Η πολιτική φαρσοκωμωδία στο θέατρο του κοινοβουλευτικού
«Συνταγματικού τόξου» είχε συνεχείς παραστάσεις το τελευταίο χρονικό
διάστημα, με «πρωταγωνιστές», «κομπάρσους», «υποβολείς» και
«σκηνοθέτες». Με νέα εφέ, ακροβατικά και «τρολ», η δυσωδία και η
βρωμιά της παρωδίας του κοινοβουλευτισμού έδωσε ολοκαίνουρια ρεσιτάλ
αναξιοπρέπειας.
Η ουσιαστική απώλεια της δεδηλωμένης, που οδήγησε ουσιαστικά στην
διακυβέρνηση της Χώρας από μια κυβέρνηση μειοψηφίας, γίνεται εδώ και
αρκετές ημέρες προσπάθεια να καλυφθεί με διάφορα ευφάνταστα
κατασκευαστικά τεχνάσματα. Η «κουρελού» κυβέρνηση πρέπει να «μπαλώσει»
τις «τρύπες» της. Σε μια εποχή όπου οι αναταράξεις και οι ανωμαλίες από
την σχεδόν 10ετή διαδρομή εντός της μνημονιακής κατοχής συνεχίζουν να
κρατούν την Πατρίδα σε καθεστώς αποικιοποίησης και πλήρους εξάρτησης και
τον Λαό της δέσμιο της πιο άγριας λιτότητας και ανεργίας, 6
«ανεξάρτητοι» βουλευτές κάνουν γνωστό με προσωπικές δηλώσεις τους, πως
θα ψηφίσουν οτιδήποτε(!) φέρει για νομοθέτηση η «Πρώτη φορά Αριστερά»
κυβέρνηση.
Αυτές τις… ξηγημένες δηλώσεις τις πήρε ο «Μάστερ σεφ» της
πολιτικής μαγειρικής, Νίκος Βούτσης, και ως άριστος… ταβερνιάρης τις
έκανε «πακέτο», το οποίο αθροιζόμενο στα υπόλοιπα 145 «πρόβατα» του
κυβερνητικού «μαντριού» πιστοποιεί την «δεδηλωμένη» της κυβέρνησης. Μέσα
σε αυτό το κλίμα, αντιληφθήκαμε, νιώσαμε και βιώσαμε τρεις, διαδοχικές
σχεδόν, ψηφοφορίες στο Κοινοβούλιο (ψήφος εμπιστοσύνης, κύρωση Συμφωνίας
Πρεσπών, ένταξη Σκοπίων στο ΝΑΤΟ).Ένα «πιάτο»-σαλάτα «με ολίγη» από Ποτάμι, ΑΝΕΛ και ΔΗΜΑΡ, σε διαφορετική αναλογία-δοσολογία κάθε φορά. Για αρκετές ημέρες ζήσαμε κι ένα «παζάρι» (κάτω από το τραπέζι) Τσίπρα-Καμμένου για το αν ο τελευταίος θα συνεχίζει να έχει ή όχι κοινοβουλευτική ομάδα, με τον «αλλάζω τα κόμματα όπως τα εσώρουχά μου» Παπαχριστόπουλο να αναβάλλει για λίγο την παραίτησή του, γιατί «τον παρακάλεσε ο Βούτσης»(!)
Αυτή η εικόνα σαφούς σήψης και παρακμής δεν δείχνει να ενοχλεί ιδιαίτερα τον πολιτικό κόσμο. Αντιθέτως, προκειμένου να επιβιώσει, βυθίζεται ολοένα και περισσότερο σε αυτήν. Εξαγορές, μηνύσεις, νουθεσίες, αποσκιρτήσεις, πλασαρίσματα σε επικείμενα ψηφοδέλτια. Μέχρι και η Χρυσοβελώνη ανακάλυψε (!) πως ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν πάντοτε «κοντά στις ιδέες της», δίνοντας άλλη διάσταση στην έννοια της πολιτικής συνέπειας… Αυτού του είδους η εκφυλιστική «δημοκρατία», βεβαίως και δεν οδηγεί σε κανενός είδους «κανονικότητα», αλλά αντιθέτως συμπληρώνει με μια άκρως επικίνδυνη ρευστότητα όλα τα κρίσιμα ζητήματα που αναδεικνύουν οι γεωπολιτικές αναδιατάξεις με τους κραδασμούς και τις απειλές που αυτές επιφέρουν.
«Δεν υπάρχει ηθική και αξίες στον χώρο της πολιτικής, αυτά είναι ξεπερασμένα και για ρομαντικούς αιθεροβάμονες. Το αποτέλεσμα είναι το παν, ακόμη κι αν χρειαστεί να πατήσεις επί πτωμάτων (των άλλων)», είναι το «ζουμί» της κυρίαρχης πολιτικής σκέψης των προσώπων και των καταστάσεων που απαρτίζουν ποιοτικά και ποσοτικά το «Συνταγματικό τόξο». Μεταμοντέρνες ιαχές, αριστεροδεξιός πραγματισμός, κυνική σύγκλιση με τα κατώτερα ένστικτα εξυπηρέτησης στενών ιδιοτελών συντηρητικών συμφερόντων.
Η εκφυλιστική «δημοκρατία», στον αντίποδα της πραγματικής και υπεραναγκαίας περισσότερο από ποτέ άλλοτε Λαϊκής Κυριαρχίας, είναι όπλο στα χέρια των ξένων κέντρων αποφάσεων για την επιχειρούμενη εθνική συρρίκνωση και την κοινωνική διάλυση. Σε ένα τέτοιο πλήρως παρακμιακό και τοξικό περιβάλλον θα πραγματοποιηθούν εντός του 2019 εκλογές σε Περιφέρειες και Δήμους, στην Ευρωβουλή και βεβαίως στο εγχώριο Κοινοβούλιο. Με τον κόσμο από κουμπωμένο έως αηδιασμένο από την συνολική συμπεριφορά του πολιτικού προσωπικού του «Συνταγματικού τόξου».
Ας μην ξεχνάμε, όμως, ότι όλοι όσοι οδήγησαν την Χώρα στα μονοπάτια του ολέθρου και της καταστροφής βρίσκονται στις θέσεις ισχύος και αποφάσεων με την δια της ψήφου έγκριση εκείνων που σήμερα δυσφορούν έντονα μαζί τους. Πρόσωπα όπως ο Παπαχριστόπουλος, η Μεγαλοοικονόμου, η Παπακώστα, ο Δανέλης, ο Κουίκ αποτελούν το «μπαλαντέρ» των εθνομηδενιστών του ΣΥΡΙΖΑ για να μπορεί να παραμένει στην διαχείριση της εξουσίας. Μπορεί οι απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί γι’ αυτά τα πρόσωπα, του τύπου «νούμερα», «ανδρείκελα», «γραφικοί», «παρατράγουδα», να δίνουν και να παίρνουν, η ουσία όμως δεν αλλάζει.
Το πολιτικό σύστημα εξουσίας, στην παρούσα στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν ασχολείται με την ποιότητα και το ήθος των προσώπων που εξυπηρετούν τα σχέδιά του. Ολόκληρη η πορεία της μεταπολιτευτικής περιόδου βρίθει τέτοιων θλιβερών περιπτώσεων, απλώς η σημερινή εποχή τούς δίνει περισσότερη αρνητική αίγλη. Κατά καιρούς, το εγχώριο πολιτικό σύστημα αναδιατάσσεται, ανασυντάσσεται, ανανεώνεται (είτε με γυρολογικές συμπεριφορές είτε με νέας εσοδείας «φυντάνια») και σε αυτές τις φάσεις ρευστοποιεί κάθε διαθέσιμο πρόσωπο και κατάσταση που θα ενεργήσει προς το συμφέρον του.
Επομένως, πέρα από τους γνώριμους διεφθαρμένους πολιτικούς και τα «νέα» σχήματα που διαμόρφωσαν πατενταρισμένοι συνένοχοι, που σιγοντάρισαν κι αυτοί στην μιζέρια και την εξαθλίωση του σήμερα, ενάντια στην μικροπολιτική των άναρθρων κραυγών και των σχεδιασμών επί του τίποτα, αυτό που έχει ανάγκη η Πατρίδα και ο Λαός είναι η Έμπνευση, το Πάθος, η Αρετή, η Πίστη σε μια Αθάνατη Ιδέα που συγκινεί για το περιεχόμενό της και μπορεί από το σταθερό σημείο της Ατσάλινης Καρδιάς της να κινήσει τον κόσμο.
Σε πλήρη αντίθεση με ένα εγχώριο πολιτικό κατεστημένο πλήρως ένοχο για τις ντροπές που ζούμε, το Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ άναψε πριν από πολλά χρόνια την φλόγα της Εθνικής Αντίστασης, συντηρώντας και δυναμώνοντάς την μέχρι σήμερα, με τελικό σκοπό την μετατροπή της στην Φωτιά της Ιερής Καταστροφής για κάθε τι το αντεθνικό και αντιλαϊκό. Σε αυτόν τον Έντιμο και Νόμιμο Αγώνα χωράει κάθε Συνειδητοποιημένος Έλληνας. ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ