Γράφει ο Σ. Παιδάκος
Ακόμη
ψάχνουν στο δημόσιο να καταγράψουν όλους τους δημόσιους φορείς που
απαρτίζουν τον υδροκέφαλο δημόσιο τομέα. Η ιστορία ξεκινά από το 2009
επί υπουργίας Πάγκαλου και συνεχίστηκε και με τους μετέπειτα υπουργούς
διοικητικής μεταρρύθμισης, οι οποίοι είχαν δεσμευτεί απέναντι στα μέτρα
των μνημονίων. Η παροιμία λέει- πολύ ορθά- «όποιος βαριέται να ζυμώσει
δέκα μέρες κοσκινίζει».
Εάν ήθελαν, οι πολιτικάντηδες που μας κυβερνούν,
είχαν τρόπο να τελειώνουν άπαξ και διαπαντός με τον βραχνά που
ονομάζεται υπέρογκος δημόσιος τομέας. Αλλά ποιος είπε ότι αυτό είχαν σαν
σκοπό να κάνουν; Ουδείς. Είναι δυνατόν να βάλουν χέρι στο πελατειακό
κράτος τους; Είναι δυνατόν να θέλουν να κόψουν το χέρι που ουσιαστικά
τους κρατά στην εξουσία; Θεός φυλάξοι ! Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα,
τουλάχιστον στο Ελληνικό δημόσιο. Αυτά είναι ανήκουστα! Αφού οι
κυβερνώντες μας «αγωνίζονται» επτά συναπτά έτη να βρουν όλους τους εν
ενεργεία δημοσίους υπαλλήλους και κατά συνέπεια όλους τους φορείς του
δημοσίου τομέα, κατάφεραν να καταγράψουν μέχρι στιγμής 970 δημόσιες
υπηρεσίες. Ίδρωσε και ιδρώνει, τρομάρα του ο λαϊκός κομισάριος
Βερναρδάκης να στέλνει και να ξαναστέλνει επιστολές και ικεσίες στα
αρμόδια υπουργεία και στους ΟΤΑ, μπας και φιλοτιμηθούν τα τελευταία και
απογράψουν τον εαυτό τους. Αν μη τι άλλο, οι ενέργειες του υπουργού
δείχνουν τι «σκληρά» εργάζεται. Το αποτέλεσμα λοιπόν, σύμφωνα με τα
δημοσιεύματα, είναι ότι σύμφωνα με τις προσδοκίες του κομισάριου θα
έχουμε σύντομα αποτελέσματα. Αμ δεν το βλέπω. Το μόνο που βλέπω είναι να
συνεχίζονται επ’ αόριστον οι δήθεν προσπάθειες καταγραφής των φορέων
του δημοσίου. Όποιον βέβαια ρωτήσεις, και ο οποίος να έχει ασχοληθεί
λιγάκι με τα θέματα της δημόσιας διοίκησης, σίγουρα θα σου πεί τρόπους
για να τελειώνει κανείς με αυτή τη γάγγραινα. Πάρτε ένα απλό παράδειγμα.
Όλος ο δημόσιος τομέας, μισθωτοί και συνταξιούχοι, παραλαμβάνουν τις
μηνιαίες τους απολαβές από το γενικό λογιστήριο του κράτους. Οι πάντες
λοιπόν πληρώνονται από τη κτίριο της οδού Κάνιγγος, στην Αθήνα. Οι
πάντες σήμερα, δημόσιοι υπάλληλοι και μη, έχουν ΑΜΚΑ. Δεν είναι και τόσο
τραγικό να γίνει μία απλή διασταύρωση στοιχείων, των μέχρι στιγμής
καταγεγραμμένων δημοσίων υπαλλήλων με τα στοιχεία του γενικού
λογιστηρίου. Οπότε, αμέσως βρίσκεις τους μη καταγεγραμμένους δημοσίους
υπαλλήλους καθώς επίσης και τον φορέα στον οποίο εργάζονται. Μα να
θέσουν κόσμο στην ανεργία; Θα αναρωτηθεί κάποιος. Να τον θέσουν στην
ανεργία, όποιον δεν χρειάζεται. Δεν είναι δυνατόν σήμερα, με τέτοια
κρίση, να μην υπάρχουν γιατροί στα νοσοκομεία, ενώ κάποιοι άλλοι να ζουν
παρασιτικά εις βάρος όλων μας. Ιδού και ένα παράδειγμα για του λόγου το
ασφαλές. Θ’ αναφερθώ σε έναν φορέα του δημοσίου, τον επονομαζόμενο ΤΑΣ (
τομέας αντισεισμικού σχεδιασμού), ο οποίος τομέας ιδρύθηκε το 1970
αποτέλεσμα της σεισμικότητας της Δυτικής Ελλάδος. Σήμερα, υφίσταται
ακόμη ο φορέας χωρίς αντικείμενο ασχολίας. Φανταστείτε, και αυτό το
διαπίστωσα ιδίοις όμασι, ότι το συγκεκριμένο γραφείο ανοίγει κάθε
Παρασκευή, 10 – 12, παρακαλώ! Φρόντισα εκείνο το πρωινό να απολαύσω το
καφεδάκι μου σε παρακείμενο γραφείο από το προαναφερθέν. Ευτυχώς που το
ανοίγουν και μία φορά την εβδομάδα για να αεριστεί και ο χώρος! Δεν τα
γνωρίζουν αυτά οι «εξέχοντες» υπουργοί μας; βεβαίως και τα γνωρίζουν
μιας και οι ίδιοι φροντίζουν ώστε να βρίσκονται εν «ζωή» τέτοιοι
αειφανείς οργανισμοί και όχι μόνο.
Διαβάστε περισσότερα: https://ethnikismos.net/