Γράφει ο Σ. Παιδάκος
Αύριο, εκτός
απροόπτου βέβαια, αναμένεται να κατατεθεί στη βουλή το νομοσχέδιο για
τα ΑΕΙ που συνέταξαν οι «φωστήρες» της ομάδας Γαβρόγλου. Ωστόσο, υπήρξαν
και κάποιες αντιδράσεις από ακαδημαϊκούς και φοιτητές για το επαίσχυντο
νομοσχέδιο που προωθείται από το υπουργείο παιδείας. 6 ακαδημαϊκοί
έστειλαν επιστολή διαμαρτυρίας στον Γαβρόγλου καταθέτοντας την αντίθεσή
τους στο νέο νομοσχέδιο για τα ΑΕΙ. Ξέρετε, η ακαδημία Αθηνών αριθμεί
5000 μέλη. Είναι ωστόσο θαύμα που αντέδρασε
μόλις το 0,1% των μελών
αυτής, μιας και οι υπόλοιποι 4994 ακαδημαϊκοί, ούτε που νοιάστηκαν για
τα δρώμενα στο χώρο της παιδείας, ή αν νοιάστηκαν το έπραξαν υπό του
ήλιου καλυπτόμενοι. Λίγο πιο πάνω, και συγκεκριμένα στη βόρειο Ελλάδα,
τα ποσοστά των αντιδρώντων φοιτητών για αυτά που συμβαίνουν στους
προαύλιους χώρους του ΑΠΘ και τα οποία σχετίζονται με τις απόψεις του
Γαβρόγλου, ήσαν λίγο καλύτερα από τα ποσοστά των ακαδημαϊκών. 471
φοιτητές διαμαρτυρήθηκαν με επιστολή τους προς τον υπουργό, για το
μπάχαλο που επικρατεί στους χώρους του Αριστοτελείου πανεπιστημίου. Οι
471 αντιδρώντες αποτελούν το 0,6% των εγγεγραμμένων φοιτητών στο ΑΠΘ.
Όπως καταλαβαίνεται οι υπόλοιποι 79529 φοιτητές ούτε που σκοτίστηκαν για
το τι συμβαίνει στους χώρους του πανεπιστημίου που φοιτούν, αλλά
σκοτίζονται και παρασκοτίζονται μονάχα για τις φοιτητικές τους εκλογές,
στην ανάγκη δε ξυλοφορτώνονται και μεταξύ των. Επιλέξαμε αυτά τα δύο
παραδείγματα για να δείξουμε την απάθεια που επικρατεί σε πολύ μεγάλο
ποσοστό των Ελλήνων πολιτών. Αυτά που συμβαίνουν στο χώρο της παιδείας,
και όχι μόνο, δεν είναι πρωτόγνωρα. Συμβαίνουν δεκαετίες τώρα και
ουδέποτε δημόσιος λειτουργός μπήκε στον κόπο να ξεκαθαρίσει την
κατάσταση. Η απάθεια της δημοκρατίας μπροστά σε κάθε έκνομη πράξη έγινε
ασθένεια κολλητική και πρόσβαλε και τους πολίτες αυτής της Χώρας, με την
πληθώρα αυτών να γυρνά επιδεικτικά την πλάτη σε κάθε κοινωνικό
πρόβλημα. Ορισμένες δε φορές κάνουν και παρατηρήσεις, αλλά μέχρις εκεί.
Καμία κυβέρνηση και κανένας πολιτικός σχηματισμός δεν δύναται να φέρει
τη Χώρα στον ίσιο δρόμο, αν δεν υπάρχει η στήριξη από την πληθώρα του
κόσμου. Κάποτε οι φαντασμένοι φοιτητές και τα αριστερά συνδικάτα
κόντεψαν να κάψουν το Παρίσι με εμφανέστατη την αδυναμία των αστυνομικών
αρχών να αντιμετωπίσουν τους εξεγερμένους. Κι όμως αυτό που δεν πέτυχε η
αστυνομία το πέτυχε ο απλός κοσμάκης. Λίγοι θυμούνται τι είχε συμβεί
τότε, όταν ο Ντέ Γκώλ κατέβασε στους δρόμους του φλεγόμενου Παρισιού ένα
εκατομμύριο φιλήσυχους Παριζιάνους. Όλη αυτή η μάζα πορεύθηκε σιωπηλά
ανάμεσα από τους «εξεγερμένους» και το πράγμα έληξε εκεί. Οι απλοί
πολίτες με τη σιωπή τους, αλλά όχι με την απουσία τους έδειξαν στους
εξεγερμένους την αντίθεσή τους στα τότε γεγονότα που συντάραξαν τη
Γαλλία και τον υπόλοιπο κόσμο. Εκεί που αποτυγχάνουν, ηθελημένα ή όχι,
οι θεσμοί, η θέληση του απλού κόσμου επιβάλλει το σωστό. Δεν χρειάζεται
να επεκταθούμε περισσότερο για να εμπεδωθούν τα αυτονόητα. Απλά
φανταστείτε τι θα συνέβαινε αν η δυσαρέσκεια των κατοίκων των Εξαρχείων,
και όχι μόνο, έπαιρνε σάρκα και οστά…
Διαβάστε περισσότερα: https://ethnikismos.net/