Γράφει ο Σ. Παιδάκος
Την
περασμένη Κυριακή, στην περιοχή του Γράμμου και συγκεκριμένα στο πάρκο
εθνικής συμφιλίωσης, έλαβε χώρα μία ημερίδα που είχε σαν σκοπό να
«εμβαθύνει» τα γεγονότα του συμμοριτοπόλεμου 46 – 49. Η «εμβάθυνση»
έγινε από την εταιρεία διάδοσης ιστορικών, σαν να λέμε τμήμα του
πανεπιστημίου ΚΟΥΤΒ*. Φυσικά από την εκδήλωση δεν θα μπορούσε να λείπει ο
μεγάλος «διαμορφωτής» της παιδείας, Φίλης, όπου μεταξύ άλλων τόνισε την
ανάγκη «αναδιαμόρφωσης» των σχολικών βιβλίων στο θέμα του «εμφυλίου»
πολέμου.
Δεν
μας κάνει εντύπωση το γεγονός, αυτό κάθε αυτό, μιας και είμαστε γνώστες
των ιδεολογικών πεποιθήσεων της αριστεράς, καθώς και των αρρωστημένων
τους τερτιπιών. Τα παράδοξο θα ήταν να μην προβούν σε τέτοιου είδους
κινήσεις. Αλλά θα προβούν σε αυτό που ξέρουν να πράττουν πάρα πολύ καλά,
ειδικά αν δεν έχουν και σοβαρή αντίσταση από την κοινωνία, που δεν
έχουν. Η κερκόπορτα, για να μπορεί η αριστερά ν’ αλωνίζει ελεύθερη
παραποιώντας την αληθινή ιστορία του Τόπου σπέρνοντας το ανθελληνικό της
δηλητήριο στις αθώες παιδικές ψυχές, δεν άνοιξε ξαφνικά σήμερα. Άνοιξε
41 χρόνια πριν από τον ψευτοεθνάρχη Καραμανλή και το τσιράκι του που
ονομαζόταν Αβέρωφ, όταν ο τελευταίος υπό τις οδηγίες του καπετάν Γιώτη**
απέσυρε από το αρχείο της Ιστορίας του Στρατού τα τρία βιβλία που
αναφέρονταν στην αιματοβαμμένη περίοδο 1946 – 1949. Ιδού ένα απόσπασμα
από άρθρο*** του πρώην προέδρου του Αρείου Πάγου κ. Β. Κόκκινου:
«προηγήθησαν βεβαίως άλλες δύο επαίσχυντες και αντεθνικές πράξεις του
αυτού κόμματος( σσ εννοεί τη Ν.Δ) Η παράδοση εις την πυρά της ιστορίας
του στρατού, που ανέγραφε λεπτομέρειες περί της διεξαγωγής του
ανταρτοπολέμου, κατόπιν απαιτήσεως του Χ. Φλωράκη όταν υπουργός άμυνας
ήταν ο Ε. Αβέρωφ. Και επιπλέον, η διαγραφή, από το μνημείο του Αγνώστου
Στρατιώτη, των τοπωνυμίων Βίτσι και Γράμμος, όπου έπεσαν οι περισσότεροι
νεκροί του ανταρτοπολέμου. Γίνεται χειρότερη ύβρη, γι΄ αυτούς που
έχασαν τη ζωή τους, για να αποτρέψουν την επιβολή της κομμουνιστικής
δικτατορίας; ». Το δεύτερο συμβάν έγινε 14 χρόνια αργότερα όταν, επί
κυβερνήσεως Τζανετάκη, ψηφίστηκε το προεδρικό διάταγμα που μετονόμαζε
τους κομμουνιστοσυμμορίτες και τον συμμοριτοπόλεμο σε «δημοκρατικό
στρατό Ελλάδας» και «εμφύλιο». Μία εκ των υπογραφών στο προεδρικό
διάταγμα ήταν του τότε υπουργού Α. Σαμαρά.
Ούτε
το 1975 υπήρξαν αντιδράσεις από την Ελληνική κοινωνία, πλην ελαχίστων
εξαιρέσεων που τους ονόμαζαν γραφικούς, ούτε το 1989. Βλέπετε συνέπεσαν
άλλα «σπουδαιότερα γεγονότα» και δεν έμεινε καιρός ν’ ασχοληθούμε ,με
τέτοιου είδους «ευτελή» ζητήματα. Ήταν, απ’ την μία, η περίοδος
αποχουντοποίησης της Χώρας και της «επανόδου» της δημοκρατίας, και από
την άλλη, το άνοιγμα των αλβανικών συνόρων που μετονομάστηκε ως «η
απελευθέρωση της Βορείου Ηπείρου »∙ άλλο που, μαζί με την δήθεν
απελευθέρωση εισέρευσε στη Χώρα η σάρα και η μάρα της Αλβανών.
Αυτά
είναι τα βρομερά έργα της «δεξιάς» που άνοιξαν το δρόμο στους
αριστερούς να κάνουν ό,τι θέλουν. Και κάνουν ό,τι θέλουν σήμερα, γιατί
όπως και τότε, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ.
Η Χρυσή Αυγή θα συνεχίσει να αγωνίζεται, έστω και αν μείνει μονάχη, για την πολύτιμη Ελληνική Ιστορία όπως αυτή γράφτηκε.
*Σοβιετικά πανεπιστήμια ιδεολογικής και δολοφονικής κατήχησης.
**Ένας
εκ των ηγητόρων των ανταρτών και των σφαγέων αθώων Ελλήνων, που
κηδεύτηκε με το όνομα Χαρ. Φλωράκης, δημοσία δαπάνη αλλά και μεσίστιες
τις Ελληνικές Σημαίες.
***
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Σημαία» την 3/12/2006. Το απόσπασμα είναι
από το βιβλίο «Οι σταλινοτσολιάδες», σελ. 192, του κ. Γ.
Δημητρακόπουλου.
Διαβάστε περισσότερα: https://ethnikismos.net/