Άρθρο από την εφημερίδα "Χρυσή Αυγή"
Μια ιστορία που λαμβάνει χώρα στην Γαλλία, η οποία όμως μπορεί (πολύ
πιο σύντομα απ’ όσο φανταζόμαστε) να συμβεί και στην Ελλάδα,
διαδραματίζεται και δίνει αφορμές για σχολιασμό. Μιλάμε για την πρόθεση της κυβέρνησης Μακρόν να αντικαταστήσει στα επίσημα σχολικά έγγραφα τους όρους «Πατέρας» και «Μητέρα» με τους όρους «γονέας 1» και «γονέας 2».
Η γαλλική κυβέρνηση δηλώνει ότι πρόθεσή της είναι να περιορίσει τις διακρίσεις που υφίστανται τα ζευγάρια ομοφυλοφίλων. Τι σχέση, όμως, μπορούν να έχουν τα «δικαιώματα» και οι «διακρίσεις» εναντίον των ομοφυλόφιλων με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο; Γιατί εδώ υφίσταται κάτι άλλο, κάτι διαφορετικό. Μια εξουσία θεωρεί και -κυρίως- επιβάλλει ότι οι έννοιες-όροι «Πατέρας» και «Μητέρα» είναι «αναχρονιστικοί» και «ομοφοβικοί» και τελικά «προάγουν τις διακρίσεις» απέναντι σε συγκεκριμένη «ευπαθή κοινωνική ομάδα». Και γι’ αυτό τις καταργεί. «Με έναν νόμο και ένα άρθρο» που θα έλεγε και ο Τσίπρας…
Λες και με νομικές αποφάσεις μπορείς να υπερνικήσεις την φυσική διαδικασία και να καταργήσεις την μητρική στοργή ή την εξάρτηση του βρέφους από την μητέρα του, αυτό το βιολογικό έπος της ζωής. Λες και με νομικές διαδικασίες μπορεί να καταργηθεί η απαραίτητη ανάγκη της πατρικής φιγούρας ως πρότυπο για το μικρό παιδί.
Είναι εμφανές ότι με πρόσχημα (και) τα λεγόμενα «ατομικά δικαιώματα» και τον «πόλεμο ενάντια στις διακρίσεις» εισερχόμαστε στην απόλυτα ζοφερή σύγχρονη εκδοχή του εφιαλτικού «1984» του Τζορτζ Όργουελ. Οι παρακμιακές «ελίτ» του ξοφλημένου και αξιακού νεκρού περιεχομένου της «πολιτικής ορθότητας» δεν μπορούν να αντιληφθούν, να καταλάβουν, να νιώσουν πως μια γυναίκα που μεγαλώνει μόνη της τα παιδιά της ή ένας άνδρας που αναγκάζεται κι αυτός να μεγαλώσει μόνος του τα παιδιά του, πολλές φορές αναγκάζονται να καλύψουν το κενό του Πατέρα ή της Μητέρας. Ο «δικαιωματισμός», που διέπει την σημερινή κυρίαρχη κατάσταση, δεν μπορεί να διανοηθεί το Μεγαλείο και την αντίστοιχη ευρύτητα της ανθρώπινης φύσης, το βαθύ νόημα των εννοιών «Πατέρας» και «Μητέρα». Γι’ αυτό και αποφάσισε να τις καταργήσει και να τις αντικαταστήσει με τις μεταμοντέρνες, άχρωμες και ουδέτερες φράσεις «γονέας 1» και «γονέας 2».
Η παράνοια της «πολιτικής ορθότητας» έχει τόση διεστραμμένη έκταση, ώστε σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα να είναι δυνατόν να εισηγηθεί (και πάλι) με νομοθετική πρωτοβουλία οι «παρωχημένες», «αντιδραστικές» και «ρατσιστικές» έννοιες «Έλληνας», «Ρουμάνος», «Αλβανός», «Γερμανός», κ.ο.κ., που «συνιστούν αναχρονισμούς» και θα «προάγουν τους εθνικισμούς και τους πολέμους», να αντικατασταθούν από σύγχρονους όρους πιο «κατάλληλους», «ειρηνικούς», «ανθρώπινους», όπως «πολίτης της Α’ περιοχής», «κάτοικος της Β’ περιοχής», «ένοικος της Γ’ περιοχής» και πάει λέγοντας. Ακόμη πιο προχωρημένα, γιατί κάποια «διάνοια» να μην σκεφτεί ότι και τα ονόματα των ανθρώπων, με την σημερινή τους μορφή, προάγουν τις «διακρίσεις» και τον «σεξισμό» μεταξύ των δύο φύλων ή όσων τέλος πάντων θεωρούν οι ακόλουθοι της «πολιτικής ορθότητας» ότι υπάρχουν;
Να ξεχαστούν τα Χρήστος, Βαγγέλης, Λεωνίδας, Αλέξανδρος, Κατερίνα, Θεοδώρα, Αφροδίτη, Έλλη, γιατί συνιστούν «σεξισμό» και «αποπροσανατολισμό». Ενώ με τα «άτομο 1», «άτομο 2» κ.ο.κ. όλα… λύνονται. Πριν βάλετε τα γέλια και πείτε ότι «αυτά τα πράγματα δεν γίνονται», σκεφτείτε για πόσα άλλα πράγματα, που αποτελούν σήμερα σημεία των καιρών, είχατε παρόμοια αντίδραση στο παρελθόν… Με πρόσχημα την «υπεράσπιση της ιδιαιτερότητας», οι παρακμιακές «φιλελέφτ» κυβερνήσεις καταργούν κάθε μορφή ετερότητας, κάθε διαφορετικότητα. Για τις αντιφυσικές, απάνθρωπες και απάτριδες «ελίτ» της παγκοσμιοποίησης δεν δύναται να υπάρχουν ούτε Πατέρες, ούτε Μητέρες, ούτε Έλληνες, ούτε Ρουμάνοι, ούτε Χρήστος, ούτε Κατερίνα. Μόνο «πελάτης 1» και «καταναλωτής 2», ως μια υπόκλιση στον θρίαμβο της οικονομικής και ατομικιστικής θεώρησης των πάντων.
Το σκοτάδι του «δικαιωματισμού» έρχεται με μανδύα πολύχρωμο, φιλελεύθερης και μαρξιστικής χροιάς, στοχεύοντας ξεκάθαρα στην άλωση και την εκ νέου κατασκευή του μυαλού ως προς την εννοιολογία και την ονοματοδότηση καταστάσεων και γεγονότων. «Πρόοδος», κατά την κοσμοπολίτικη δικτατορία των ημερών μας, σημαίνει την ισοπέδωση των Εθνών, της Παράδοσης, των Ηθών και των Εθίμων, όλων όσων σημαδεύουν την Ιστορία και την Ταυτότητα των Λαών της Ευρώπης. Μπορεί στην σημερινή Ευρώπη να ηγούνται άτομα, όπως ο «φλούφλης» και βουτυρόπαιδο Μακρόν, ο ανιστόρητος και αγεωγράφητος Τσίπρας, η «αγία» των λαθρομεταναστών Μέρκελ και άλλα παρόμοια φυντάνια, ταυτόχρονα όμως, υπάρχουν και νόμοι που αντικαθιστούν «αναχρονιστικές» έννοιες όπως «Πατέρας» και «Μητέρα»… Χρέος μας, ως Χρυσαυγίτες και υπερασπιστές των Άγραφων αλλά και Αιωνίων Νόμων της Φύσης, είναι να μην επιτρέψουμε στην Ιστορία, την Κοινωνία και την Εξέλιξη να βυθιστούν «αναπαυτικά» στις κατασκευασμένες «αλήθειες» της εξουσιαστικής τυραννίας που καταδυναστεύει την Πατρίδα και τον Λαό, τις ίδιες τις ζωές μας. Γιατί εκτός από την Ελευθερία, Αρετή και Τόλμη θέλει και η Αλήθεια, καθώς μόνο έτσι μπορούμε να δημιουργήσουμε τις πιο κατάλληλες προϋποθέσεις για να οδηγηθούμε στην κατάκτηση της Ευτυχίας και στην ολοκλήρωσή μας ως Άνθρωποι και Έλληνες. ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ