Γράφει ο Σ. Παιδάκος
Είναι γνωστό, δεκαετίες τώρα, ότι οι συμφωνίες που συνάπτει το Ελληνικό δημόσιο με ιδιωτικές εταιρείες είναι γραμμένες στο γόνατο, έχοντας ως αποτέλεσμα τη ζημίωση του δημοσίου, δηλαδή όλων μας. Τελευταίο παράδειγμα, είναι το πρόβλημα καθίζησης που παρουσιάστηκε στον προβλήτα Ι στο λιμάνι του Πειραιά, όταν αποδείχτηκε ότι η θεμελίωσή της είχε γίνει πάνω σε… ναυάγιο. Στο βυθό που έγινε η θεμελίωση υπάρχει ένα ναυάγιο εν ονόματι «ΑΓ. Νεκτάριος», πάνω στο οποίο πάτησαν τα θέμελα του προβλήτα. Υπάρχει βέβαια η σύναψη του ΟΛΠ με ιδιωτική εταιρεία, ώστε η τελευταία να είχε κάνει την ανέλκυση του ναυαγίου πράγμα που ποτέ δεν έγινε. Τώρα, πως είναι δυνατόν κάτω από τα «μύτη» του ΟΛΠ, και ναυάγιο να μην ανελκύεται, αλλά και να δίδεται το πράσινο φως της κατασκευής του προβλήτα, αυτά μόνο στην Ελλάδα συμβαίνουν. Πάρ’ αυτά, ο τότε υπεύθυνος του ΟΛΠ κ. Ανωμερίτης, ναι ο γνωστός Ανωμερίτης από το βαθύ ΠΑΣΟΚ, παρέλαβε το έργο από την εταιρεία που το κατασκεύασε, ανεξάρτητα αν η τελευταία, όπως αποδείχτηκε, είχε πλαστό πτυχίο για εργοληπτικά έργα. Μη σας τα πολυλογώ, η ζημιά που έχει υποστεί ο προβλήτας ανέρχεται με πρόχειρες εκτιμήσεις πάνω από 20 εκατομμύρια ευρώ.
Η ζημιά όμως από τα διαφυγόντα κέρδη, λόγω της αδυναμίας του προβλήτα να αξιοποιήσει τον μεγάλο όγκο εμπορευματοκιβωτίων για τον οποίο κατασκευάστηκε, ανέρχεται σε πολλές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ΟΛΠ και του ΤΑΙΠΕΔ. Κινήθηκαν βέβαια οι δικαστικές αρχές, αλλά στην Ελλάδα που βρισκόμαστε χλωμό το βλέπω να υπάρξει τέλεια εφαρμογή της δικαιοσύνης. Αυτά όσον αφορά τα επενδυτικά σχέδια του θαλασσίου Ελληνικού χώρου γιατί υπάρχουν όμως και οι συμφωνίες επί των ηπειρωτικών εδαφών όπου εκεί συμβαίνει άλλος τραγέλαφος. Στην Ελλάδα βρίσκεται από προχθές ο διευθύνων σύμβουλος της Eldorado gold, η οποία κάνει την εξαγωγή χρυσού στις Σκουριές Χαλκιδικής. Το ότι οι πολυεθνικές εταιρείες χρησιμοποιούν αθέμιτα μέσα για να ικανοποιήσουν τον ακόρεστη δίψα τους για χρήμα, είναι γνωστό. Όπως επίσης είναι γνωστή και η περιβαλλοντολογική καταστροφή που συντελείται στις Σκουριές από τις ενέργειες της πολυεθνικής. Δεν θα ασχοληθώ με το θέμα Σκουρλέτη, που διαφωνεί στο αν οι απολυόμενοι εργάτες της πολυεθνικής θα είναι 800 ή 2000 δείχνοντάς μας την κατάντια του πολιτικού μας πολιτισμού, αλλά με τις συμφωνίες που υπεγράφησαν μεταξύ Ελληνικού δημοσίου και πολυεθνικής. Το ότι σκούζει σήμερα ο υπεύθυνος της πολυεθνικής λέγοντας ότι τηρεί τις συμβάσεις που υπέγραψε, δείχνει την ανωριμότητα του Ελληνικού κράτους στα θέματα των ξένων επενδύσεων. Είναι σαν να λέει το Ελληνικό δημόσιο: «φέρτε επένδυση και ας είναι ό,τι είναι». Το θέμα των Σκουριών είναι το αποτέλεσμα του success story της κυβέρνησης Σαμαρά, που σημειωτέον ανήκει στο χώρο των φιλελεύθερων πολιτικών, όπως βέβαια και ο σημερινός πρόεδρος της Ν.Δ. Αν υπήρχε σοβαρότητα και υπευθυνότητα από πλευράς Ελληνικού δημοσίου, δεν θα συνέβαιναν όλα αυτά τα τραγελαφικά, αλλά συνάμα ζημιογόνα για τη Χώρα μας. Το πάθος για εξουσία και η ιδιοτέλεια είναι τα δύο βασικά συστατικά της πληθώρας που διέπει τους καθεστωτικούς πολιτικούς μας. Καιροσκόποι και συμφεροντολόγοι υπάρχουν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, όπως βέβαια υπάρχουν και σοβαροί άνθρωποι για να παίρνουν τις κατάλληλες αποφάσεις, όπου αυτές απαιτούνται, για το καλό του γενικού συνόλου.