Γράφει ο Σ. Παιδάκος
Στις
2 Ιουνίου του 1953 θα γινόταν η στέψη της βασίλισσας Ελισάβετ, και όλες
οι αποικίες είχαν ενημερωθεί ώστε να αναρτηθούν σε όλα τα δημόσια
κτίρια αυτών η σημαία της Βρετανίας. Έτσι έγινε και στην Κύπρο. Κάποιοι
όμως αντέδρασαν όταν είδαν τη βρετανική σημαία να κυματίζει στο
προαύλιο του σχολείου τους. Ήταν δεκαπεντάχρονοι μαθητές, και ένας εξ΄
αυτών αποφάσισε να ανέβει στον ιστό και να κατεβάσει τη σημαία.
Ήταν ο
Ευαγόρας Παλληκαρίδης και το περιστατικό συνέβη στην Πάφο την παραμονή
της στέψης. Όπως καταλαβαίνεται όλη η αποικιοκρατική βρετανική
κοινοπολιτεία γιόρτασε τη στέψη της βασίλισσας, εκτός από την Πάφο. Ο
Ευαγόρας συνελήφθη, αλλά αφέθηκε ελεύθερος για το νεαρό της ηλικίας του,
αλλά και για την αποτροπή γενικευμένων επεισοδίων που θα αμαύρωναν την
τελετή της στέψης.
Αργότερα
εντάθηκε στις ομάδες της ΕΟΚΑ όπου ανέπτυξε αντιστασιακή δράση κατά των
Άγγλων αποικιοκρατών. Συνελήφθη στις 17 Νοεμβρίου του 1955 για
συμμετοχή σε διαδηλώσεις και αυτό σήμαινε την αρχή του τέλους των
περιπετειών του.
Κατηγορήθηκε
για κατοχή και διακίνηση οπλισμού όταν ήρθε αντιμέτωπος με δύο άλλους
συμπατριώτες του από αγγλική περίπολο. Μεταφέρθηκε στη Λευκωσία και η
δίκη ορίζεται για τις 25 Φεβρουαρίου. Στη δίκη του ο Παλληκαρίδης δεν
άφησε περιθώρια στους δικηγόρους του να τον υπερασπιστούν, αφού παρά τις
αντιρρήσεις τους παραδέχθηκε την ενοχή του:
“Γνωρίζω ότι θα με κρεμάσετε. Ό,τι έκαμα το έκαμα ως Έλλην Κύπριος όστις ζητεί την Ελευθερίαν του. Τίποτα άλλο.”
Ο Ευαγόρας θανατώθηκε δια απαγχονισμού. Το ημερολόγιο τότε έγραφε 14 Μαρτίου 1957.
Διαβάστε περισσότερα: https://ethnikismos.net/