196 χρόνια πέρασαν από την έναρξη του ένοπλου Εθνικού
Απελευθερωτικού αγώνα. 196 χρόνια από τότε που το Έθνος πήρε τα όπλα
για να κερδίσει την Ελευθερία του από τον φρικώδη οθωμανικό ζυγό.
Τούτη η σημερινή γιορτή, φωτίζει όχι μόνο τα σκοτάδια που κάλυπταν
τη χώρα στα τετρακόσια χρόνια της Τουρκοκρατίας, αλλά κι αυτά που σα
μαύρα φονικά και τρομακτικά σύννεφα σκιάζουν στις μέρες μας το παρόν και
το μέλλον του Ελληνικού λαού.
Τότε οι πρόγονοί μας, ολομόναχοι, πολέμησαν για εννιά ολόκληρα χρόνια ενάντια στη Οθωμανική Αυτοκρατορία. Σήμερα εμείς, οι μακρινοί και αλλοτριωμένοι απόγονοι των ηρώων εκείνων, αντιμετωπίζουμε μια οργανωμένη επίθεση της Νέας Αυτοκρατορίας που καμουφλάρεται πίσω απ' το όνομα "Νέα Τάξη Πραγμάτων".
Χρειάζεται, νομίζω ν' αναρωτηθούμε για το αν έχει η σύναξη των γεγονότων του παγκόσμιου πολιτισμού να επιδείξει παράδειγμα άλλου Έθνους, που μετά από αιώνες υποδούλωσης και διωγμών, είχε το κουράγιο και τη δύναμη να ξεφύγει απ' την αθέλητη μοίρα του, έχοντας κρατήσει ολοζώντανες μνήμες, θρησκεία και παραδόσεις.
Όλη αυτή η κληρονομιά, δεν ξεπήδησε ξαφνικά απ' τον αναγκαστικό λήθαργο. Όλοι αυτοί που ρίχτηκαν στη φωτιά, αδιαφορώντας για κινδύνους προσωπικούς, είχαν μέσα τους ολοζώντανα τα ζώπυρα του Ελληνισμού. Αυτή τη δύναμη της ψυχής, που θέριεψε και έγινε χείμαρρος ορμητικός, συντρίβοντας την πολεμική μηχανή μιας αυτοκρατορίας.
Η άδικη ειμαρμένη των αιώνων, που για να αναδείξει Ήρωες πρέπει να βασανίσει έθνη ολόκληρα και να τα φέρει στα όρια της αντοχής τους, καταδίκασε την Ελλάδα του Πνεύματος και του Πολιτισμού να σέρνεται διαρκώς σε πολέμους και αντιμαχίες.
Ξέρουμε πως τότε η Ελλάδα δε λύγισε. Κράτησε. Ξεφτίλισε τους μεγαλόσχημους Τούρκους, που με παιδομαζώματα και Γενίτσαρους θαρρούσαν πως θα αφομοιώσουν τους Ραγιάδες. Ξέρουμε όλοι, πως ξεχείλισε το "είναι" των Ελλήνων, η βαθειά συνείδηση της πορείας τους στο χρόνο και με το καριοφίλι και το γιαταγάνι στα χέρια, δώσανε στο Σουλτάνο και τους υποτακτικούς του, αυτό που τους άξιζε. Ακούμε ακόμη και σήμερα τον όρκο που στέκεται πάνω από θεούς και δαίμονες: "Ελευθερία ή Θάνατος".
Ήταν ένα θαύμα η εξέγερση του '21. Ένα θαύμα ανεπανάληπτο. Ένα θαύμα που μεταμόρφωσε τα λημέρια των κλεφτών σε ολύμπιες κατοικίες. Τα ελεεινά ψαροκάικα σε πύρινες ερινύες. Και το πνεύμα της Λευτεριάς σε οδηγό για τον κάθε καταπιεσμένο.
Τι θα γίνει όμως στο μέλλον; Τι θα συμβεί τώρα που οι πάντες είναι εναντίον μας και που τα διεθνή οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα και οι υπόγειες συνδιαλλαγές μας έχουν αφήσει κυριολεκτικά μόνους στη διεθνή απολυτότητα; Αρκούν άραγε μερικοί μαθητευόμενοι μάγοι και οι ιστορίες για εσωτερική κατανάλωση; Πού ήταν η Ελληνική αντίδραση, η εφάμιλλη μ' αυτήν των ενδόξων επαναστατών προγόνων μας, τόσα χρόνια που η ανθελληνική προπαγάνδα Τούρκων, Βουλγάρων, Σκοπιανών αλλά και Ευρωπαίων και Αμερικανών κυριολεκτικά οργίαζε; Πως κατάφερε η τρυφηλότητα και ευδαιμονισμός να σκεπάσει το Πνεύμα των Ηρώων;
Οι Έλληνες Εθνικιστές δηλώνουμε παρών, Πιστοί στο Πνεύμα Εκείνων. Ανταμώνουν μαζί μας ο Λεωνίδας και ο Διάκος, ο Θεμιστοκλής κι ο Κολοκοτρώνης, ο Σολωμός κι ο Τυρταίος, οι Σουλιώτες και οι Μαραθωνομάχοι, η δύναμη κι η εξυπνάδα, η φωτιά κι ο ήλιος, για μια Ελλάδα Ελεύθερη, όπως την ονειρεύτηκαν Εκείνοι.
ΖΗΤΩ η 25η ΜΑΡΤΙΟΥ
Καρανικόλας Χρήστος