Στις 26 Σεπτεμβρίου του 2002 ένα πολύνεκρο ναυάγιο συντελούνταν στις ακτές της δυτικής Αφρικής. 1863 ζωές χάθηκαν, καθιστώντας το συμβάν, το δεύτερο παγκοσμίως ναυάγιο σε αριθμό θυμάτων, ξεπερνώντας και τον περιβόητο τιτανικό, που είχε 1500 πνιγμένους. Τον «ξεπέρασε» όμως; Το ναυάγιο, παρ’ ότι έγινε σχετικά πρόσφατα, δεν έτυχε της προβολής που είχε, και ακόμη έχει, το ναυάγιο του τιτανικού. Βλέπετε οι 1863 που πνίγηκαν δεν ανήκαν σε κοσμικούς και επιχειρηματικούς κύκλους, δεν ήταν βιομήχανοι ή τραπεζίτες, το πλοίο τους δεν ξεκινούσε από το Λίβερπουλ της Αγγλίας έχοντας ως προορισμό την φαντασμαγορική Νέα Υόρκη. Και ούτε βέβαια το όνομα του πλοίου είχε τα χαρακτηριστικά και τη χλιδή του αβύθιστου Τιτανικού. Το πλοίο εκτελούσε δρομολόγιο από τη φτωχή Γκάμπια στην πάμφτωχη Σενεγάλη. Πέρα από λιγοστούς ευρωπαίους, η πληθώρα των πνιγμένων ήσαν μαύροι των υποσαχάριων χωρών της Αφρικής.
Στις 2 Απριλίου του 2015, 147 χριστιανοί φοιτητές, μαύροι στην πλειοψηφία τους, σφαγιάζονται μέσα στο πανεπιστήμιο της πόλης Γκαρίσα, στην Κένυα, από φανατικούς ισλαμιστές. Το συμβάν δεν έτυχε της προβολής του προχθεσινού μακελειού στο Παρίσι. Η σφαγή έγινε στη άσημη πόλη Γκαρίσα, και όχι στο ερωτική πόλη του φωτός. Δεν έγινε στη Γαλλία, αλλά στην εξαθλιωμένη Κένυα. Κάτι ασήμαντοι μαύροι «χάθηκαν» σε κάποιο σχολείο, και όχι οι «κάποιοι» που παρακολουθούσαν παράσταση στο θέατρο Μπαντακλάν των Παρισσίων.
Είδατε εσείς από τα δύο αυτά συμβάντα, να κρατείται ενός λεπτού σιγή σε μεγάλες ποδοσφαιρικές οργανώσεις, ωσάν και αυτές που συντελέστηκαν μετά το συμβάν στο Παρίσι; Είδατε εσείς ανάμενα κεριά και κρεμασμένα λουλούδια στα κάγκελα των πρεσβειών, όπου υπάρχουν ανά τον κόσμο, της Σενεγάλης, ή της Κένυας, ή της Γκάμπιας; Είδατε τους δικτυωμένους του facebook, να βάφουν τα μούτρα τους με τα χρώματα των σημαιών της Σενεγάλης, της Κένυας, της Γκάμπιας, όπως τα έβαψαν για το συμβάν στο Παρίσι; Είδατε δακρύβρεχτες δηλώσεις επιφανών πολιτικών, για τα δύο τραγικά γεγονότα Αφρικής, ωσάν και αυτές που έγιναν μετά το χτύπημα στο Παρίσι; Ούτε εμείς είδαμε. Είδαμε όμως την απέραντη υποκρισία, όλων αυτών των σημερινών προοδευτικών, κυβερνώντων και κυβερνωμένων, όταν χαρακτηρίζουν ως ρατσιστικά και ξενοφοβικά τα διάφορα εθνικιστικά κινήματα της Ευρώπης. Δεν το λέμε εμείς, το αποδεικνύουν σε καθημερινή βάση τα «άσημα» γεγονότα που έγιναν στην Αφρική, και όχι μόνο. Το να θέλουμε να ζήσουμε τη ζωή μας με τους δικούς μας κανόνες, όπως τους διδαχτήκαμε από τους πατεράδες μας και τους παππούδες μας, δεν είναι ρατσισμός ή ξενοφοβία, αλλά επιλογή. Αυτό όμως δεν αρέσει στα αφεντικά της πολυπολιτισμικότητας που θέλουν να μας επιβάλλουν, για αυτό μας ονομάζουν ρατσιστές , απολίτιστους, αγροίκους, ξενόφοβους, ομόφοβους. Κοιτάξτε πρώτα τα άθλια μούτρα σας στους καθρέπτες σας, όλοι εσείς οι «άμεπτοι», οι «ηθικολόγοι», οι «συμπαθούντες», οι «συμπάσχοντες», για να διαπιστώσετε ότι, η στάση σας σάς καθιστά τους μεγαλύτερους ρατσιστές που θα μπορούσαν να υπάρξουν.