Με αφορμή την επέτειο της σταδιακής αποχώρησης των Γερμανικών
στρατευμάτων κατοχής από την Ελλάδα τον Οκτώβριο του 1944, διάφοροι
αριστεροί πλαστογράφοι της ιστορίας άρχισαν πάλι τα «παράπονα», τις
«απορίες» και τις «ενστάσεις» γιατί, όπως λένε χαρακτηριστικά «Είμαστε η
μοναδική χώρα στον κόσμο που δεν γιορτάζει την Απελευθέρωσή της».
Μάλιστα, στην «Αυγή» σε σχετικό άρθρο για το συγκεκριμένο ζήτημα
διαβάζουμε, συν τοις άλλοις τα εξής: «Η Αθήνα απελευθερώνεται στις
12 Οκτωβρίου του 1944 και οι ναζιστικές δυνάμεις κατοχής χρειάζονται
λίγες μέρες ακόμα ώσπου να εγκαταλείψουν οριστικά ολόκληρη τη χώρα».
Για όλους, λοιπόν, τους αριστερούς (και όχι μόνον) «ανησυχούντες» που απορούν
γιατί η Ελλάδα δεν γιορτάζει την απελευθέρωσή της, αλλά την είσοδό της
σ΄έναν πόλεμο ο οποίος στοίχισε την Εθνική της Ανεξαρτησία για 3,5
περίπου χρόνια (αυτό περίπου είναι το σκεπτικό τους), το αρχικό
ερώτημα που μπορεί να τους τεθεί είναι το εξής: Έχουν βρει σχετική
ημερομηνία η οποία να αντιστοιχεί στην οριστική απελευθέρωση της Ελλάδας
από την τριπλή (αυτό είναι κάτι που για ευνόητους λόγους δεν το
υπενθυμίζουν ποτέ) κατοχή;
Είναι άραγε η αποχώρηση των Γερμανικών στρατευμάτων από την Αθήνα στις 12 Οκτωβρίου 1944; Μα τότε ο απελευθερωτικός χαρακτήρας έχει περιορισμένο χαρακτήρα, αφού οι Γερμανοί κατείχαν ακόμη κι άλλες πόλεις της Ελλάδας. Ή μήπως τελικά θα πρέπει να ορίζεται ως ημέρα απελευθέρωσης εκείνη η ημερομηνία κατά την οποία αποχώρησε και ο τελευταίος Γερμανός Στρατιώτης από το έδαφος της Ελλάδας; Αν είναι έτσι, μπορούν να μας ορίσουν την ακριβή ημερομηνία; Γιατί σ΄αυτή την περίπτωση η αποχώρηση και του τελευταίου Γερμανού στρατιώτη παραπέμπει χρονικά μετά την παράδοση άνευ όρων της Γερμανίας, στις 9 Μαΐου 1945, αφού τότε αποχώρησαν οι Γερμανοί από την Κρήτη!
Βεβαίως, για να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, άλλο είναι που καίει τους αριστερούς και τους κάνει να ζητούν να αλλάξουμε την Ιστορική Αλήθεια επειδή αυτή δεν βολεύει την διεθνιστική τους ιδεολογία. Το γεγονός ότι το «ΟΧΙ» της Ελλάδας στους Ιταλούς εισβολείς στις 28 Οκτωβρίου 1940 ειπώθηκε από ένα πολιτικό καθεστώς, το οποίο δεν συμβάδιζε ούτε με την αριστερά ούτε με τα υπόλοιπα ιδεώδη του σημερινού «συνταγματικού τόξου». Γι αυτό και η «καούρα» τους να υποβαθμίσουν την σημασία της 28ης Οκτωβρίου, από την στιγμή που το παραμύθι περί «αντιφασιστικού πολέμου» απέτυχε παταγωδώς.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Είναι άραγε η αποχώρηση των Γερμανικών στρατευμάτων από την Αθήνα στις 12 Οκτωβρίου 1944; Μα τότε ο απελευθερωτικός χαρακτήρας έχει περιορισμένο χαρακτήρα, αφού οι Γερμανοί κατείχαν ακόμη κι άλλες πόλεις της Ελλάδας. Ή μήπως τελικά θα πρέπει να ορίζεται ως ημέρα απελευθέρωσης εκείνη η ημερομηνία κατά την οποία αποχώρησε και ο τελευταίος Γερμανός Στρατιώτης από το έδαφος της Ελλάδας; Αν είναι έτσι, μπορούν να μας ορίσουν την ακριβή ημερομηνία; Γιατί σ΄αυτή την περίπτωση η αποχώρηση και του τελευταίου Γερμανού στρατιώτη παραπέμπει χρονικά μετά την παράδοση άνευ όρων της Γερμανίας, στις 9 Μαΐου 1945, αφού τότε αποχώρησαν οι Γερμανοί από την Κρήτη!
Βεβαίως, για να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, άλλο είναι που καίει τους αριστερούς και τους κάνει να ζητούν να αλλάξουμε την Ιστορική Αλήθεια επειδή αυτή δεν βολεύει την διεθνιστική τους ιδεολογία. Το γεγονός ότι το «ΟΧΙ» της Ελλάδας στους Ιταλούς εισβολείς στις 28 Οκτωβρίου 1940 ειπώθηκε από ένα πολιτικό καθεστώς, το οποίο δεν συμβάδιζε ούτε με την αριστερά ούτε με τα υπόλοιπα ιδεώδη του σημερινού «συνταγματικού τόξου». Γι αυτό και η «καούρα» τους να υποβαθμίσουν την σημασία της 28ης Οκτωβρίου, από την στιγμή που το παραμύθι περί «αντιφασιστικού πολέμου» απέτυχε παταγωδώς.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ