Γράφει ο Σ. Παιδάκος
Στις 14 Αυγούστου του περασμένου έτους, ήρθε στην ολομέλεια της βουλής οι περίπου 1000 σελίδες της συμφωνίας, ή αν προτιμάτε του τρίτου μνημονίου. Οι μόνοι που αντέδρασαν στο κοινοβούλιο ήταν οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής, που έλεγαν ότι είναι αδύνατο να διαβαστούν τόσες σελίδες σε λίγες ώρες. Από την πλευράς της, η τότε κυβέρνηση, έλεγε ότι δεν υπάρχει χρόνος, θα ξεμείνουμε από ρευστό, δεν θα υπάρχουν φάρμακα, τρόφιμα, πρώτες ύλες κλπ. Η τότε αξιωματική αντιπολίτευση, απ’ την πλευρά της σιγοντάριζε την θέση της κυβέρνησης λέγοντας μάλιστα «ψηφίστε το πάση θυσία, φέρτε συμφωνία και ας είναι ότι να’ ναι». Θυμάστε πως ωρύονταν στα μπροστινά έδρανα της βουλής οι μέχρι πρότινος διεκδικητές της αρχηγίας, Μεϊμαράκης και Μητσοτάκης; Επετεύχθη λοιπόν η περιβόητη συμφωνία, που τη βλέπουμε σήμερα να ξεδιπλώνεται μπροστά μας σαν θηρίο έτοιμη να μας κατασπαράξει.
Αυτά βέβαια, πόσοι δηλαδή στήριξαν την τότε συμφωνία, ξεχάστηκαν μιας και όλοι τους, ειδικά οι αντιπολιτευόμενες δυνάμεις, βρίσκονται σήμερα από θέση ισχύος να κουνούν το δάκτυλο στην κυβέρνηση, ανεξάρτητα αν τα ψήφισαν παρέα. Εξάλλου είναι σύνηθες φαινόμενο στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, η εκάστοτε αξιωματική αντιπολίτευση, όταν βρίσκεται σε τροχιά εξουσίας, να ενεργεί αντίστροφα, απ’ ότι όταν βρίσκεται ήδη στην εξουσία. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος, πιο εύκολος, ώστε να αναρριχηθεί στην εξουσία. Έτσι λοιπόν η αξιωματική αντιπολίτευση υπό τον νέο της αρχηγό, και με δύο «εξαίσιους» υπαρχηγούς, κάτι σαν το κινηματογραφικό «τρίο στούτζες ετοιμάζουν να αντεπιτεθούν στην κυβέρνηση, κάνοντας μάλιστα πιρουέτες «σκληρού ροκ» και προσανατολίζοντας τα βέλη τους στο θέμα Βαρουφάκη με το σχέδιο Χ , στο ασφαλιστικό, το φορολογικό, τις προσλήψεις στο δημόσιο και το θέμα του ΕΣΡ. Βέβαια δουλειά, απ’ τη μία πλευρά, της αξιωματικής αντιπολίτευσης, να ασκεί έλεγχο στην κυβέρνηση. Απ’ την άλλη όμως πλευρά, δουλειά επίσης της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι να προτείνει και σοβαρές λύσεις στις όποιες κυβερνητικές επιλογές η ίδια επικρίνει. Δυστυχώς, το δεύτερο σκέλος, στην Ελλάδα εφαρμόζεται με τρόπο που να ενισχύει τον λαϊκισμό, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα, που τα υποσχόμενα της αντιπολίτευσης να της προσθέτουν μελλοντικά αυξημένες κυβερνητικές πλειοψηφίες. Συν τοις άλλοις, τι σόι εποικοδομητική αντιπολίτευση θα παραχθεί όταν, στη νέα οργανωτική σύνθεση της αξιωματικής αντιπολίτευσης περιλαμβάνονται ουκ ολίγα πρόσωπα* της αμαρτωλής κυβέρνησης Σαμαρά και όχι μόνο;
Προχθές που ήταν η συνάντηση Τσίπρα – Μητσοτάκη, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης διεμήνυσε την πρόθεσή του να συμβάλλει στην αναβάθμιση του πολιτικού διαλόγου και την εμπέδωση ενός νέου πολιτικού ήθους, δηλώνοντας μεταξύ άλλων και τα εξής : «Να μιλήσουμε τη γλώσσα της αλήθειας. Αυτή είναι βασική προϋπόθεση για να συζητούμε. Εγώ θα το πράξω. Ευελπιστώ ότι θα το πράξετε κι εσείς» τόνισε, και αφού πρόσθεσε πως «είναι ξεκάθαρο ότι διαφωνούμε σε πολλά», κάλεσε τον πρωθυπουργό «τουλάχιστον να μιλάμε πολιτικά, χωρίς τον λαϊκισμό που έκανε τους πολίτες να αποστρέφονται την πολιτική».
Μάλιστα κ. Μητσοτάκη, αυτά έλειπαν από την πολιτική ζωή της Χώρας μας, γιατί κατά τ’ άλλα ψάχνουμε με το κερί να βρούμε περιπτώσεις αναξιοκρατίας και ανισονομίας ! ! !
Σ. Παιδάκος
(*) Βορίδης, Φορτσάκης, Γεωργιάδης, Κεφαλογιάννη, Δένδιας, Βαρβιτσιώτης, Κικίλιας, Κακλαμάνης, Κεδίκογλου, Ασημακοπούλου, Σκρέκας, Τζαβάρας, Γκιουλέκας με κερασάκι στη νέα σύνθεση την Ντόρα.