Αυτό το σύνθημα δονούσε τον αέρα στο αεροδρόμιο του Ελληνικού, τα ξημερώματα της 24ης Ιουλίου, όταν το αεροσκάφος του γάλλου προέδρου Βαλερί Ζισκάρ ντ’ Εστέν ξεφόρτωνε τον «εθνάρχη» στις πλάτες του Ελληνικού λαού. Το σύνθημα βέβαια εξακολούθησε να ακούγεται στις μεγάλες πολιτικές συγκεντρώσεις του «εθνάρχη», μιας και, φαινομενικά βέβαια, η Γάλλοι φαίνονταν να κόπτονταν πολύ για την Ελλάδα. Τα γεγονότα όμως της εποχής εκείνης δείχνουν ότι κάτι άλλο βρίσκονταν πέρα από την περιβόητη «συμμαχία». Δεν πέρασε λίγο διάστημα από την υποτιθέμενη επανεγκατάσταση της δημοκρατίας και ο πρώτος στόλος, ή μάλλον καλύτερα το πρώτο σκέλος, της αργότερα επονομαζόμενης αγοράς του αιώνα, έκανε την εμφάνισή του στους αιθέρες της Πατρίδος μας. Ήταν τα γαλλικά πολεμικά αεροσκάφη Mirage F1. Έτσι εκδηλώθηκε η γαλλική προς την Πατρίδα μας «συμμαχία». Και σαν να μην έφθανε αυτό, τα προβλήματα δεν άργησαν να φανούν από τα νεοαποκτηθέντα αεροσκάφη. Τα mirage έπασχαν από τεχνολογική μυωπία, με λίγα λόγια τα ραντάρ τους είχαν σοβαρό πρόβλημα ανίχνευσης. Το δεύτερο και σημαντικότερο ήταν το κόστος αγοράς των αεροσκαφών. Λόγο του τεραστίου κόστους απόκτησής τους, δεν στάθηκε ικανό να αγοραστούν και τα πυρομαχικά που συνόδευαν τα εν λόγο αεροσκάφη, με αποτέλεσμα να εξοπλίζονται με τα υπάρχοντα πυρομαχικά, αμερικανικής τεχνολογίας. Το αποτέλεσμα ήταν οικτρό. Το πάντρεμα «διαφορετικών» υλικών προκαλούσε αυτό που στη γλώσσα της αεροπορίας ονομάζεται διατοιχισμός. Ο αεροδυναμικός συντελεστής του αεροσκάφους δεν συμπορεύονταν με τον αεροδυναμικό συντελεστή των πυρομαχικών, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται ισχυρές ταλαντώσεις στις πτέρυγες, κάτι που καθιστούσε την πτήση επισφαλής.
Αυτή ήταν η πρώτη «επιτυχία» που βιώσαμε ως Έθνος με τη εφαρμογή της Ελληνογαλλικής «συμμαχίας». Κοντολογίς χρυσοπληρώσαμε την διαμονή του «εθνάρχη» στο Παρίσι και τα ναύλα της επιστροφής του, καθώς και την «εμμονή» του ντ’ Εστέν για την είσοδό μας στην ΕΟΚ. Οι «καλές» μας σχέσεις με τους Φράγκους συνεχίστηκαν ανελλιπώς και την επόμενη δεκαετία όταν ο ολετήρας της Ελλάδος Παπανδρέου, είχε στενές επαφές με τον ομοϊδεάτη του Μιτεράν. Θέλοντας ο πρώτος να δείξει στο πόπολο την αντιαμερικανική του στάση, αποβλέποντας σε εκλογικά οφέλη, εκτός του ότι κατάφερε να εκτοξεύσει στα ύψη τον λαϊκισμό, αποτελείωσε την αγορά του «αιώνα». Έτσι, ξανάαποκτήσαμε Mirage, αυτή τη φορά το μοντέλο 2000, σημειωτέον με πυρομαχικά αυτή τη φορά. Δεν έλειψε βέβαια η κληρονομική ασθένεια που ταλαιπωρούσε τα εν λόγο αεροσκάφη, μιας και τα τελευταία είχαν, πάλι, πρόβλημα «μυωπίας». Να σημειωθεί επίσης ότι, και στις δύο περιπτώσεις αγοράς των γαλλικών μαχητικών, το ανώτατο συμβούλιο της πολεμικής μας αεροπορίας ήταν αντίθετο με την αγορά, αλλά ποιος το άκουγε; Ο λαός μας ήταν βλέπετε απασχολημένος ώστε να εκδηλώνει, μετά το ’74, τα «δημοκρατικά» του αισθήματα από την «τυραννία» της επανάστασης, καθώς και μετέπειτα, όταν χόρευε στους ρυθμούς της «αλλαγής».
Η γαλλοελληνική «συμμαχία» συνεχίζεται ως τις μέρες μας, με την επίσκεψη του Γάλλου προέδρου Ολάντ να επιβεβαιώνει τη «στήριξη» της Ελλάδος απ’ τη Γαλλία. Αν και ακούγονταν ότι το γάλλο πρόεδρο θα τον συνοδεύουν 70 γάλλοι επιχειρηματίες, ωστόσο, από την εικοσαμελή ομάδα που κατέβηκε από το αεροπλάνο, μόνο πέντε επιχειρηματίες βρίσκονταν ανάμεσά τους. Ήταν οι επικεφαλείς των γαλλικών εταιρειών Vinci, Alstom, Bic, Suez και Eren, με τις τέσσερις πρώτες να έχουν ήδη παρουσία στην Ελλάδα. Εκ πρώτης όψεως, το ταξίδι Ολάντ στη Χώρα μας αποπροσανατολίζει τον κόσμο από τα πολιτικά δρώμενα που λαμβάνουν χώρα μέσα στο κοινοβούλιο τις τελευταίες ημέρες, και όχι μόνο. Ωστόσο δεν επισκιάζεται το γεγονός ότι, τόσο η εταιρεία Suez που ασχολείται με τη διαχείρηση υδάτινων πόρων, όσο και η εταιρεία Eren που ασχολείται με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, μόνο ως ταξίδι ρουτίνας δεν επισκέφτηκαν την Ελλάδα. «ΖΗΤΩ» Η ΣΥΜΜΑΧΙΑ