Η Χρυσή Αυγή συλλυπείται την οικογένεια του Ηρωικού αυτού
Αξιωματικού, του οποίου το όνομα γράφτηκε με χρυσά γράμματα στην Ιστορία
του Έθνους μας, όντας υποδιοικητής της ΕΛΔΥΚ, και έχων το γενικό
πρόσταγμα των Ελληνικών Δυνάμεων στην ιστορική μάχη του στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ, στις σύγχρονες Θερμοπύλες του Ελληνισμού στην Κύπρο μας.
Κλιμάκιο της Χρυσής Αυγής, παρουσία του Αρχηγού του Λαϊκού Συνδέσμου Νικολάου Μιχαλολιάκου, των βουλευτών μας Γερμενή, Ζαρούλια, Ηλιόπουλου και Κασιδιάρη είχε τιμήσει τον Ταξίαρχο, "πατέρα" των Αθανάτων ΕΛΔΥΚάριων, δίνοντας μαζικά το «παρών» παρουσίαση του βιβλίου του με τίτλο «Το Χρονικό της Μάχης της ΕΛΔΥΚ 14-16/8/1974» που έγινε πριν από λίγους μήνες.
Ο Παναγιώτης Σταυρουλόπουλος γεννήθηκε στον Ψαθόπυργο Αχαΐας και κατάγεται από στρατιωτική οικογένεια. Σε ηλικία 18 ετών εντάχθηκε στην Εθνική Αντίσταση, στελεχώνοντας τον λόχο Δεδούση του 5/42 του Συνταγματάρχη Δ. Ψαρρού. Μετά την απελευθέρωση εισήχθη στη Σχολή Ευελπίδων και αποφοίτησε το 1949. Έλαβε μέρος στις τελευταίες επιχειρήσεις του Εθνικού Στρατού κατά τον Εμφύλιο Πόλεμο, υπηρετώντας στη Φλώρινα, όπου τραυματίσθηκε.
Στην Κύπρο υπηρέτησε για πρώτη φορά την περίοδο 1961-1963. Το 1974 υπηρετούσε στο 2ο Ε.Γ. του Αρχηγείου Στρατού με τον βαθμό του Αντισυνταγματάρχη. Τον Ιούλιο 1974 διατάχθηκε να μεταβεί στην Κύπρο για να συνοδεύσει τη σειρά αντικαταστάσεως της ΕΛ.ΔΥ.Κ. και να παραλάβει τους απολυόμενους που θα επαναπατρίζονταν.
Λόγω της εισβολής, παρέμεινε στην Κύπρο και διετέλεσε υποδιοικητής της ΕΛ.ΔΥ.Κ. από 10/8/1974, στρατοπεδάρχης της ΕΛ.ΔΥ.Κ. από 13/8/1974 και επικεφαλής των Δυνάμεων Αμύνης του Στρατοπέδου ΕΛ.ΔΥ.Κ. κατά τις κρίσιμες μάχες που έγιναν από την 14η Αυγούστου 1974 ως τις 16η Αυγούστου 1974. Αποστρατεύθηκε με τον βαθμό του Ταξιάρχου, λίγο καιρό μετά την εισβολή.
Οι ιστορικές αναμνήσεις του περιέχονται στο βιβλίο "Το Χρονικό της μάχης της Ελληνικής Δύναμης Κύπρου (ΕΛ.ΔΥ.Κ.) 14-16/8/1974, που επιμελήθηκε ο Κ. Δημητριάδης. Το υλικό του βιβλίου αυτού περιέχει πολύτιμα ιστορικά τεκμήρια για τα πολεμικά συμβάντα κατά την εισβολή και συνιστά μνημείο της αυτοθυσίας και της γενναιότητας που επέδειξαν οι Έλληνες στρατιώτες (αλλά και Έλληνες άμαχοι) στις μάχες του Αυγούστου 1974 στο στρατόπεδο της ΕΛ.ΔΥ.Κ.