Γράφει ο Σ. Παιδάκος
Μετά την παρέμβαση της Ντόρας ήρθε η σειρά του Κυριάκου, όπου με άρθρο του στην «Καθημερινή», φύλλο της 18/6/015, ο υιός Μητσοτάκη πρότεινε ισοδύναμα μέτρα για την εξυγίανση της οικονομίας. Σας τα μεταφέρω αυτολεξεί:
- Αφαίρεση προνομίων από ειδικές ομάδες δημοσίων υπαλλήλων.
Για παράδειγμα, περίπου 60.000 υπάλληλοι απολαμβάνουν ειδικά μισθολογικά προνόμια γνωστά ως «προσωπικές διαφορές».- Άμεση κατάργηση όλων των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων χωρίς καμία μεταβατική διάταξη.
- Εφαρμογή ρήτρας μηδενικού ελλείμματος.
- Κατάργηση της ετήσιας επιχορήγησης των ταμείων ασφάλισης του προσωπικού της ΔΕΗ.
Εδώ ο Κυριάκος, μάλλον ξέχασε να ρωτήσει το Φωτόπουλο ! ! !
Όταν βρίσκεται κάποιος στην αντιπολίτευση είναι πολύ εύκολο να σκαρφίζεται και να ξεφουρνίζει ιδέες, για το πώς θα εξυγιανθούν τα δημοσιονομικά της Χώρας μας. Αυτό έπραξε σήμερα και ο κ. Μητσοτάκης με σχετικό άρθρο του. Ξεχνά όμως, εντέχνως θα έλεγα αλλά και με περίσσια υποκρισία, όταν ήταν ο ίδιος υπουργός ούτε που τα άγγιξε αυτά τα θέματα. Ο πρώτος λόγος ήταν το πολιτικό κόστος, μιας και νέος πολιτικός είναι αλλά έχει και «καριέρα» μπροστά του, και ο δεύτερος και ουσιαστικότερος είναι ότι δεν θα μπορούσε η τότε κυβέρνηση να αντιμετωπίσει την «πελατειακή» κατακραυγή, αν τα μέτρα έρχονταν προς ψήφιση. Είναι κοινό γνώρισμα όλων των αστικών κομμάτων ότι αδυνατούν να διαχειριστούν τις κοινωνικές αναταραχές που προκαλούν οι λάθος πολιτικές τους ενέργειες. θα σας αναφέρω ένα παράδειγμα από το πρόσφατο παρελθόν.
Θυμάστε όταν η αλήστου μνήμης κυβέρνηση Μητσοτάκη αποφάσισε την ιδιωτικοποίηση των αστικών συγκοινωνιών; Θυμάστε τα δύο ονόματα των συνδικαλιστών που έκαναν γης μαδιάμ την πρωτεύουσα; Αν δεν τους θυμάστε να σας τους θυμίσω. Ήταν ο Σταμούλος και ο Κολλάς. Οι λεγόμενοι Σταμουλοκολάδες, που ξεβράκωναν καταμεσής στο δρόμο, όσους ενδιαφερόμενους πήγαιναν να καταθέσουν τα χρήματά τους ώστε να λάβουν μέρισμα στα αστικά λεωφορεία. Της κακομοίρας γινόταν τότε στην Αθήνα, με την τότε κυβέρνηση να δηλώνει ότι πρέπει να επικρατήσει το ήπιο κλίμα. Άκου λοιπόν Κυριάκο, μιας και είσαι μικρότερός, μία συμβουλή. Αν δεν μπορείς να διαχειριστείς τα αποτελέσματα της πολιτικής σου, απλά δεν κάνεις για πολιτικός. Εσύ βρίσκεσαι ελέω μπαμπά σου στη βουλή, και επειδή σου είπαν κάποιοι ότι βγάζεις δεινούς ρητορικούς λόγους, εσύ νόμιζες ότι κάνεις για πολιτικός. Οι πολιτική, Κυριάκο, προϋποθέτει πολιτικό σθένος, αλλά και πολιτικό αισθητήριο, που εσύ δεν διαθέτεις ούτε το ένα αλλά ούτε και το άλλο. Κλείνοντας, θα αναφερθώ σε ένα άλλο, πρόσφατο σε όλους μας παράδειγμα, και που κρίνω ότι από αυτό έπρεπε να ξεκινήσει το άρθρο του ο Κυριάκος.
Θυμάστε όταν ο συναγωνιστής Κασιδιάρης από βήματος βουλής έφερε στο φώς το μισθολόγιο των βουλευτών; Θυμάστε τι αντιδράσεις προκλήθηκαν με αυτό το γεγονός; Θυμάστε που ο ίδιος πρότεινε ο μισθός του βουλευτή να γίνει ίσος με το μισθό εν ενεργεία συνταγματάρχη; Θυμάστε τη χλεύη που εισέπραξε για αυτά του τα ανδραγαθήματα;
Έτσι πράττουν αυτοί που κόπτονται πρώτα για το γενικό συμφέρον και μετέπειτα για όλα τα άλλα.
ΥΓ μπορεί ως υπουργός ο Κυριάκος , να ζήτησε σε ανύποπτο χρόνο την μείωση της βουλευτικής αποζημίωσης, που ενώ ήξερε εκ των προτέρων ότι αυτό δεν υπήρχε περίπτωση να γίνει δεκτό, προτίμησε ωστόσο να το ξεφουρνίσει, ώστε να μπορεί να το χρησιμοποιεί, όταν θα υποκρίνεται.