Γράφει ο Σ. Παιδάκος
Πολλοί είναι αυτοί που ευαγγελίζονται ότι με την έλευση της αριστεράς στην εξουσία σήμανε και το τέλος της μεταπολίτευσης. Ένα χρόνο μετά από την πρώτη εκλογική νίκη του Σύριζα, σκόπιμο και καλό θα ήταν να κάνω μία μικρή, αλλά αναγκαία, πολιτική αναδρομή ώστε να δούμε αν πράγματι έχουμε τέλος εποχής για τη μεταπολίτευση.
«λεφτά υπάρχουν» Γ. Παπανδρέου ( 2009)
«εγώ δεν θα συναινέσω στο λάθος» Α. Σαμαράς (2012)
«εμείς θα βαράμε τα νταούλια και οι αγορές θα χορεύουν». Α. Τσίπρας ( 2014 )
Οι παραπάνω δηλώσεις είναι γνωστές σε όλους αλλά καλό είναι, που και που, να υπενθυμίζονται γιατί σα λαός έχουμε κοντή μνήμη. Πέρα από αυτό, όλοι οι παραπάνω έκαναν τις δηλώσεις όσο ήταν ακόμη στην αντιπολίτευση ,αλλά τίποτα από τα παραπάνω δεν συνέβη στην πραγματικότητα όταν ανέλαβαν την εξουσία, για τον απλούστατο λόγο ότι όλοι τους έλεγαν ψέματα. Ήταν τόσο απλό για αυτούς, αλλά και πιο απλό για όσους από εμάς δώσαμε τη συγκατάθεσή μας ώστε οι τότε ηγέτες της αξιωματικής αντιπολίτευσης να βρεθούν στον πρωθυπουργικό θώκο. Με απλά λόγια ήταν τέτοια η λύσσα που τους διακατείχε ώστε να ηγηθούν της Ελλάδος που δεν υπολόγιζαν και συνεχίζουν να μην υπολογίζουν τίποτε πέρα από το προσωπικό τους συμφέρον. Αυτοί βέβαια κάνουν τη δουλειά τους πολύ καλά, αλλά υπάρχουν και αυτοί που υποστηρίζουν αυτού του είδους τις πολιτικές και αναφέρομαι στο λαό. Είδατε εσείς καμιά ιδεολογική διαφορά, στην πράξη, από τους Παπανδρέου-Σαμαρά και Τσίπρα πέρα από αυτά που ευαγγελίζεται ο καθένας τους για να ρίξει στάχτη στα μάτια του πόπολου; Είδατε εσείς τον σοσιαλισμό του Παπανδρέου ή τον φιλελευθερισμό του Σαμαρά, ή τέλος την δημοκρατία των δυνάμεων της αριστεράς ( τρομάρα τους), να έχουν θετικές επιπτώσεις στη Χώρα; Οι πολιτικές εξελίξεις της τελευταίας πενταετίας απέδειξαν , αν μη τι άλλο, ότι τα πολιτικά κόμματα που βρίσκονται σε θέση πλήρωσης της εξουσίας είναι μόνο κόμματα εξυπηρέτησης συμφερόντων και τίποτε παραπέρα. Δεν πρόκειται για πολιτικά κόμματα αλλά για εταιρείες που σχεδιάζουν κακόβουλα πολιτικά τεχνάσματα ώστε να υφαρπάξουν την ψήφο – όσο υπάρχουν ακόμη αφελείς που τους ψηφίζουν- και να καρπωθούν τα οφέλη που τόσο πολύ ποθούν. Το 60% του Ελληνικού λαού έχει καταλάβει τι κουμάσια είναι αυτοί που μας κυβερνούν και απαξιώνουν να μετέχουν της εκλογικής διαδικασίας, νομίζοντας κατ’ αυτό τον τρόπο ότι κάνουν κακό στους διεκδικητές της εξουσίας. Συμβαίνει όμως το αντίθετο και αυτό λόγο του εκλογικού νόμου. Φανταστείτε να ψήφιζαν όλοι οι Έλληνες και να βρίσκονταν πρώτο στην κάλπη το λευκό ψηφοδέλτιο με ποσοστό άνω του 60%. Μάλλον τότε, πολλοί από αυτούς που έλαβαν μέρος στην πολιτική κούρσα, θα αναθεωρούσαν τόσο τα πιστεύω τους όσο βέβαια και την επανεμφάνισή τους στα πολιτικά δρώμενα. Αυτό βέβαια δεν συμφέρει τους πολιτικούς μας δυνάστες, για αυτό καταφέρνουν με δήθεν πολιτικές διαδικασίες που άπτονται της δημοκρατίας, να βρίσκονται πάντα εκεί που θέλουν. Σε κάθε τόπο υπάρχουν και θα υπάρχουν πάντα οι καιροσκόποι, οι αφελείς αλλά και ο λαός που στο σύνολό του δεν θα έχει σχέση με τους παραπάνω χαρακτηρισμούς. Αυτός ο λαός κάποια στιγμή πρέπει να ξυπνήσει* για να έχουμε το πραγματικό τέλος της μεταπολίτευσης.
*: Πολύ αμφιβάλω αν ποτέ θα ξυπνήσει το σύνολο του Ελληνικού λαού για το γεγονός ότι οι επαναστάσεις ξεκινούν πάντα από τους λίγους.