Δευτέρα 17 Αυγούστου 2015

ΣΥΝ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΧΕΙΡΑ ΚΙΝΕΙ

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ !
Ο μήνας Αύγουστος για τη συντριπτική πλειονότητα του ελλαδικού πληθυσμού είναι το Πάσχα του καλοκαιριού. Λέξεις όπως., «Παναγιά», «Mεγαλόχαρη», «Θεοτόκος», είναι συνώνυμες με την ελπίδα μιας και σαν μήνας έχει επιφυλάξει κατά το παρελθόν πλείστα δεινά για την Ελλάδα και τους Έλληνες. Μόλις τον δέκατο αιώνα αποφάσισε η Ορθοδοξία τον εορτασμό της Μεγαλόχαρης κατά τον μήνα Αύγουστο. Θα μπορούσα να πω ότι η ελπίδα προαποφασίστηκε να εορτάζεται τον συγκεκριμένο μήνα, μιας και τα μελλούμενα, καταστρεπτικά για το Έθνος μας γεγονότα, ήρθαν να εγκατασταθούν μετέπειτα στον τελευταίο μήνα του καλοκαιριού.
 Αύγουστος ήταν που οι Πέρσες προέλαυναν για την τελική επικράτησή τους στην Ελλάδα, άλλο που δεν τους βγήκε, Αύγουστος ήταν όταν τορπίλισαν την Έλλη, Αύγουστος ήταν όταν άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για την μικρασιατική καταστροφή αρχής γεννωμένης με τον όλεθρο του Ελληνικού Στρατού στο Αφιόν Καραχισάρ, Αύγουστος ήταν όταν μπήκε ο Αττίλας στην Κύπρο, Αύγουστος είναι που υπογράφτηκε η μνημονιακή ταφόπλακα του Έθνους.  Κανείς δεν θέλει να συμβεί το χειρότερο. Όλοι μας το απευχόμαστε. Ορισμένα όμως πράγματα, που γνωρίζουμε εκ των προτέρων τι πρόκειται να μας επιφυλάξουν, δεν κάνουμε απολύτως τίποτε ώστε να εκτρέψουμε την υλοποίηση αυτών. Διετή ύφεση της οικονομίας, στην καλυτέρα των περιπτώσεων,  αναφέρεται από όλους κατά την εφαρμογή του νέου μνημονίου. Τότε γιατί το υπογράψαμε; Επιπλέον φόρους για όλους και για όλα επιφυλάσσει το νέο μνημόνιο.  Γιατί υπογράψαμε; Θα μπορούσα να γράψω στήλες με τα γιατί του μνημονίου. Δεν είναι όμως αυτό το ζητούμενο. Όλοι μας γνωρίζουμε ότι με την επιπλέον οικονομική  ύφεση που έρχεται, είναι φύση αδύνατο να εφαρμοστούν οι επιταγές του νέου μνημονίου. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς μάντης για να το δεί αυτό. Αν ρίξει μια ματιά στην τσέπη του ο καθένας από εμάς, μάλλον θα το δούμε ως αδύνατο να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε σε νέα φορολογικά μέτρα. Το τόνισε πολύ καλά, προχθές βράδυ, ο αρχηγός μας κατά την ομιλία του στη βουλή. Με αδύνατη την εφαρμογή του νέου μνημονίου, οι εταίροι μας, σπρώχνουν την χώρα μας προς την έξοδο από το ευρώ, με ελεγχόμενη χρεοκοπία. Μοιραίως λοιπόν θα μας γυρίσουν στη δραχμή, πράγμα που αυτή τη στιγμή δεν είναι και ό,τι καλύτερο για τον τόπο. Αυτά βέβαια όλα θα χρεωθούν στην αριστερά, αλλά και στους παρατρεχάμενους αυτής που στήριξαν το τρίτο μνημόνιο. Γιατί αν οδεύσουμε προς έξοδο, είναι σίγουρο ότι θα δρομολογηθούν ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις. Υπάρχει βέβαια και το σενάριο των εκλογών, με τον κίνδυνο το εκλογικό σώμα να καταληφθεί πάλι με το επιλεκτικό «αλτσχάϊμερ». Ελπίζω πάντως σε καλύτερα εκλογικά αποτελέσματα, τόσο για το κίνημά μας, όσο και κατ’ επέκταση για το μέλλον της Ελλάδος.
Και σε τι κατάσταση θα είναι τότε η Χώρα; Όπως τώρα εμείς παρακολουθούμε την καθημερινότητα των λαθρομεταναστών, είτε ζωντανά είτε από τους δέκτες μας, στο εγγύς μέλλον θα γίνουμε εμείς θέαμα για τους λαθρομετανάστες, μέσω των απεργιακών κινητοποιήσεων των συντεχνιών, καθώς και την παρακώληση των συγκοινωνιών που θα ενεργείται στα περισσότερα οδικά δίκτυα από τους αγρότες. Για τον εμπορικό κόσμο η θλίψη θα μεγαλώνει καθώς τα κλειστά μαγαζιά και η ανεργία, θα ενισχύονται αρνητικά. ακραίο σενάριο; Μακάρι να μπορούσα να το χαρακτηρίσω ως μυθοπλασίες, αλλά δεν μπορώ. Και δεν μπορώ γιατί όλοι μας τα γράφουμε εδώ μέσα για το τι πρόκειται να συμβεί. Επί δύο και πλέον έτη, επισήμως πλέον, η Χρυσή Αυγή κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, μα δεν ακούει κανείς. Και δεν μιλάω για τους πολιτικάντηδες, μιλάω για τον απλό τον κόσμο, που πέρα από αυτά που λέει το γυαλί και οι φυλλάδες, δεν μπαίνει στον κόπο να σκεφτεί μία φορά ώριμα, να κάτσει κάτω και να αναρωτηθεί ποια από αυτά που του σερβίρουν καθημερινά είναι αλήθεια και ποια είναι ψέματα. Τι ζητάμε επί τέλους; Το δικό μας καλό ή το γενικό καλό της Χώρας μας; Σήμερα με την πρόοδο της τεχνολογίας, οι πάντες έχουν τη δυνατότητα να ενημερωθούν σωστά, αρκεί βέβαια να το θελήσουν.
Για ελπίδα και καταστροφές μίλησα στην αρχή του άρθρου μου. «συν Αθηνά και χείρα κίνει», έλεγαν οι αρχαίοι υμών πρόγονοι. Αθηνά σήμερα δεν υπάρχει, υπάρχει όμως η ελπίδα, και με τη «χείρα κίνει» στο ρόλο της Χρυσής Αυγής, τα πάντα δύναται να αλλάξουν στη Χώρα μας. Αρκεί να το θελήσουμε!