Γράφει ο Σ. Παιδάκος
Θα ξεκινήσω με αυτά που λένε τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ και τα οποία κατά καιρούς βλέπουν τα φώτα της δημοσιότητας: «Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα επίσημα στοιχεία της Στατιστικής Αρχής, (ά εξαμήνου του 2015), ο αριθμός των εργαζομένων μόλις και ξεπέρασε τα 3,5 εκατ. Την ίδια ώρα, οι συνταξιούχοι ήταν 2,65 εκατ., οι άνεργοι ήταν περίπου 1,24 εκατ. και ο οικονομικά μη ενεργός πληθυσμός 3,4 εκατ. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Ότι τα 3,5 εκατ. αυτών που (εξακολουθούν να) εργάζονται, φροντίζουν πρακτικά για την επιβίωση 7,4 εκατ. ανέργων, συνταξιούχων και όσων δεν αναζητούν εργασία. Ένας δουλεύει για τρεις, δηλαδή.»
Αν στα παραπάνω στοιχεία κάνουμε σύγκριση μόνο μεταξύ εργαζομένων και συνταξιούχων η αναλογία θα είναι 1,3 εργαζόμενοι έναντι 1 συνταξιούχου, τη στιγμή που η κανονική αναλογία θα έπρεπε να είναι 4 εργαζόμενοι έναντι ενός συνταξιούχου. Η λογική λοιπόν προστάζει ότι πρέπει να αυξηθεί ο αριθμός των εργαζομένων ώστε να μπορέσουν οι πρώτοι, μέσω των ασφαλιστικών τους εισφορών, να συντηρήσουν και τους συνταξιούχους, δια μέσω των ασφαλιστικών τους ταμείων. Για να γίνει αυτό πρέπει να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας. Δηλαδή θα πρέπει στην Ελλάδα να γίνουν επενδύσεις της τάξεως των ΔΙΣ. Πως θα γίνουν όμως επενδύσεις στη Χώρα μας, όταν οι υπάρχουσες βλέπουν σαν τη γη της επαγγελίας τη μετεγκατάσταση τους σε όμορα κράτη; Πώς να γίνουν επενδύσεις στην Ελλάδα, όταν μόλις προχθές, δύο Ελληνικές εταιρείες- chipita, μύλοι Λούλη- σχεδιάζουν επενδύσεις δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ στην Ινδία; Πόσο πλέον να αντέξει το ασφαλιστικό σύστημα όταν δεν γίνονται βήματα αναγκαία για την επιβίωσή του; Εκτός και αναγκαία βήματα επιβίωσης του ασφαλιστικού θεωρούνται τα προχθεσινά εξαγγελλόμενα του κ. Κατρούγκαλου, όπου μεταξύ άλλων είπε: «οι ασφαλιστικές εισφορές των ελεύθερων επαγγελματιών θα αυξηθούν από 7% σε 10% με την προοπτική το 2018 να φτάσουν το 20%, προσθέτοντας σε αυτό ένα 7% για τον κλάδο υγείας και ένα 6%για την επικούρηση.», χωρίς να αφήνω απ’ έξω τον αγροτικό κλάδο που θα πληγεί ομοίως.
Είναι πολύ εύκολο να γράφεις σε ένα κομμάτι χαρτί πόσο επιθυμείς να αυξηθούν οι ασφαλιστικές εισφορές, ανεξάρτητα αν στην πραγματικότητα αυτό δεν είναι δυνατόν να εφαρμοστεί για λόγους που όλοι γνωρίζουμε. Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση περιμένει να γίνει η αξιολόγηση από τους θεσμούς μπας και πάρει κανένα δανεικό. Με τέτοιες όμως μεσοβέζικες λύσεις δεν λύνεται η γάγγραινα του ασφαλιστικού. Λύση πραγματική θα ήταν να δούλευαν, πλέον των 3,5 εκατομμυρίων Ελλήνων που εργάζονται τώρα, άλλα 2,5 εκατομμύρια, ώστε να δημιουργηθούν μακροπρόθεσμα εκείνες οι συνθήκες που θα καθιστούσαν το ασφαλιστικό πραγματικά βιώσιμο. Εξ υπακούετε ότι, για να γίνει εφικτή η παραπάνω ενέργεια θα πρέπει να δημιουργηθούν και οι κατάλληλες συνθήκες ώστε να προσελκύσουν επενδύσεις.
Εν τούτοις, οι κυβερνώντες των τελευταίων δεκαετιών που παρέλασαν από τους θώκους της εξουσίας, το μόνο που έκαναν ήταν να αποτρέπουν κάθε μορφής επένδυση, είτε γιατί αδυνατούσαν να ανταπεξέλθουν στις προκλήσεις είτε γιατί βγάζουν σπυριά όταν ακούνε για «καπιταλιστικές» συνήθειες.
Τι θα γίνει τις προσεχείς ημέρες που θα έρθει το νομοσχέδιο του Κατρούγκαλου στη βουλή; Θα γίνει άλλο ένα σώου δακρύβρεχτων παραστάσεων μέσω κοπετών και αφορισμών από τους πρωταγωνιστές των αστικών κομμάτων με τη μόνη διαφορά ότι θα είναι παραγωγής 2016 ! ! !