Ο θρίαμβος του Τραμπ στην Αμερική,
και μάλιστα με διαφορά, έδειξε ότι το παιχνίδι των στημένων και
αποπροσανατολιστικών δημοσκοπήσεων δεν αποτελεί αποκλειστικά ελληνικό
φαινόμενο, αλλά έχει εξαπλωθεί παγκοσμίως.
Ας αρχίσουμε, όμως, από τα «δικά μας». Δεν θα πάμε ενάμιση περίπου
χρόνο πίσω, στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015, αλλά θα σταθούμε σε
«φρέσκα κουλούρια» και στην κραυγαλέα περίπτωση της πρόσφατης
δημοσκόπησης της Public Issue,
η οποία αφού «τα σπασε» με τον ΣΥΡΙΖΑ, φροντίζει τώρα να γλείφει τον
Μητσοτάκη, μην κρατώντας όμως ούτε τα στοιχειώδη προσχήματα. 42% η ΝΔ,
18% ο ΣΥΡΙΖΑ, ο δε Μητσοτάκης να ρίχνει «νταμπλ σκορ» στον Τσίπρα (42%
έναντι 21%) στην καταλληλότητα για πρωθυπουργία!
Να δεχθούμε ότι είναι αναμφισβήτητο τόσο το γεγονός πως η ΝΔ προηγείται του ΣΥΡΙΖΑ όσο και το ότι το νυν κυβερνών κόμμα καταρρέει, θυμίζοντας το ΠΑΣΟΚ της κατρακύλας μετά την υπογραφή των δυο πρώτων Μνημονίων. Είναι, όμως, δυνατόν ό,τι χάνει ο ΣΥΡΙΖΑ να πηγαίνει εξ ολοκλήρου στη ΝΔ, χωρίς να κερδίζουν τίποτα τα άλλα κόμματα; Είναι, επίσης, δυνατόν ο Μητσοτάκης να έχει διπλάσια καταλληλότητα από τον Τσίπρα, όσο άχρηστος και λαομίσητος κι αν είναι πλέον ο τελευταίος;
Λες και ο Μητσοτάκης δεν είναι μέλος της γνωστής οικογένειας, λες και δεν υπήρξε ο πιο φανατικός υποστηρικτής των πιο σκληρών νεοφιλελεύθερων μνημονιακών μέτρων ως υπουργός της συγκυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ. Ε, όσο να είναι, δεν έχουν και τόσο ασθενή μνήμη όλοι οι Έλληνες πολίτες και ψηφοφόροι. Έρχεται, λοιπόν, ξανά στην επιφάνεια η διαπίστωση ότι οι (λεγόμενες) δημοσκοπήσεις δεν αποτυπώνουν το υπαρκτό κλίμα που κυριαρχεί στην κοινωνία, αλλά χρησιμοποιούνται σαφέστατα ακριβώς για να φτιάξουν αυτό το κλίμα, όπως θα πρέπει να εξυπηρετεί συγκεκριμένα στενά συντηρητικά συμφέροντα.
Εκτός από την Ελλάδα, με τον ίδιο χοντροκομμένο και ξεκάθαρα προπαγανδιστικό τρόπο είδαμε να επιχειρείται να γίνεται αυτό και στην Αμερική, όπου για μήνες είχαμε συστηματική (και συστημική) διαστρέβλωση της πραγματικότητας στην αληθινή απήχηση του Τραμπ και της Κλίντον στους αμερικανούς ψηφοφόρους. Αρχικά είδαμε «δημοσκοπήσεις» οι οποίες έδιναν μέχρι και διψήφιο (!) αριθμό διαφοράς υπέρ της Κλίντον.
Όταν το επιτελείο της τελευταίας διαπίστωσε ότι το παραμύθι αυτό δεν έφερνε τα επιθυμητά αποτελέσματα άρχισαν ένα άλλο παραμύθι. Ότι, δηλαδή, η μάχη είναι «στήθος με στήθος», προκειμένου να δημιουργήσουν στην εκλογική αντιπαράθεση έναν ψευδή αμφίρροπο χαρακτήρα, φιλοδοξώντας ότι πλήθη ισπανόφωνων (κυρίως) και αφροαμερικανών θα τρέξουν να ψηφίσουν, δημιουργώντας έτσι «ρεύμα» υπέρ της Κλίντον. Το τελικό αποτέλεσμα εξευτελίζει κυριολεκτικά το πολιτικό, εκδοτικό και επιχειρηματικό κατεστημένο των ΗΠΑ (και όχι μόνον), το οποίο παρότι προχώρησε σε μια απίστευτη διαστρέβλωση της πραγματικής κατάστασης που επικρατεί στην Αμερική, εν τούτοις, δεν κατάφερε να εκλέξει την εκλεκτή του σιωνισμού Χίλαρι Κλίντον.
Ας τα έχουμε όλα αυτά υπόψιν μας και στις νέες στημένες και αποπροσανατολιστικές δημοσκοπήσεις που θα δούμε σύντομα και στην Χώρα μας, όπου για ευνόητους λόγους θα «φουσκώνεται» η εκλογική επιρροή της ΝΔ και θα αποδυναμώνεται η αντίστοιχη της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ