Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2015

ΜΙΣΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ ΑΛΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ

Γράφει ο Σ. Παιδάκος
 «Ήρθε η ώρα» ή μήπως «Όχι»; Είναι δύο από τα συνθήματα αφισών που έχουν κατακλύσει τους τοίχους της Νομικής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης (ΔΠΘ) στην Κομοτηνή. Παρά την απόφαση της συνέλευσης των φοιτητών της σχολής για αφαίρεση των αφισών, κάποιοι αντιδρούν. Το θέμα πυροδότησε «τσαμπουκάδες» μεταξύ φοιτητών, αλλά μάλλον αποτελεί την αφορμή και όχι την αιτία… ». Αυτά συνέβησαν προ μηνός στο εν λόγω πανεπιστημιακό ίδρυμα, και  προφανώς «αποτελούν» μέρος της γνώσης  που μεταλαμπαδεύει το Δημοκρίτειο στους φοιτητές του! ! !

Προχθές, η νεολαία του Σύριζα, σε σύνολο 14  προτάσεων που κατέθεσε για την παιδεία, σε δύο από αυτές ζητεί την κατάργηση της πρωινής προσευχής, όσο και την απαλλαγή των μαθητών από το μάθημα των θρησκευτικών.
Χθες, μία ομάδα αποτελούμενη από 40 νοματαίους της άκρας αριστεράς, και οι οποίοι κατέχουν την φοιτητική ιδιότητα, προπηλάκισαν τους Έλληνες καθηγητές ξένων πανεπιστημίων, όταν οι τελευταίοι έκαναν αξιολόγηση στο πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Ευτυχώς,  οι πρυτανικές αρχές κατάφεραν και φυγάδευσαν τους συναδέλφους τους σε κοντινό ξενοδοχείο, όπου και……….. συνεχίστηκε η αξιολόγηση.
Κατά τ’ άλλα, κόπτονται οι καθώς πρέπει «κύριοι» τόσο της αξιωματικής αντιπολίτευσης όσο και του νέου μεταλλαγμένου ΠΑΣΟΚ, ότι με το νόμο της κ. Αναγνωστοπούλου και ο οποίος επιτρέπει τη συμμετοχή των φοιτητών στις πρυτανικές εκλογές, θα επανέλθει η κομματοκρατία στα πανεπιστήμια. Λες και έλειπε ποτέ.
Ένα άλλο επίσης σημαντικό «ανδραγάθημα» συνέβη χθες και αφορά και πάλι το χώρο της παιδείας. Ο κ. Φίλης, καταργεί τον νόμο που επιβάλλει εξάμηνη φυλάκιση στους καταληψίες σχολείων- αν και ο οποίος νόμος ουδέποτε εφαρμόστηκε- κάνοντας λόγο για «δημοκρατικές διεκδικήσεις των μαθητών», κάτι ανάλογο με τους «δίκαιους αγώνες των φοιτητών» όταν οι τελευταίοι σπάνε και καίνε ό,τι βρουν μπροστά τους, Να θυμίσω ότι ο νόμος έγινε επί υπουργίας Αρσένη το 1999, τότε που οι καταλήψεις βρίσκονταν σε εξέλιξη σε περισσότερα από χίλια σχολεία. Να θυμίσω επίσης ότι, τότε ο σημερινός μας πρωθυπουργός έδινε τις επαναστατικές του εξετάσεις κρεμασμένος στα κάγκελα του σχολείου του.
Είναι λυπηρό, όσο και επαίσχυντο αυτό που συμβαίνει στο χώρο της παιδείας. Ένα σχολικό ή ένα  πανεπιστημιακό ίδρυμα, καθ’ όλη τη σημασία της λέξεως, δεν είναι χώρος άσκησης και εκδήλωσης ιδεολογικών και πολιτικών ανησυχιών, αλλά χώρος γνώσης και έρευνας. Τα τελευταία 40+ έτη, τα κόμματα έχουν μετατρέψει τα πανεπιστήμια σε προεκλογικά κέντρα συνεχούς λειτουργίας, με όποια φοιτητική παράταξη κάνει τη μεγαλύτερη επιτυχία, να έχει και τις ανάλογες απολαβές στην ιεραρχία του εκάστοτε κόμματος. Η αριστερές φοιτητικές οργανώσεις κυριαρχούσαν στο μπάχαλο που γίνονταν τόσο στα σχολεία όσο και στα πανεπιστήμια. Τώρα που η αριστερά αναρριχήθηκε στην εξουσία, η επιχείρηση «κατακρεούργηση της παιδείας», μοιάζει εύκολη υπόθεση, μιας και οι όποιες κομματικές αντιστάσεις είναι παντελώς ανίσχυρες. Η μόνη ελπίς που μπορεί να αντισταθεί στην καταστροφή του μέλλοντος της Πατρίδος μας, είναι μόνο το μισό εκατομμύριο πραγματικών πατριωτών που πλαισιώνουν τις τάξεις των Ελλήνων