Ο πρώην σύμβουλος στρατηγικής του Ντόναλντ Τραμπ, Στιβ Μπάνον, βρέθηκε για άλλη μια φορά στο στόχαστρο των ΜΜΕ με αφορμή την
σχετικά πρόσφατη ευρωπαϊκή περιοδεία του, κατά την οποία πέρασε από την
Ιταλία, τη Γαλλία την Ελβετία, την Γερμανία, και την Ουγγαρία.
«Ο Στιβ Μπάνον κατέστρεψε το κατεστημένο στις ΗΠΑ. Τώρα θέλει να καταστρέψει την Ευρώπη» έγραψε η εφημερίδα New York Times, βάλλοντας για πολλοστή κατά του Αμερικανού πολιτικού.
Πριν λίγους μήνες, ο Στιβ Μπάνον επισκέφτηκε τη Γαλλία, προσκεκλημένος του Εθνικού Μετώπου (νυν Εθνικού Συναγερμού), όπου απηύθυνε θερμό χαιρετισμό στο συνέδριο του κόμματος στην πόλη Λιλ «Είστε μέρος ενός παγκόσμιου κινήματος…Η ιστορία είναι με το μέρος μας…Αυτό απέδειξε η εκλογική επιτυχία των δεξιών λαϊκιστών στην Ιταλία, την Πολωνία και την Ουγγαρία…Ας σας λένε ρατσιστές και ξενόφοβους. Δεχτείτε το ως τίτλο τιμής. Επειδή κάθε μέρα γινόμαστε ισχυρότεροι και αυτοί γίνονται πιο αδύναμοι» τόνισε ο Μπάνον μιλώντας σε ένα ακροατήριο από εκατοντάδες μέλη του κόμματος.
Στη Ζυρίχη, μπροστά σε ένα ακροατήριο 1.500 περίπου ατόμων, μίλησε για την αναγκαιότητα της λαϊκίστικης εξέγερσης και τις παγκόσμιες επιπτώσεις της στην Ελβετία, την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Ελβετία, ο Bannon είχε την ευκαιρία να συναντήσει την Alice Weidel, αντιπρόσωπο του ευρωσκεπτικιστικού κόμματος Alternative für Deutschland (Afd) και προθυμοποιήθηκε να συμβάλλει στην επικοινωνιακή στρατηγική του γερμανικού κόμματος.
Σε συνέντευξή του στο κανάλι RTS της Ζυρίχης, ο Μπάνον , ο οποίος θεωρεί ότι «ο λαϊκισμός είναι μια πολύ θετική εξέλιξη» μίλησε για τις κινήσεις και τους στόχους του: «Από τη στιγμή που αποχώρησα από τον Λευκό Οίκο, έφτιαξα ένα ίδρυμα το οποίο θα «υλοποιήσει» τις ιδέες μας και θα συγκεντρώσει έναν στρατό από εθελοντές σε δράση. Πέρασα ένα διάστημα στην Ασία για να μελετήσω και εθνικιστικά κινήματα που ανθούν εκεί…». Όσον αφορά τα ευρωπαϊκά λαϊκίστικα κινήματα, αυτά, σύμφωνα με τον ίδιο, θα πρέπει να επαναστατήσουν εναντίον των Βρυξελλών, εναντίον των πολιτικών του «συστήματος» και εναντίον ενός ακραίου φιλελευθερισμού, ο οποίος είναι φορέας ανεργίας.
Στη Ρώμη, όπου βρέθηκε τον περασμένο Μάρτιο, λίγο πριν τις ιταλικές βουλευτικές εκλογές, στήριξε τον αρχηγό της Λέγκας του Βορρά, Ματέο Σαλβίνι, και τον συμβούλευσε να συνεργαστεί με το λαϊκίστικο Κίνημα των Πέντε Αστέρων για τον σχηματισμό κυβέρνησης, πράγμα που ο Σαλβίνι πραγματοποίησε, παρά τις αντιρρήσεις πολλών στελεχών του κόμματός του.
Σε συνέντευξη στη μεγάλης κυκλοφορίας ιταλική εφημερίδα «Il Corriere della Sera», ο Μπάνον δήλωσε ότι «δούλεψε επί 10 χρόνια στις ΗΠΑ για να δημιουργήσει ένα εθνικιστικό και λαϊκίστικο κίνημα» και πρόσθεσε : «Γνώριζα ότι ο Τραμπ θα κερδίσει. Έβλεπα τον αντίκτυπο στους ανθρώπους, πράγμα που δεν καταλάβαιναν οι ελίτ. Νομίζω ότι το ίδιο θα συμβεί και στην Ιταλία. Είστε στην κορυφή του κύματος, είστε ένα κεντρικό τεστ εθνικής κυριαρχίας. Το θέμα έχει κορυφωθεί από την παρουσία μεταναστών, γιατί όλα τα προβλήματα της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής τα φόρτωσε η Ευρωπαϊκή Ένωση στην Ιταλία. Οι άνθρωποι έχουν κουραστεί, θέλουν να ξαναβρούν την εθνική κυριαρχία τους».
Ο Μπάνον δεν δίστασε να επικρίνει τον Πάπα για τη στάση του απέναντι στη λαθρομετανάστευση: «…Ο Πάπας είναι καλός στα θρησκευτικά δόγματα αλλά όχι στην διεθνή πολιτική της Εκκλησίας. Αναμφίβολα επιδείνωσε την μεταναστευτική κρίση λέγοντας ότι μια χώρα πρέπει να κρατάει τα σύνορά της ανοιχτά. Ωστόσο, αυτό δεν είναι σωστό».
Πριν δύο περίπου μήνες επισκέφτηκε την Ιταλία για δεύτερη φορά μέσα σε τρεις μήνες και δήλωσε ευχαριστημένος από τα αποτελέσματα των εκλογών. Ο ίδιος θεωρεί ότι τα αποτελέσματα των εκλογών στην Ιταλία θα ανοίξουν το δρόμο για νέα λαϊκίστικα κινήματα που θα αναπτυχθούν στη Γηραιά Ήπειρο, τα οποία θα αποδυναμώσουν την πολιτική γραμμή της Γερμανίδας καγκελαρίου Μέρκελ και του Γάλλου προέδρου Μακρόν.
«Επειδή αυτό που συμβαίνει εδώ (στην Ιταλία) μετράει πολύ σε διεθνές επίπεδο. Εάν κατορθώσετε να ανακτήσετε τη χώρα σας, τότε αυτό σημαίνει ότι το ίδιο πράγμα μπορεί να επαναληφθεί και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Εάν λειτουργεί εδώ, θα λειτουργήσει παντού» δήλωσε χαρακτηριστικά.
Ποιος είναι ο Στιβ Μπάνον
O Στίβεν Κέβιν Μπάνον (Stephen Kevin Bannon)
γεννήθηκε στο Νόρφολκ της Βιρτζίνια το 1953 από γονείς ιρλανδικής
καταγωγής. Σπούδασε Αστικό Σχεδιασμό στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της
Βιρτζίνια (1976) και υπηρέτησε ως αξιωματικός στο Αμερικανικό πολεμικό
ναυτικό για 7 έτη, μέχρι τις αρχές του 1980. Ακολούθως συνέχισε τις
σπουδές του στο πανεπιστήμιο Τζώρτζταουν (Georgetown University School
of Foreign Service) όπου έλαβε το πρώτο του Master σε θέματα Εθνικής
Ασφάλειας (1983) και στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ (Harvard Business
School) όπου έλαβε το δεύτερο Master στη Διοίκηση Επιχειρήσεων (1985).Εργάστηκε ως τραπεζοεπενδυτής μέχρι το 1990, οπότε και ίδρυσε μαζί με άλλους την δική του επενδυτική τράπεζα (Bannon & Co.) με ειδίκευση στα μαζικά μέσα ενημέρωσης και ψυχαγωγίας. Από το 1993 μέχρι και το 1995, παράλληλα με την δραστηριότητα του ως τραπεζοεπενδυτής, ανέλαβε την θέση του διευθύνοντα για το ερευνητικό πρόγραμμα γεωεπιστημών «Biosphere 2» που ασχολείτο με θέματα σχετικά με τη μόλυνση του περιβάλλοντος και την υπερθέρμανση του πλανήτη, καθώς και με τον διαστημικό αποικισμό.
Άνθρωπος ευφυέστατος, μορφωμένος, πολυάσχολος και πολυσχιδής, στις αρχές του 1990 άρχισε να ασχολείται με τον κινηματογράφο ως παραγωγός και σκηνοθέτης. Παρήγαγε ή συμμετείχε στην παραγωγή 20 περίπου ταινιών και ντοκιμαντέρ, μερικές από τις οποίες είχαν τεράστια επιτυχία, όπως π.χ. «Ο Ινδιάνος Δρομέας» (1992) και «Τίτο» (1999). Λίγο αργότερα επέκτεινε τις ασχολίες του με τα διαδικτυακά μέσα ενημέρωσης και ψυχαγωγίας. Από το 2007 έως το 2011 ήταν πρόεδρος και γενικός διευθυντής της εταιρείας Affinity Media.
Το 2012 εξέδωσε το βιβλίο Clinton Cash μέσω του οποίου κατήγγειλε με αδιάσειστα στοιχεία το ζεύγος Μπιλ και Χίλαρι Κλίντον για χρηματισμό από μεγάλες εταιρείες.
Ο Μπάνον υπήρξε ιδρυτικό μέλος του ειδησεογραφικού οργανισμού Breitbart News, ενός ιστότοπου που έχει επικριθεί για ακροδεξιά και υπερεθνικιστική ιδεολογία.
Από το Μάρτιο του 2012 μέχρι τον Αύγουστο του 2016 ήταν προεδρεύων του οργανισμού. Στις 17 Αυγούστου του 2016, ο Μπάνον παραιτήθηκε από τη θέση του προεδρεύοντος και έγινε ο εκτελεστικός διευθυντής της προεκλογικής εκστρατείας του Ντόναλντ Τραμπ.
Για τη συντριπτική πλειονότητα των Αμερικανών και Ευρωπαίων δημοσιογράφων, ο Steve Bannon είναι ξενόφοβος, αντισημίτης, ισλαμόφοβος, υπέρμαχος της «λευκής ανωτερότητας», σεξιστής, ένας «σκοτεινός προφήτης, που οι νεοταξίτες στο πρόσωπό του πλάθουν το πρότυπο του «κακού φασίστα».
«Αυτά είναι ανοησίες» απαντά ο ίδιος «Φασισμός, Λαϊκισμός; Ποιος νοιάζεται. Όλα αυτά είναι στοχευμένη παραπληροφόρηση των ΜΜΕ… Οι Davos Men τρέμουν τον Λαϊκισμό γιατί φοβούνται ότι ο λαός θα πάρει το πεπρωμένο στα χέρια του» και υποστηρίζει ότι ο «θυμός αποτελεί ένα πανίσχυρο όπλο στα χέρια του λαού».
Η κατηγορία περί ρατσισμού είναι η συνήθης λασπολογία των υπηρετών της παγκοσμιοποίησης, οι οποίοι προσπαθούν να συκοφαντήσουν τους εχθρούς τους με γνώμονα την «πολιτική ορθότητα», βαφτίζοντάς τους, κατά το δοκούν, σεξιστές, ρατσιστές, ξενόφοβους, ομόφοβους και ούτω καθεξής.
Κανένα από τα παραπάνω στοιχεία που προσάπτονται στο πρόσωπο του Μπάνον δεν είναι αληθές. Αρκεί να αναφέρουμε ότι πολλά προβεβλημένα μέλη της εβραϊκής κοινότητας υπερασπίστηκαν τον Μπάνον για τις κατηγορίες που του επισυνάφθηκαν περί αντισημιτισμού.
Για την οικονομική κρίση ο Μπάνον είχε δηλώσει ότι «το 2008, κυβερνήσεις και τράπεζες έβαλαν πάνω από όλα τους εαυτούς τους ώστε να διασωθούν αυτοί αντί οι λαοί».
O Μπάνον απομακρύνθηκε από τη θέση του συμβούλου στρατηγικής του Τραμπ στις 18 Αυγούστου του 2017. Σύμφωνα με τα αμερικανικά και διεθνή ΜΜΕ η απομάκρυνση του Στίβεν Μπάνον από το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας του Λευκού Οίκου οφείλεται στον αντιστράτηγο Χέρμπερτ Ρέιμοντ ΜακΜάστερ, καθώς Μπάνον και ΜακΜάστερ είχαν έλθει πολλές φορές σε προστριβή σχετικά με τον διεθνή ρόλο των ΗΠΑ και τη στάση που θα έπρεπε να κρατήσουν απέναντι στη Ρωσία. Ο ίδιος ο Μπάνον θεωρεί ότι ο πραγματικός αντίπαλος των ΗΠΑ δεν είναι η Ρωσία, αλλά η Κίνα. Στην αποπομπή του Μπάνον συνέβαλαν επίσης, η αγαπημένη κόρη του προέδρου Τραμπ, Ivanka και ο εβραίος σύζυγός της Jared Kushner, καθώς και πολλά μετριοπαθή στελέχη του ρεπουμπλικανικού κόμματος.
Ο Μπάνον βρίσκεται σε ανοικτό πόλεμο με τα αμερικανικά ΜΜΕ, τα οποία βάλλουν συνεχώς εναντίον του, καθώς τον θεωρούν βασικό υπεύθυνο για την «σκληρή» πολιτική που ακολουθεί ο Τραμπ απέναντι στη λαθρομετανάστευση, στα θέματα εμπορικού προστατευτισμού και στην εξωτερική πολιτική.
«Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης θα πρέπει να ντρέπονται, να αισθάνονται ταπεινωμένα. Να σκάσουν και απλά να ακούσουν για λίγο. Τα μέσα ενημέρωσης είναι η αντιπολίτευση. Ακόμα δεν καταλαβαίνουν γιατί ο Ντόναλντ Τραμπ είναι ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών», είχε δηλώσει παλαιότερα στους New York Times.
Μπάνον και Έβολα
Πως συνδέεται ο Στιβ Μπάνον με τον Ιταλό φιλόσοφο Ιούλιο Έβολα (Julius Evola), το έργο του οποίου θαύμαζαν μεγάλοι στοχαστές του 20ου αιώνα, όπως ο Καρλ Γιούνγκ, ο Μιρσέα Ελιάντε, ο Μιγκέλ Σερράνο και πολλοί άλλοι;
Αφορμή στάθηκε μια αναφορά του ονόματος του Έβολα από τον Μπάνον,
όταν ο τελευταίος ήταν εισηγητής σε μια διάσκεψη που πραγματοποιήθηκε
στο Βατικανό το 2014.Το όνομα του Έβολα εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε ένα εκτενές άρθρο που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα New York Times τον Φεβρουάριο του 2017 από τον δημοσιογράφο Jason Horowitz με τίτλο «Steve Bannon cited Italian thinker who inspired fascists» ( «Ο Μπάνον ανέφερε Ιταλό στοχαστή που ενέπνευσε τους φασίστες»). Για τον Horowitz , ο Έβολα, ούτε λίγο, ούτε πολύ, ήταν ο αγαπημένος «θεωρητικός των φασιστών».
«Ο Ιταλός στοχαστής αποτελεί αίνιγμα για πολλούς, αλλά όχι για τον Bannon» σημειώνει ο Horowitz «ο Έβολα ήταν κορυφαίος εκφραστής της Παραδοσιακής Φιλοσοφίας (Traditionalism), μια κοσμοθεωρία που υιοθετείται από ακροδεξιούς και εσωτερικούς κύκλους, σύμφωνα με την οποία η «ισότητα» και η «πρόοδος» αποτελούν επικίνδυνες ψευδαισθήσεις».
«Κάποιοι από το χώρο της εναλλακτικής δεξιάς», συνεχίζει ο Horowitz, «θεωρούν τον Μπάνον ένα προπομπό, μέσω του οποίου οι ιδέες του Έβολα για μια ιεραρχική κοινωνία, η οποία θα καθοδηγείται από μια ανώτερη πνευματική κάστα, μπορούν να κάνουν την εμφάνισή τους σε μια περίοδο κρίσης».
Ακόμη, στο μακροσκελές άρθρο του ο Horowitz αναφέρει τον Richard Spencer, ένα σημαντικό παράγοντα της αμερικανικής εναλλακτικής δεξιάς, ο οποίος παλαιότερα είχε δηλώσει ότι «ο Julius Evola είναι μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες του 20ου αιώνα».
Ο Horowitz, στο άρθρο του, αναφέρθηκε και στη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, επισημαίνοντας ότι το κίνημα την Ελλήνων εθνικιστών έχει δημοσιεύσει άρθρα και προβάλει τα βιβλία του Ιταλού φιλοσόφου. Δεν παρέλειψε ακόμη να αναφερθεί και στον αρχηγό του ουγγρικού εθνικιστικού κόμματος JOBBIK, o οποίος σύμφωνα με τον Horowitz, είναι θαυμαστής του Έβολα και έχει επιμεληθεί και προλογίσει μερικά από τα έργα του που έχουν κυκλοφορήσει στην Ουγγαρία.
Έγραψε, επίσης, ότι ο Ιταλός φιλόσοφος ήταν ο «ιδεολογικός πατέρας των μαύρων τρομοκρατών» κατά τη διάρκεια των «μολυβένιων ετών» (δεκαετία του 1970). Ο μύθος αυτός, που καλλιεργήθηκε από την ιταλική αριστερά, έχει καταρριφθεί εδώ και πολλά χρόνια. Ο πρόεδρος του Ιδρύματος «Julius Evola», Τζιανφράνκο Ντε Τούρις (Gianfranco de Turris) τον διέψευσε με ακριβή και αδιάσειστα στοιχεία, τα οποία παρουσιάζονται στο βιβλίο του “Elogio a difessa di Julius Evola. Il Barone e I terroristi” («Εγκώμιο προς υπεράσπιση του Ιουλίου Έβολα. Ο Βαρόνος και οι τρομοκράτες») που εκδόθηκε στην Ιταλία πριν λίγα χρόνια.
Το άρθρο του Horowitz μεταφέρθηκε από αριστερές και δεξιές ιταλικές εφημερίδες με βαρύγδουπους τίτλους όπως «Οι ιδέες του Ιουλίου Έβολα στοιχειώνουν το Λευκό Οίκο», «Ο Έβολα και ο Φασισμός εμπνέουν τον Μπάνον, το δεξί χέρι του Ντόναλντ Τραμπ». «Όταν ο γκουρού του Τραμπ διαβάζει Έβολα» κ.λπ.
Ο Τζιανφράνκο Ντε Τούρις είχε δηλώσει τότε: «Είναι η πρώτη φορά που ένας σύμβουλος ενός Αμερικανού προέδρου γνωρίζει τον Έβολα, ή έστω έχει μια διαμορφωμένη παραδοσιακή κουλτούρα. Αν ο Μπάνον έχει αυτές τις ιδέες, αναμένουμε να δούμε πως οι ιδέες αυτές θα έχουν επίδραση στην πολιτική του Τραμπ».
Λίγους μήνες αργότερα ο Μπάνον αποπέμφθηκε από τον Λευκό Οίκο και οι προσδοκίες όλων αυτών που ήλπιζαν σε μια αλλαγή της πολιτικής των Η.Π.Α., εξαιτίας της επιρροής του Μπάνον, έχουν τελειώσει.
Αρκεί κάποιος να δια βάσει το μεγαλειώδες έργο του Ιταλού Φιλοσόφου «Εξέγερση ενάντια στο σύγχρονο κόσμο» για να διαπιστώσει ότι ο Έβολα αντιπαθούσε τον Καπιταλισμό των Η.Π.Α., το “American Way of Life” και το πρότυπο του Homo Economicus εξίσου με τον Μπολσεβικισμό.
Σε άλλη συνέντευξή του ο Τζιανφράνκο Ντε Τούρις ανέφερε ότι ο Μπάνον πιθανόν να έχει μελετήσει τα βιβλία του Έβολα, τα σημαντικότερα των οποίων κυκλοφορούν στις Η.Π.Α., μεταφρασμένα στα αγγλικά εδώ και πολλά χρόνια. Ο Ντε Τούρις καταλήγει στη συνέντευξή του ότι «οι ιδέες του Julius Evola, αντίθετα με εκείνες πολλών άλλων διάσημων στοχαστών του 20ου αιώνα, παραμένουν πάντα ζωντανές και προκαλούν φόβο στους επικριτές του, είτε αυτοί ανήκουν στην αριστερά, είτε στη φιλελεύθερη δεξιά.»
Ο Στιβ Μπάνον κινείται μεταξύ του αμερικανικού ρεπουμπλικανικού κόμματος, της εναλλακτικής δεξιάς και του λαϊκισμού. Στις ευρωπαϊκές περιοδείες του, εξάλλου, δεν είχε προσεγγίσει κανένα από τα εθνικιστικά κόμματα παρά μόνο τα συντηρητικά, «ακροδεξιά» και λαϊκίστικα αντισυστημικά (;) κόμματα. Ο ίδιος εξάλλου δεν χαρακτηρίζει τον εαυτό του εθνικιστή αλλά «οικονομικό εθνικιστή». Να σημειώσουμε ότι πριν κάποιους μήνες, απαντώντας για τα γεγονότα στο Σάρλοτσβιλ και την απροθυμία του Τραμπ να τα καταδικάσει, ο Μπάνον χαρακτήρισε τους Αμερικανούς πατριώτες που συμμετείχαν στα επεισόδια «χαμένα κορμιά» και «κλόουν» που «θα πρέπει να συντριβούν».
Σύμφωνα με κάποιους πολιτικούς αναλυτές, ο κύριος σκοπός του Μπάνον κατά την ευρωπαϊκή περιοδεία του, ήταν να εξετάσει εκ του σύνεγγυς τα λαϊκίστικα κινήματα και τη δυσφορία των ευρωπαϊκών λαών απέναντι στις πολιτικές των Βρυξελλών. Κάποιοι άλλοι όμως γεωπολιτικοί αναλυτές θεωρούν ότι απώτερος στόχος του Μπάνον είναι να οικοδομηθεί ένα διαντλαντικό μέτωπο προς όφελος των Η.Π.Α. για την αντιμετώπιση της Κίνας, οι οικονομικές και γεωπολιτικές βλέψεις της οποίας , σύμφωνα με τον ίδιο, θα πρέπει να βάλουν σε ανησυχία όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα την Ευρώπη.
Παύλος Γκάσταρης