Σάββατο 8 Αυγούστου 2015

ΩΡΑ ΓΙΑ ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΛΟΓΙΑ!

Σήκωσε τα μανίκια, ανέβηκε στο βήμα του υπουργείου αγροτικής ανάπτυξης, και άρχισε την παροχολογία. Ο  λόγος για τον κ. Τσίπρα, που για άλλη μία φορά προτίμησε τον λαϊκισμό από την ωμή αλήθεια. Και ποια είναι η ωμή αλήθεια θα ρωτήσει κάποιος αδαείς; Η ωμή αλήθεια είναι ότι ενώ έχουμε αξία αγροτικής παραγωγής περί τα 10 ΔΙΣ ευρώ, αυτή που δηλώνεται στην εφορία δεν ξεπερνά τα 3,5 ΔΙΣ ευρώ.
 Με τη σημερινή φορολόγηση του 13 % το δημόσιο ζημιώνεται με το ποσό, που προκύπτει από τη διαφορά, της τάξεως του ενός ΔΙΣ ευρώ ανά έτος. Δεν είναι καθόλου λίγο το ποσό αν αναλογιστεί κανείς ότι σήμερα ψάχνουμε το ευρώ με το κερί. Από την άλλη μεριά είναι κλεψιά να εκτιναχθεί η φορολόγηση στους αγρότες στο 26 %. Αν γίνει αυτό, η δηλωθείσα αξία των αγροτικών προϊόντων το επόμενο έτος δεν νομίζω να ξεπεράσει τα 2 ΔΙΣ. Δεν χρειάζεται και πολύ μυαλό για να υποθέσει κάποιος το αυτονόητο. Κίνητρα χρειάζονται κ. Τσίπρα ώστε να αποκτήσουν όλοι φορολογική συνείδηση, ή έστω οι περισσότεροι. Βέβαια, είναι κι’ άλλες οι παθογένειες που ταλαιπωρούν τον αγροτικό κόσμο της Χώρας μας και καλό είναι σ ‘ αυτό το σημείο να κάνουμε μία απλή αναφορά. Από το 1981 που μπήκαν σε εφαρμογή τα περίφημα μεσογειακά ολοκληρωμένα προγράμματα άρχισε να ρέει ζεστό χρήμα από τα σεντούκια των Βρυξελλών. Αν και το περισσότερο πήγε σε μισθούς και συντάξεις με τη μαεστρία του ληστοπασόκ, ωστόσο δεν είναι λίγοι οι αγρότες που επωφελήθηκαν από αυτά τα προγράμματα. Λίγοι όμως ήταν οι αγρότες που αξιοποίησαν τα εν λόγω προγράμματα. Οι υπόλοιποι τα έκαναν σκούφιες και μπερέδες, που λέει και ο θυμόσοφος λαός μας, πάντα με την ανοχή του κράτους-συμμορίτη. Μετά άρχισε η ασυδοσία με τα αγροτικά προϊόντα, με τις επιδοτήσεις να δίνουν και να παίρνουν. Επιδότηση για να αλλάξεις την ήδη πετυχημένη καλλιέργεια που είχες ως τώρα. Ειλικρινά ποτέ δεν κατάλαβα ένα ήδη πετυχημένο σχέδιο καλλιέργειας και απόδοσης – εξ’ υπακούετε- να χρίζει αλλαγής. Μετά ήρθε η ανεξέλεγκτη παραγωγή σχεδόν σε όλα τα προϊόντα. Αποτέλεσμα, η μη απορρόφησή τους και η οδήγηση αυτών στις χωματερές. Ποιος νοιάζονταν; Εξάλλου οι αγρότες θα έπαιρναν τα χρήματα από την «απόσυρση». Χρήματα βέβαια που δεν πήγαιναν πάλι στο χωράφι, αλλά σε σπίτια, αυτοκίνητα, ταξίδια, κωλόμπαρα και πάει λέγοντας. Και όχι βέβαια ότι δούλευε κανείς από αυτούς τους αγρότες. Αυτοί απολάμβαναν το ουζάκι τους στο καφενείο και δούλευαν οι Αλβανοί και οι λοιποί λαθρομετανάστες για πάρτη τους. Ουδείς νοιάζονταν, ούτε το κράτος ούτε οι αγρότες. Ουδέποτε υπήρχε συστηματικός έλεγχος της παραγωγής και της παραγωγικής διαδικασίας. Με αποτέλεσμα η Χώρα μας εκεί που είχε αυτάρκεια σε αγροτικά προϊόντα, να καταντήσει σήμερα να μας ταΐζει η Χιλή, η Αίγυπτος, το Ισραήλ, η Τουρκία, η Αργεντινή, αφού πρώτα δανειστούμε από τας Ευρώπας, και εν συνεχεία πληρώσουμε το φαί μας στις παραπάνω χώρες. Το έχω ξαναγράψει αλλά θα το ξαναγράψω. 2,2 ΔΙΣ ευρώ ετησίως σπαταλά η Χώρα μας για εισαγωγές γαλακτοκομικών και κτηνοτροφικών προϊόντων. Αυτό πρέπει να σταματήσει. Δεν πάει άλλο. Αλλά για να σταματήσει χρειάζεται σχέδιο εθνικό. Αλλά εθνικά σχέδια καταστρώνουν και εφαρμόζουν μόνο όσοι κόπτονται για τον τόπο τους και για το μέλλον αυτού.Δεν μπορεί να καταστρώσει σχέδιο ο κάθε κ. Τσίπρας με τις ιδεολογικές αγκυλώσεις, αλλά και πολύ περισσότερο το ότι ποτέ δεν έχει δουλέψει στη ζωή του. Ο αρχηγός μας  κατά την προσυνεδριακή ομιλία του, στα γραφεία του κινήματος, έδωσε το στίγμα για το εθνικό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης που θα θέσει σε λειτουργία η Χρυσή Αυγή. Και όταν οι Έλληνες Εθνικιστές λένε κάτι, το εννοούν.  
(ΥΓ): Μιας και επικοινωνιακά, ο κ. Τσίπρας μάζεψε τα μανίκια στο υπουργείο σαν να ήθελε να ταυτιστεί με τη τάξη των αγροτών, τώρα δε μένει τίποτε άλλο παρά να παρουσιαστεί με τις γαλότσες στη βουλή όταν θα συζητείται η φορολόγηση των αγροτών.