Η αλλαγή γραμμής είναι περισσότερο εμφανής στο ζήτημα της λαθρομετανάστευσης, καθώς σταδιακά όχι μόνο έριξε τους τόνους της αντιπαράθεσης, αλλά μετακινήθηκε έχοντας σχεδόν ταυτόσημες απόψεις μ’ αυτές τις κυβέρνησης. Τάχθηκε υπέρ της δημιουργίας των hot spots για τους λαθρομετανάστες και τους πρόσφυγες, «αδειάζοντας» την θέση του προκατόχου του Μεϊμαράκη, ο οποίος (έστω και για προφανείς ψηφοθηρικούς λόγους) είχε υποστηρίξει ότι αυτά πρέπει να στηθούν στην Τουρκία κι εκεί να γίνεται η ταυτοποίησή τους.
Αντί να διαχωρίσει ξεκάθαρα την θέση της ΝΔ στο ζήτημα της ενεργοποίησης στο ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, κάτι το οποίο συνιστά ανοιχτή ήττα για τα εθνικά μας συμφέροντα και εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, ο Μητσοτάκης συμφώνησε πλήρως. Αντί, δηλαδή, να ασκήσει κριτική στην κυβέρνηση για την απαράδεκτη υποχωρητική της στάση, αντιθέτως έσπευσε να επικροτήσει τους χειρισμούς της!
Είναι φανερό ότι ο Μητσοτάκης έσπευσε να συμμορφωθεί με τις εντολές, που του δόθηκαν από το Βερολίνο και τις Βρυξέλλες, αποδεικνύοντας σε ποιο βαθμό είναι κι αυτός «ανεξάρτητος» από τα ξένα κέντρα αποφάσεων. Η παράδοση των εθνικών συμφερόντων της Χώρας στα χέρια των ξένων δυνάμεων είναι φανερό ότι παραπέμπει σε μια συνεχή σκυταλοδρομία υποταγής, όπου το μόνο που αλλάζει είναι τα πρόσωπα που παραλαμβάνουν την σκυτάλη της υποτέλειας. Χθες ήταν ο Σαμαράς, σήμερα είναι ο Τσίπρας και αύριο κάποιο άλλο πρόσωπο.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ