Πέμπτη 11 Μαΐου 2017

Η ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ, Η ΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ

Γράφει ο Σ. Παιδάκος
Η κατάσταση στη Βενεζουέλα βαίνει από το κακό στο χειρότερο, σύμφωνα με πληροφορίες όπως τις μετέδωσε το ΑΠΕ. Η είδηση αφορά την κατάσταση στο χώρο της υγείας όπου η θνησιμότητα των νεογνών όσο και η μητρική θνησιμότητα παρουσιάζουν ιδιαίτερα αυξημένα ποσοστά. Η βρεφική θνησιμότητα παρουσιάζει αύξηση του 30%, ενώ η μητρική του 65%, σε σχέση με πέρυσι. Τα νοσοκομεία συχνά παρουσιάζουν ελλείψεις βασικού εξοπλισμού όπως θερμοκοιτίδες, ενώ οι έγκυες δεν σιτίζονται αρκετά καλά, επηρεάζοντας την υγεία των παιδιών τους.
Τα στατιστικά στοιχεία που εκδόθηκαν στον ιστότοπο του υπουργείου Υγείας από την αριστερή κυβέρνηση του προέδρου Νικολάς Μαδούρο μετά από την διετή απουσία αναφοράς παρόμοιων στοιχείων, έδειξαν επίσης και απότομη άνοδο σε ασθένειες όπως διφθερίτιδα και τον ιό Ζίκα. Σε αυτό συνέβαλε τόσο η κακή οικονομική κατάσταση της Βενεζουέλας όσο και η εγκατάλειψη της χώρας από πολλούς ιατρούς.  Οι ελλείψεις σε φάρμακα και εμβόλια είναι απελπιστικές, με την κυβέρνηση Μαδούρο να κάνει λόγο για μία ελίτ που συσσωρεύει φάρμακα ώστε να προκαλέσει αναταραχές και πραξικόπημα. Από προπαγάνδα άλλο τίποτα.
Αυτός είναι ο παράδεισος της δημοκρατίας του κομμουνισμού, με τους εδώ λάτρες του να ηδονίζονται, μιας και οι αντεπαναστάτες – δηλαδή ο κόσμος που πεθαίνει από έλλειψη φαρμάκων και τροφίμων- να εδραιώνει όλο και περισσότερο στα μάτια τους την επανάσταση της αριστερής ιδεολογίας με οποιοδήποτε κόστος. Γι’ αυτό εξάλλου και στο χάλκινο ψήφισμα της ΕΕ, οι συριζαίοι απείχαν απροκάλυπτα. Αυτή την στάση κρατούν οι εγχώριοι αριστεροί, και δεν το κρύβουν, το λένε και το υποστηρίζουν με κάθε ιδεολογικό φκιασίδι. Ο εκφυλισμός του εγκεφάλου τους από την ψώρα του κομμουνισμού είναι εμφανέστατος. Όσο περισσότερα θύματα υπάρχουν στη Βενεζουέλα, τόσο αυτοί θα κατακυριεύονται από την ιδέα της κομμουνιστικής ουτοπίας. Απούσα και η διεθνής κοινότητα στο δράμα της λατινοαμερικανικής χώρας. Κάποτε η διεθνής κοινότητα, για τα «ιδεώδη της ελευθερίας και της δημοκρατίας», έκανε εισβολή στο Ιράκ και από την  άλλη βομβάρδιζε τη Γιουγκοσλαβία. Φαίνεται μάλλον ότι αυτά τα «ιδεώδη» δεν είναι ακόμη κατάλληλα για εκμετάλλευση, και γι’ αυτό αρκούνται σε ψηφίσματα «διαμαρτυρίας», όπου η σπουδαιότητά τους είναι όση και του ΟΗΕ όταν εκδίδει διαβήματα για την παγκόσμια ειρήνη.
Διαβάστε περισσότερα: https://ethnikismos.net/