Ποιος είδε κράτος λιγοστό
σ’ όλη τη γη μοναδικό,
εκατό να εξοδεύει και
πενήντα να μαζεύει;
Οι
στίχοι του αείμνηστου Γ. Σουρή ταιριάζουν γάντι στην περίπτωση του
Ελληνικού κράτους. Αν και πέρασε ένας αιώνας από τότε που γράφτηκε το
ποίημα, παραμένει πάντα στην επικαιρότητα αποδεικνύοντας την
«σθεναρότητα», την «ισχυρότητα», την «δυνατότητα» του «κραταιού»
Ελληνικού κράτους.
Είναι
η πολλοστή φορά που ανάλογα δημοσιεύματα αθηναϊκών εφημερίδων κάνουν
λόγο για την κακοδιαχείριση που διέπει το Ελληνικό δημόσιο. Μπορεί τα
δημοσιεύματα να λένε την πάσα αλήθεια, αλλά αυτό δεν έχει ουδεμία
σημασία, μιας τα μάτια και τα αυτιά των ηθικών αυτουργών, ούτε βλέπουν
ούτε ακούν. Ορίστε ορισμένα τρανταχτά παραδείγματα. Αν και το κράτος
διαθέτει το τυπογραφείο του υπουργείου αμύνης καθώς και το τυπογραφείο
του υπουργείου παιδείας, προτίμησε ωστόσο να ενοικιάσει κτίριο με μίσθιο
650.000 το χρόνο για να στεγάσει το τυπογραφείο του υπουργείου
οικονομικών, που πλέον….. δεν χρησιμοποιείται.