Ο Κακλαμάνης έδειξε εξαρχής τις προθέσεις του να προκαλέσει επεισόδιο κάνοντας παρατηρήσεις για κάθε πιθανό και απίθανο θέμα. Ακόμα και τον Τραγάκη θέλησε να αποκαλούμε «κύριο», την ίδια ώρα που στο τέλος ο ίδιος ο Κακλαμάνης δεν έκανε αυτό που απαιτούσε από τους άλλους, απευθυνόμενος στον Συναγωνιστή, Νίκο Μίχο.
Τελικά ο Κακλαμάνης βρήκε την αφορμή για να τσακωθεί μόνος του όταν ο Συναγωνιστής Ηλιόπουλος είπε την αλήθεια για το «τιμώμενο» πρόσωπο της προηγούμενης ημέρας, τον αρχισφαγέα κομμουνιστή Μπελογιάννη, ο οποίος είχε δώσει τις εντολές για τις σφαγές ανήλικων παιδιών στον Μελιγαλά.
Ο Κακλαμάνης, άνευ ουσιαστικού λόγου, συντάχτηκε με τους εκπροσώπους του ΚΚΕ και του Σύριζα, λιβανίζοντας τον αρχιπροδότη, κατάσκοπο Μπελογιάννη και απαιτώντας να διαγραφούν από τα πρακτικά οι αλήθειες που ειπώθηκαν για αυτόν.
Αυτό αποδεικνύει για άλλη μία φορά, με έναν ακόμα τρόπο, ότι η Νέα Δημοκρατία είναι ένα αυθεντικό κόμμα μπολσεβίκων και μισελλήνων, που «τιμά τους αγώνες της αριστεράς», γιατί πολύ απλά διαθέτει τους ίδιους σκοπούς. Να καταστήσει την Ελλάδα ένα προτεκτοράτο, τύπου Αλβανίας του Χότζα, αλλά με επικυρίαρχους την Siemens και όχι τον Στάλιν.