Γράφει ο Σ. Παιδάκος
Είναι
φύση δυνατό κάποιος που ακούει Μπετόβεν να μπορεί να ακούσει και
κάποιον που παίζει ταμ-ταμ στα βάθη της αραπιάς. Απέχει όμως παρασάγγας,
κάποιος που ακούει ταμ-ταμ να μπορεί να ακούσει και Μπετόβεν. Δεν είναι
θέμα φυσικής ανατομίας, αλλά είναι θέμα καθαρά πολιτισμού.
Εκ των
πραγμάτων υπάρχουν ανώτεροι και κατώτεροι πολιτισμοί, χωρίς βέβαια αυτό
να σημαίνει, σε καμία των περιπτώσεων, ότι οι διαφορές αυτές άπτονται
των ρατσιστικών φαινομένων. Ούτε βέβαια αυτός που ακούει Μπετόβεν απ’ τη
μία, από την άλλη να θεωρείται ανώτερος πολιτισμικά όταν δια της βίας
και της εξουσίας που κατέχει να επιβάλλεται ετσιθελικά επί κατωτέρων
πολιτισμικά ανθρώπων. Έκανα αυτή την μικρή, περί πολιτισμών εισαγωγή,
για να καταστήσω σαφές ότι η πολυπολιτισμικότητα που κάποιοι
ονειρεύονται, δεν είναι πάντα δυνατή και εφικτή, χωρίς να υπάρχουν
αντιδράσεις και πολύ περισσότερο όταν οι αντιδράσεις αυτές μεταφράζονται
σε απώλειες ανθρωπίνων ζωών. Οι υπέρμαχοι όμως της πολυτισμικότητας,
ακόμη και σήμερα που οι ευρωπαίοι θρηνούν θύματα από τριτοκοσμικούς,
συνεχίζουν το παραμύθι τους χαρακτηρίζοντας ως ρατσιστές και
ξενοφοβικούς όλους όσους αντιδρούν στα σχέδιά τους. Είναι λάθος να
χαρακτηρίζεται κάποιος ως ξενοφοβικός τη στιγμή που έχει κάνει την
επιλογή του με ποιους θέλει να κοινωνεί και να συναναστρέφεται. Η
επιλογή δεν έχει να κάνει με την αίσθηση του φόβου, αλλά με την
ανωτερότητα του χαρακτήρα του κάθε ανθρώπου. Η ανωτερότητα αυτή άπτεται
των κανόνων της αξιοπρεπούς κοινωνικής συμβίωσης, όπως αυτή ορίζεται από
τα πολιτισμικά στοιχεία που διέπουν και συνθέτουν τις κοινωνίες των
Εθνών. Άλλο είναι να παρέχεται βοήθεια σε κατωτέρους πολιτισμικά
ανθρώπους και άλλο είναι η δια της «βίας» συμβίωση με αυτούς. Ο Νίτσε
είχε πει για τους τριτοκοσμικούς του Ισλάμ ότι, επειδή δεν έχουν
επιχειρήματα να επιβάλλουν τις αντιλήψεις τους, προσπαθούν μέσω της βίας
να επιβάλλουν αυτές, πράγμα που το βλέπουμε, χρόνια τώρα, να γίνεται
πράξη μέσω των τρομοκρατικών επιθέσεων σε ανύποπτους πολίτες. Το ποτήρι
της επιβολής της πολυπολιτισμικής κοινωνίας έχει ξεχειλίσει. Δεν είναι
τυχαίο που τα έθνη των ευρωπαίων πολιτών έχουν στραφεί σε εθνικιστικά
κινήματα που επιτελούν και υποστηρίζουν τα αντίθετα από αυτά που
υποστηρίζουν οι «πολιτισμένοι» ηγέτες της Ευρώπης. Και η προπαγάνδα των
«πολιτισμένων» συνεχίζεται χαρακτηρίζοντας τους έχοντες αντίθετες με
αυτούς απόψεις ως φασίστες, ναζιστές, φασιστοειδή και οποιανδήποτε άλλο
χαρακτηρισμό άπτεται των παραπάνω. Οι κοινωνίες των ευρωπαϊκών εθνών
έχουν αρχίσει να αφυπνίζονται μπροστά σε αυτές τις αφύσικες μεθόδους
αυτών που τις επιβουλεύονται. Βρισκόμαστε στην αρχή του τέλους της
παγκοσμιοποίησης με τον δρόμο να διαγράφεται δύσκολος και ανηφορικός,
όχι όμως ακατόρθωτο να προσπελαστούν τα εμπόδια που παρουσιάζονται στο
διάβα του.
Διαβάστε περισσότερα: http://ethnikismos.net/