Πολλάκις
έχουμε αναφερθεί στην πολιτική ανικανότητα των ψευτοδεξιών, και πόσο
αυτή κόστισε στον Τόπο από τον συμμοριτοπόλεμο και δώθε. Και όσο και αν
θέλουν οι ψευτοδεξιοί να δείχνουν ως υπαίτιους όλων των κακών τους
αριστερούς, η μαύρη αλήθεια είναι ότι οι ίδια η ψευτοδεξιά έστρωσε το
δρόμο και άφησε την Ελλάδα έρμαιο στις ορέξεις των μπολσεβίκων. Η
αναφορά από μέρους μας αυτών των θλιβερών περιστατικών προσκρούει στην
καραμέλα του φασισμού και του ναζισμού, πράγμα που γίνεται συστηματικά
από τους εχθρούς μας, τόσο για να καλυφθούν οι υπαίτιοι όσο βέβαια για
να χτυπήσουν το κίνημά μας έστω και μέσω προπαγάνδας, μιας και δεν έχουν
κάτι άλλο για να μας αντιμετωπίσουν.
Τι γίνεται όμως όταν η ανικανότητα
των ψευτοδεξιών βγαίνει στα φόρα από συστημικούς δημοσιογράφους και
μάλιστα δημοσιευμένη σε συστημικά φύλα; Ένα άρθρο – κόλαφος – για την
καθεστηκυία πολιτική τάξη της ψευτοδεξιάς είδε το φως της δημοσιότητας
που λέει τα πράγματα με το όνομά τους όπως το άρθρο του κ. Θεοδωρόπουλου
που αρθρογραφεί στην επί σειρά ετών εχθρική απέναντί μας «Καθημερινή»,
όπως βέβαια είναι εξίσου εχθρικός απέναντί μας και ο εν λόγω
αρθρογράφος. Γράφει λοιπόν μεταξύ άλλων ο κ. Θεοδωρόπουλος, στο άρθρο
του «οι ενοχές της δεξιάς» και στο φύλο της 11ης Αυγούστου:« Όμως οι
ευθύνες της μη αριστερής διανόησης για την επικυριαρχία της Αριστεράς
στον πνευματικό κόσμο είναι μεγάλες. Πρώτον, υπετάγη στην πολιτική της
λήθης απέναντι στο παρελθόν. Για μερικές δεκαετίες την Ιστορία του
Εμφυλίου Πολέμου τη μονοπωλούσαν κάτι καπεταναίοι που έγραφαν τα
απομνημονεύματά τους και όσοι ιστορικοί διόρθωναν τα ορθογραφικά τους
λάθη. Ποιος πανεπιστημιακός στη δεκαετία του ’80 θα τολμούσε να
αμφισβητήσει το γεγονός ότι ο Εμφύλιος ξεκίνησε από τους Άγγλους και ότι
ήταν ένας πόλεμος αριστερών με τους «δεξιούς και τους προστάτες τους»;
Ποιος τολμούσε να πει ότι ήταν ένας πόλεμος ανάμεσα στο σοβιετόφιλο ΚΚΕ
και όλες τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις της χώρας;/ Χωρίς πολιτική
προστασία από την ενοχική Δεξιά, σε μια χώρα όπου η πολιτική προστασία
είναι απαραίτητη για την επιβίωση, η μη αριστερή διανόηση περιορίστηκε
στον διακοσμητικό ρόλο που της ανέθεσαν οι συνοδοιπόροι.»
Ο κ.
Θεοδωρόπουλος δεν είπε κάτι καινούργιο, δεν είπε κάτι που δεν γνωρίζει
όποιος ασχολείται πραγματικά με την ιστορία του Τόπου μας , και δεν τον
έχει πάρει σβάρνα η λήθη που άφησαν οι υπαίτιοι να σκεπάσει τη Χώρα.
Είναι τόσο μεγάλες οι ευθύνες της ψευοτοδεξιάς που, αν μη τι άλλο, η
παρουσία της στα πολιτικά δρώμενα καθίσταται, εκ των πραγμάτων, το ίδιο
επικίνδυνη και καταστροφική όσο και η παρουσία των σημερινών αριστερών
στη νομή της εξουσίας. Η «δεξιά» λοιπόν μπορεί να νίκησε την αριστερά
δια των όπλων, στη συνέχεια όμως επαναπαύθηκε στις δάφνες των νικών του
συμμοριτοπόλεμου και στη νομή που της πρόσφερε η εξουσία, αφήνοντας στην
κυριολεξία παντελώς την αριστερά να αλωνίζει και να βυσσοδομεί πάνω στο
Έθνος και στην Πατρίδα. Το μόνο που την ένοιαζε και την νοιάζει ακόμη,
ήταν να βρίσκεται στην εξουσία με οποιοδήποτε θλιβερό κόστος για την
Πατρίδα και τους Έλληνες. Η αναφορά του αρθρογράφου στον διακοσμητικό
ρόλο που είχε ανέκαθεν η ψευτοδεξιά, δείχνει ότι τα προβλήματα του
Ελληνικού λαού και της Ελλάδος θα συνεχίζονται να αυξάνονται, όταν
«αναλάβει» εκ νέου τη διακυβέρνηση της Χώρας ο Μητσοτάκης και η θλιβερή
του παρέα. Δείχνει επίσης και την ανικανότητα των σημερινών «δεξιών» στο
να προσφέρουν την ανάλογη για το πολίτευμα πολιτική προστασία και
απόδειξη αυτού είναι η σημερινή διακυβέρνηση της Χώρας από το έκτρωμα
που μας διοικεί.
Διαβάστε περισσότερα: https://ethnikismos.net/