Δεν χρειαζόταν, βεβαίως, το γελοίο μνημείο της ΕΡΤ, με το ακόμη πιο
γελοίο σόου μεταξύ Τσακνή και Μακρή, για να αντιληφθούμε το απίστευτο
χάλι που επικρατεί στην κρατική τηλεόραση. Μια τηλεόραση, η οποία δεν
φέρεται ισότιμα απέναντι σε όλους τους πολίτες, αφού εκτός από το
(αναμενόμενο, για να είμαστε ακριβείς) «γλείψιμο» στην κυβέρνηση,
φροντίζει ως ΕΡΤ να ακολουθεί τις ανελεύθερες και αντιδημοκρατικές
μεθόδους της προκατόχου της ΝΕΡΙΤ στην πλήρη φίμωση και (πολύ χειρότερα)
την κατασυκοφάντηση της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ.Ας επικεντρωθούμε, όμως, σε μια συγκεκριμένη εκπομπή της ΕΡΤ, στην οποία αντικατοπτρίζεται όλη η υποκρισία και το θράσος που διέπουν τον τηλεοπτικό δίαυλο, τον οποίο πληρώνουν όλοι οι Έλληνες φορολογούμενοι από το υστέρημά τους σε μόνιμη βάση. Πρόκειται για την εκπομπή «Αίθουσα Σύνταξης», η οποία επί αρκετούς μήνες έπαιζε με την νοημοσύνη και τα νεύρα όσων είχαν το σθένος και το κουράγιο να την παρακολουθήσουν και δεν τύχαινε να είναι φανατικοί οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ. Η συγκεκριμένη εκπομπή είχε καταφέρει (γιατί περί κατορθώματος πρόκειται) να κάνει μηδενική τηλεθέαση στις ηλικίες 15-24, ενώ τα ποσοστά έφτασαν μόλις το 2,4% για τους άνδρες 25-44 ετών και 0,8% στις γυναίκες των ίδιων ηλικιών!
Και όμως, η ευρισκόμενη «στην κοσμάρα της» κυβερνητική φυλλάδα «Αυγή» (η οποία μετά βίας ξεπερνά τα χίλια πωληθέντα φύλλα σε ημερήσια βάση) αναφερόμενη σ’ αυτήν ακριβώς την εκπομπή έγραψε, με πραγματικά απύθμενο θράσος, τα εξής: “Η εκπομπή «Αίθουσα σύνταξης» είναι αναμφισβήτητα μία από τις καλύτερες εκπομπές σχολιασμού της ελληνικής πολιτικής επικαιρότητας που μπορεί να βρει κανείς στο τηλεοπτικό δίκτυο”! Και αφού αναφέρει τα ονόματα αυτών που συμμετέχουν στην εν λόγω εκπομπή, συνεχίζει λέγοντας ότι “σχολιάζουν τα γεγονότα της επικαιρότητας. Έξι διαφορετικά πρόσωπα είναι, επί 80 λεπτά, η φωνή ενός συλλογικού σχολιαστή. Κανένας τους δεν προσποιείται ότι είναι ουδέτερος. Κανένας δεν διατείνεται ότι δεν είναι «προκατειλημμένος». Ο καθένας παίρνει ανοιχτά θέση με βάση τις πεποιθήσεις του. Οι «πεποιθήσεις» όμως, τουλάχιστον στα επιμέρους, ζυμώνονται με τη μελέτη της αντίθετης άποψης. Και τούτο γίνεται, αν η υπόθεση που κάνω είναι σωστή, κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας για τα θέματα που θα συζητηθούν στην εκπομπή. Ένας τέτοιος τρόπος δουλειάς επιτρέπει τη διατύπωση διαφοροποιημένων εκτιμήσεων. Υπό την ευεργετική παρουσία της υπεύθυνης της εκπομπής, η οποία συντονίζει, σχολιάζει, ρωτάει και παροτρύνει, η εξάδα καταφέρνει να συζητάει με τρόπο πολυφωνικό”.
Ο όρος «εμετικό κείμενο» είναι ίσως ο πλέον κατάλληλος για να χαρακτηρίσει αυτό το γραπτό μνήμα θρασύτητας, πλήρους παραπληροφόρησης και αγιογραφίας για μια εκπομπή ανοιχτής προπαγάνδισης της κυβέρνησης. Το… πρόβλημα είναι ότι μπορεί «ο καθένας να παίρνει ανοιχτά θέση με βάση τις πεποιθήσεις του», μόνο που… τυγχάνει όλες αυτές οι «πεποιθήσεις» να είναι ταυτόσημες ως προς το περιεχόμενό τους. δηλαδή, πλήρως φιλοκυβερνητικές. Οι μόνες διαφοροποιήσεις που είναι δυνατόν να πραγματοποιηθούν είναι για θέσεις αριστερότερες προς τον ΣΥΡΙΖΑ.
Όπως π.χ. γιατί το ΕΣΡ δεν δέχθηκε να μεταδώσει δωρεάν ως… κοινωνικό μήνυμα (!) το «20ο αντιρατσιστικό φεστιβάλ», το οποίο ήταν τόσο «αντιρατσιστι- κό», ώστε να έχει δωρεάν είσοδο για τους μη Έλληνες και 5 ευρώ για τους Έλληνες! Αν συνέβαινε το αντίθετο θα ήταν «ένδειξη ρατσισμού», ενώ τώρα… Ή τα όσα είδαμε και ακούσαμε για την περιβόητη Ηριάννα Β.Λ. Κάποτε είχαμε την διαφήμιση για την «σοκολάτα με ονο- ματεπώνυμο». Τώρα έχουμε την καταδικασμένη (σε πρώτο βαθμό) σε 13 χρόνια φυλακή για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση, της οποίας η κοινή γνώμη αγνοεί το (διπλό) επώνυμο… Με ύφος, το οποίο δεν σήκωνε δεύτερη κουβέντα, αμφισβήτησαν ανοιχτά την πρωτόδικη δικαστική απόφαση για το συγκεκριμένο άτομο, μιλώντας πάντοτε με χαρακτηριστική συμπάθεια για την «Ηριάννα» λες και επρόκειτο για την «κολλητή» τους ή για το κορίτσι της διπλανής πόρτας που το γνωρίζουν όλοι…
Και βεβαίως, υπάρχει και η σε μόνιμο βαθμό αήθης, ανέντιμη και παράνομη συμπεριφορά τους απέναντι στην τρίτη εκλογικά πολιτική δύναμη της Χώρας και τους εκατοντάδες χιλιάδες ψηφοφόρους της, οι οποίοι πληρώνουν και αυτοί το ποσό των 36 ευρώ τον χρόνο για να λοιδορείται με τον πλέον χυδαίο και θρασύδειλο τρόπο η κομματική τους επιλογή και κατ’ επέκταση και οι ίδιοι. Με απύθμενο μίσος και ανάλογη παραπληροφόρηση οι «πεποιθήσεις» των δημοσιογράφων συγκλίνουν σε έναν κοινό κώδικα αντιμετώπισης: Δεν δίνουμε το παραμικρό δικαίωμα έκφρασης στην ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, γιατί έτσι γουστάρουμε.
Μάλιστα, ακόμα δεν μπορώ να ξεχάσω ότι η κεντρική παρουσιάστρια αυτής της εκπομπής με μηδενική τηλεθέαση, κάποια μέρα υποστήριξε, ούτε λίγο ούτε πολύ, με την χαρακτηριστική «μπάσα» φωνή της, ότι αρνείται να αποκαλέσει ως κύριο έναν Βουλευτή της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ! Και όμως, κανείς δεν είπε το παραμικρό για την εντελώς απαράδεκτη αυτή συμπεριφορά. Ωραία «δημοκρατία» και «αντικειμενική ενημέρωση»…
ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ