Γράφει ο Σ. Παιδάκος
«Η Δημόσια Διοίκηση είναι ο μεγάλος ασθενής του τόπου και πρέπει να βρούμε τον τρόπο συλλογικά να άρουμε τις παθογένειες. Χρειάζονται δραστικές τομές και ουσιαστική μεταρρύθμιση ώστε να πάψουν οι πελατειακές σχέσεις και το πελατειακό σύστημα διαπλοκής, κομματοκρατίας και οικογενειοκρατίας».
Αυτά είπε μεταξύ άλλων ο πρωθυπουργός κατά την ομιλία του προχθές στο Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης. Από την άλλη όμως πληροφορηθήκαμε από κανάλια και εφημερίδες, για διορισμούς συζύγων, εξαδέλφων, κουμπάρων, μπατζανάκηδων, υποψηφίων βουλευτών του Σύριζα κλπ. Δεν θα μπω καθόλου στον κόπο να σχολιάσω τα αυτονόητα, θεωρώντας ότι αυτό θα μοιάζει, σαν να προσπαθώ να κάνω μία κότα να καταλάβει μαθηματικά. Αντί σχολιασμού λοιπόν , προτίμησα να σας παραθέσω ένα ανέκδοτο που δικαιολογεί πλήρως τις ενέργειες των σημερινών «αριστερών» κυβερνόντων μας.
Όταν στην Σοβιετική Ένωση ηγέτης ήταν ο Μπρέζνιεφ και στην Κίνα ο άσσος του βολάν, Μάο, οι δύο ηγέτες όρισαν μία μεταξύ τους συνάντηση, μπας και μπορέσουν να επιλύσουν τις διαφορές που είχαν. Η συνάντηση ορίστηκε να γίνει στο Πεκίνο, όπου ο Μάο επεφύλαξε και μία έκπληξη στον Μπρέζνιεφ. Η έκπληξη ήταν να πάνε οι δυο τους να κυνηγήσουν τίγρεις, κάτι που ο Μπρέζνιεφ δέχτηκε με μεγάλη χαρά.
Όταν εμφανίστηκε η πρώτη, ο Μάο άφησε τον Μπρέζνιεφ να ρίξει πρώτος, ως φιλοξενούμενος. Ήξερε καλό σημάδι και πέτυχε το άτυχο ζωντανό που έπεσε στον βωμό της παγκόσμιας επανάστασης του προλεταριάτου. Οπότε και ο Μάο του υποσχέθηκε πως μέχρι να φύγει το αεροπλάνο του, θα του είχε στείλει την προβιά για να τη στρώσει μπροστά στο τζάκι του στην ντάτσα. Στο αεροδρόμιο τον ειδοποίησαν πως η προβιά δεν ήταν έτοιμη, όμως μέσα σε δέκα ημέρες θα του την είχαν στείλει στη Μόσχα. Όπερ και δεν εγένετο.
Πέρασαν δύο μήνες, και όχι μόνον η προβιά δεν είχε σταλεί, αλλά είχαν αρχίσει και πάλι οι αψιμαχίες στα σινορωσικά σύνορα. Ξαναπαίρνει ο Μπρέζνιεφ το αεροπλάνο, ξαναπάει στο Πεκίνο όπου και ο Μάο τον καθησυχάζει πως είναι ο πρώτος καιρός της συμφωνίας, και δεν πρόλαβε να ειδοποιήσει τους στρατηγούς στα σύνορα που κάνουν του κεφαλιού τους. «Και η προβιά;» ρωτάει ο Μπρέζνιεφ. «Ποια προβιά;». «Η προβιά της τίγρης;». «Ποιας τίγρης;». «Αυτής που σκότωσα στο κυνήγι». «Ποιο κυνήγι;». «Την άλλη φορά που είχα έρθει είχαμε πάει για κυνήγι». «Ναι έχεις δίκιο, το θυμάμαι». «Και μου είπες πως θα μου στείλεις την προβιά της τίγρης». «Ποιας τίγρης;» επαναλαμβάνει ο Μάο. «Αυτής που σκότωσα στο κυνήγι…» και πάει λέγοντας.
Όπως όλοι σας καταλαβαίνετε, είναι πάγια τακτική των αριστερών να παρουσιάζουν το μαύρο άσπρο και τούμπαλιν.