Γράφει ο Σ. Παιδάκος
Δημοσίευμα
της σημερινής καθημερινής κάνει λόγο για τη μετάλλαξη που υπέστησαν οι
άλλοτε ολετήρες ανθρωπίνων ζωών του διαβόητου Πολ Πότ, όταν ο τελευταίος
αιματοκυλούσε την Καμπότζη στο όνομα της κομμουνιστικής
κολεκτιβοποίησης. Το άρθρο μεταξύ άλλων αναφέρει: «Ο γραμματέας του Πολ
Ποτ άλλαξε ζωή, άνοιξε τράπεζα και διδάσκει τις αρχές του μάνατζμεντ./ Ο
Ντιμ Σοκ είναι ένας σχεδόν αγράμματος αγρότης που υπήρξε επαναστάτης το
1970, πολεμώντας μέσα στις ζούγκλες με τους Ερυθρούς Χμερ μέχρι να
καταλάβουν την εξουσία.
/ Ο Τεπ Κουνάι ίδρυσε μία αγροτική εξαγωγική
εταιρεία αλλά και μία αγροτική τράπεζα προτού αποκτήσει τη δύναμη ώστε
να γίνει περιφερειακός κυβερνήτης./Η τοπική αγορά διοικείται από
κάποιους πρώην αξιωματούχους των Ερυθρών Χμερ, που έχοντας έμπνευση από
την αρχική αγροτική τράπεζα του Τεπ Κουνάι έχουν φτιάξει έξι
αντίστοιχους οργανισμούς. Η επιτυχία του αγροτικού του εγχειρήματος
δημιούργησε έξι εταιρείες εξαγωγής κασάβα, των οποίων επικεφαλής είναι
πρώην Ερυθροί Χμερ ή ακόλουθοί τους. Κάθε απόγευμα οι δρόμοι σφύζουν από
ζωή και ιδιαίτερα από φορτηγά που μεταφέρουν κασάβα στα σύνορα./ Η
κομμουνιστική ιδεολογία κατηγορεί τον καπιταλισμό ότι προσπαθεί να
εκμεταλλευθεί τους ανθρώπους. Αλλά σήμερα ζούμε σε μία καπιταλιστική
κοινωνία και τελικά μόνο δύο πράγματα μπορούν να συμβούν: Πιθανόν να
πέσεις θύμα εκμετάλλευσης, αλλά μπορείς να εμποδίσεις τους άλλους από το
να σε εκμεταλλευθούν».»
Ας
κάνουμε μία σύγκριση των κόκκινων Χμέρ, με τους εδώ υποτίθεται
κόκκινους. Οι οπαδοί του Πόλ Πότ είδαν ότι το αφήγημα του κομμουνισμού
πλέον δεν στέκει, ότι ήταν μία ουτοπία, μία πολιτική βασιζόμενη στο να
αλλάξει την πραγματικότητα εγκαθιστώντας από την άλλη το αφήγημα του
κομμουνισμού με τη χρήση της βίας. Εκείνοι το κατάλαβαν νωρίς και
προσπάθησαν να αλλάξουν, ή τουλάχιστον να «εγκλιματιστούν» σε κάτι
διαφορετικό μιας και η «επανάσταση» τους έληξε άδοξα. Συμβαίνει όμως το
ίδιο και στην Ελληνική πραγματικότητα; Εδώ οι ντόπιοι κομμουνιστές,
εσωτερικοί και εξωτερικοί, συνεχίζουν να διαλαλούν προς πάσα κατεύθυνση
ότι όλα τα κάνουν για το καλό της «δημοκρατίας», για την επιβολή της
«επανάστασης» του προλεταριάτου, για τον συνεχιζόμενο «ταξικό» αγώνα
ενάντια στον ιμπεριαλισμό και στον καπιταλισμό. Εξάλλου θέλουν να
βρίσκονται στην εξουσία, ή τουλάχιστον παραπλεύρως αυτής όσων αφορά τους
κομισάριους του Περισσού , χωρίς ωστόσο να αφήσουν να καταρρεύσει το
αφήγημα του κομμουνισμού, τόσο στους εκφυλισμένους εγκεφάλους τους, όσο
βέβαια και στην πελατεία τους που αποτελείται από τους προλετάριους-
τρομάρα τους. Από την άλλη περνούν ζωή χαρισάμενη μιας και πέρα από τα
ιδεολογικά αφηγήματα περί του ταξικού αγώνα, νταραβερίζονται και
διαχειρίζονται καθημερινά με εκατομμύρια ευρώπουλα, παλιότερα
νταραβερίζονταν με δολλάρια που έστελνε το Κρεμλίνο, και το κάνουν αυτό
απροκάλυπτα μιας και καταφέρνουν μέσω της προπαγάνδας να πασπαλίσουν τις
πράξεις τους με ιδεολογικά φκιασίδια. Και δώστου παλαμάκια και ιαχές το
εργατικό κίνημα για τους ινστρούχτορες της συμφοράς. Αυτοί είναι οι
κομμουνιστές, αυτοί ήταν, και αυτοί θα συνεχίσουν να είναι όσο υπάρχουν
αφελείς που τους πιστεύουν και τους ακολουθούν.
Διαβάστε περισσότερα: https://ethnikismos.net/