Γράφει ο Σ. Παιδάκος
Πολύς
ντόρος έγινε τελευταία στους χώρους της παιδείας, και αφορούσε την
είσοδο χιλιάδων μαθητών στα πανεπιστημιακά ιδρύματα της τριτοβάθμιας
εκπαίδευσης, με βαθμό κάτω του επιτρεπτού, ή αν θέλετε, κάτω του
απαγορευτικού ορίου. Και όταν λέμε απαγορευτικό όριο δεν θέλουμε σε
καμία των περιπτώσεων να απαξιώσουμε κανέναν μαθητή και καμία μαθήτρια,
αλλά είναι φύση αδύνατον όλοι οι μαθητές να μπορέσουν να σπουδάσουν, και
δεν είναι οικονομικό το θέμα, αλλά κυρίως θέμα πνευματικών ικανοτήτων. Η
κεφαλή όμως του υπουργού δεν συμβαδίζει με την κοινή λογική αλλά με
την ανισσόροπη πλευρά της.
Αλλά δεν είναι μόνο ο υπουργός που
συνταράσσει τα νερά αλλά και λοιποί βουλευτές του «συνταγματικού» τόξου,
κυρίως αυτοί που η παράταξή τους κυβέρνησε την Ελλάδα κατά το παρελθόν.
Θυμάστε την δεκαετία του ¨80 όταν το αλήστου μνήμης ΠΑΣΟΚ βάλθηκε σώνει
και καλά να σπουδάσει όλους του Έλληνες; Έ λοιπόν, τότε ήταν που σε
κάθε νομό και σε κάθε περιφέρεια φύτρωσαν ΑΕΙ και ΤΕΙ. Και επειδή αυτά
έπρεπε να επανδρωθούν, βάπτισαν «καθηγητές» όποιον είχε ένα πάρει πτυχίο
έστω και με ζόρι. Και τι θα δίδασκαν αυτοί οι καθηγητές, Μα τι άλλο
πέρα από την αποτυχία, μιας και η πληθώρα αυτών, όχι για καθηγητές δεν
έκαναν, αλλά ούτε για λούστροι. Όλο το σκηνικό στήθηκε για την επαύξηση
του πελατειακού κράτους, με τους τοπικούς παράγοντες να βλέπουν έσοδα
στις τοπικές κοινωνίες, άλλο που τα έξοδα για τα «σκηνικά» ήταν
δυσανάλογα με τα έσοδα. Το ίδιο βιολί συνεχίστηκε και από την αλήστου
μνήμης αποτυχημένη πολιτική της «δεξιάς», μιας και αποδείχτηκε καλή
«επένδυση» η κίνηση αυτή των πασόκων. Έτσι λοιπόν, τώρα ξαφνικά
θυμήθηκαν «δεξιοί» και πασόκοι την αποτυχία του Φίλη, και άρχισαν να
φωνάζουν λες και ήταν τα, υψηλών νομοθετικών ικανοτήτων πρόσωπα. Αλλά το
ωραίο σε αυτές τις περιπτώσεις είναι ότι κριτές και κρίνοντες
βρίσκονται στην ίδια ευθεία, ή καλύτερα, στον ίδιο κατάσταση από πλευράς
ηθικών πολιτικών πράξεων.
Η
κίνηση του Φίλη να μπάσει μέχρι και τον τελευταίο σε βαθμό μαθητή στα
πανεπιστημιακά ιδρύματα, δυσχεραίνει και υποβαθμίζει το έργο των
ιδρυμάτων. Ήδη με το νέο νομοσχέδιο που μοίρασε στις πρυτανικές αρχές ο
υπουργός α-παιδείας, επαναφέρει τους αιώνιους φοιτητές και αλλάζει το
νόμο που υπήρχε μέχρι πρότινος για το πανεπιστημιακό άσυλο. Μιλάμε για
πλήρη, εκ των έσω, καταβαράθρωση των πανεπιστημιακών σχολών. Κάτι που,
αν τελικά ψηφιστεί, θα οδηγήσει πολλούς φοιτητές* σε ξένες χώρες για
συνέχιση των σπουδών τους.
Η Χρυσή Αυγή στο πρόγραμμά της στηλιτεύει
με ξεκάθαρο τρόπο όλες τις παθογένειες που πλήττουν την τριτοβάθμια
εκπαίδευση και είναι αποφασισμένη, όταν ο Ελληνικός λαός της το
επιτρέψει, να φτάσει το μαχαίρι ως το κόκκαλο. Απ’ ότι δείχνουν τα
πράγματα βρισκόμαστε σε καλό δρόμο.
*
η σοβαρότητα και η υπευθυνότητα μιας κοινωνίας εξαρτάται σε πολύ μεγάλο
βαθμό από τα μέλη που τις απαρτίζουν. Καμία κυβέρνηση και κανένας
υπουργός δεν θα ήταν σε θέση να παίρνει τέτοιες επαίσχυντες, για το χώρο
της παιδείας αποφάσεις, αν η κοινωνία των πολιτών στέκονταν στο ύψος
των περιστάσεων, και ο νοών νοείτω.