Υπάρχουν στιγμές που η αθλιότητα, η εμπάθεια και το μίσος των
διαφόρων εκπροσώπων του «Συνταγματικού τόξου» σε βάρος της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ
ξεπερνάει κάθε όριο και δεν τηρεί, ούτε στοιχειωδώς, τα προσχήματα. Μια
τέτοια κλασική περίπτωση είναι κι αυτή του συστημικού δημοσιογράφου,
Γιώργου Παπαχρήστου, ο οποίος, πριν από μικρό χρονικό διάστημα, έγραψε
τα εξής στα «Νέα»:Και αυτοί έχουν εντοπιστεί. Και έχουν και αυτοί ονοματεπώνυμο. Λογικά επίσης το δικαστήριο έχει διαμορφώσει άποψη-τέσσερα χρόνια τώρα! Άκουσε τους μάρτυρες, είδε τα στοιχεία, τι άλλο πρέπει να γίνει για να εκδοθεί απόφαση γι’ αυτό το φασιστικό έγκλημα, για το οποίο υπεύθυνο είναι το νεοναζιστικό μόρφωμα; Κατά τη γνώμη μου κρατάει ανοιχτή την υπόθεση για να μπορεί να δηλώνει ότι είναι ζωντανός ο κίνδυνος από τη φασιστική Ακροδεξιά. Και παράλληλα συντηρεί το μόρφωμα, το οποίο μετά την καταδίκη, τη βέβαιη καταδίκη από το δικαστήριο για τη δολοφονία του Φύσσα, πιθανότατα να μην έχει δικαίωμα συμμετοχής στις εκλογές, άρα οι ψηφοφόροι του κάπου θα οδεύσουν και προφανώς όχι προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό πιστεύω. Αν υπάρχει άλλη εξήγηση, εδώ είμαι να την ακούσω…».
Ας αρχίσουμε από το τέλος του εμετικού παραληρήματος του Παπαχρήστου. Για να «ακούσει» άλλη «εξήγηση» θα πρέπει και να υπάρξει δυνατότητα να δημοσιευθεί στο ίδιο έντυπο που έγραψε τις ανοησίες του. Πόσες φορές η φυλλάδα του έδωσε την δυνατότητα έκφρασης λόγου στην ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, η οποία εκφράζει εκλογικά εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες; Ποτέ… Αντιθέτως, ανά τακτικά χρονικά διαστήματα, η «λάσπη» εναντίον της «πάει σύννεφο».
Ο Παπαχρήστος είναι (κι αυτός) ένας ακόμη δημοσιογράφος που αντιλαμβάνεται την «αλήθεια» και το «δίκαιο» στην πλευρά του (εκάστοτε) αφεντικού του. Μπορεί να είναι ακραιφνής πασόκος, αλλά από την στιγμή που το «μαγαζί» που τον «ταΐζει» κινείται πλέον στο «φουλ» στους ρυθμούς της ΝΔ, είναι υποχρεωμένος να γράψει ό,τι εξυπηρετεί τον εργοδότη του. Καθώς (και) ο Παπαχρήστος έχει παρελθόν στην λασπολογία και στην συκοφαντία της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, δεν του ήταν καθόλου δύσκολο να γράψει ένα κατασκεύασμα τόσο εμετικό, ώστε να αγνοήσει πλήρως στοιχειώδεις νομικούς κανόνες που πλαισιώνουν μια δίκη, όπως οι μάρτυρες υπεράσπισης, οι απολογίες των κατηγορουμένων και οι αγορεύσεις των συνηγόρων υπεράσπισης.
Μέχρι τώρα, τέτοιου είδους «σοφιστείες», είχαμε από τους αποτυχημένους που παριστάνουν το «αντιφασιστικό κίνημα», αλλά και τον γραφικό αλβανόφιλο ηλικιωμένο, του οποίου οι «αναλύσεις», τόσο για την πορεία της δίκης όσο και για το τι… σκέφτονται οι Χρυσαυγίτες, ξεπερνάει, ορισμένες φορές, σε νοσηρή φαντασία, ακόμη και αυτήν του Δημήτρη Ψαρρά. (Επ’ ευκαιρία, ελπίζουμε κάποια στιγμή ο αλβανόφιλος να βρει τον στοιχειώδη ανδρισμό που απαιτείται για να σχολιάσει την παλαιότερη ανάρτησή μας, με τίτλο «ο σταλινικός ψυχαναγκασμός». Ποτέ δεν είναι αργά…).
Όταν, λοιπόν, ο Παπαχρήστος γράφει «κατά τη γνώμη μου» και αυτό που ακολουθεί είναι μια ανάλυση των… οπισθίων, αυτό που έρχεται στον νου μας είναι η διαχρονική (και δυστυχώς αλάνθαστη) ρήση του Κλιντ Ίστγουντ («η γνώμη είναι σαν τον πισινό. Όλοι έχουν από έναν…»). Πέρα από το ότι ο Παπαχρήστος αναβιώνει στον πιο αισχρό βαθμό την λογική του σταλινικού καθάρματος Αντρέα Βισίνσκι (του αποβράσματος που από μενσεβίκος «πούλησε» το τομάρι του στους μπολσεβίκους και έστελνε στα εκτελεστικά αποσπάσματα τους πρώην συντρόφους του), θεωρεί και ως «πρόβατα» τους ψηφοφόρους της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, για να κινηθούν όπου θέλουν οι «τσοπάνηδες» της ΝΔ.
Αφού του συστήσουμε να είναι… αρκετά ψύχραιμος, καθώς το αποτέλεσμα της δίκης θα τον εκπλήξει πολύ δυσάρεστα, θα του θυμίσουμε την κλασική παροιμία «στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί». Αυτό του το λέμε, γιατί εάν πραγματικά θέλει να ασχοληθεί με αληθινά υπαρκτή εγκληματική οργάνωση, ας κοιτάξει δίπλα του, στο πολυαγαπημένο του ΠΑΣΟΚ, το κόμμα-ντροπή, το οποίο έκλινε σ’ όλες τις πτώσεις τις λέξεις «κλέφτης», «απατεώνας», «διεφθαρμένος», «λαμόγιο». Τσοχατζόπουλος, Μαντέλης, Παπαντωνίου και άλλοι σοσιαλιστές-ληστές «σύντροφοι», αποτελούν τρανταχτές αποδείξεις για τον εγκληματικό χαρακτήρα του κόμματος που κατέστρεψε την Ελλάδα και το οποίο πνέει πλέον τα λοίσθια, παρά τις… φιλότιμες προσπάθειες κάποιων ΜΜΕ να «φουσκώσουν» το… τομάρι του ΠΑΣΟΚ σε δημοσκοπήσεις «μαϊμού».
Τελειώνουμε, με την πεποίθηση ότι ο «πόλεμος» μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ, για το ποιος «ευνοεί» την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, ουσιαστικά δείχνει την ανησυχία και τον πανικό που τους διέπει και για το αποτέλεσμα της δίκης, αλλά και για τις ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις που αυτό αναμφίβολα θα γεννήσει. Πολύ θα θέλαμε να δούμε τότε τα ξινισμένα μούτρα του Παπαχρήστου και των ομοίων του…
ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ