Στις 17 Μαρτίου του 1821 στην Αρεόπολη σηκώνεται η Σημαία της
Επαναστάσεως και ευθύς αμέσως ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, ο Θεόδωρος
Κολοκοτρώνης και χιλιάδες Ελλήνων κινούνται προς την πρωτεύουσα της
Μεσσηνίας, την Καλαμάτα.
Πέντε μέρες μετά καταλαμβάνουν τους γύρω λόφους. Ο Σουλεϊμάν αγάς
Αρναούτογλου μόνο τότε καταλαβαίνει τι συμβαίνει και πιθανόν θυμάται την
ιστορία με ένα φορτίο συνοδευόμενο από ενόπλους που είχαν αφήσει να
περάσει οι αρχές πριν από μερικές μέρες.
Είναι πλέον αδύνατο να
διαφύγει και επιπλέον ακόμα και να μην ήταν αποκλεισμένος, καταλαβαίνει
ότι η δύναμη που είχε φέρει από την Μάνη, υπό τον Μαυρομιχάλη, μάλλον
δεν έχει έρθει για τον σκοπό που την κάλεσε. Αναγκάζεται να παραδοθεί
αμαχητί.Το μεσημέρι της ίδιας μέρας οι δυνάμεις των εξεγερμένων Ελλήνων θα πραγματοποιήσουν την Εθνική Συνέλευση στην Καλαμάτα, όπου θα συγκροτηθεί η πρώτη επαναστατική κυβέρνηση και οι οπλαρχηγοί θα κατευθυνθούν προς τη Σκάλα Μεσσηνίας και την Καρύταινα (με επικεφαλής των Θεόδωρο Κολοκοτρώνη), προς την Τριπολιτσά (με τους Παπαφλέσσα, Αναγνωσταρά και Κυριακούλη Μαυρομιχάλη) και προς την Κορώνη και Μεθώνη. Παράλληλα στα Καλάβρυτα μαίνεται από τις 21 Μαρτίου μάχη για την απελευθέρωση της πόλης. Η Επανάσταση των Ελλήνων έχει ξεκινήσει…
Προειδοποίηις εις τας Ευρωπαϊκάς Αυλάς,
Εκ μέρους του φιλογενούς αρχιστρατήγου των Σπαρτιατικών στρατευμάτων
Πέτρου Μαυρομιχάλη και της Μεσσηνιακής Συγκλήτου
Ο ανυπόφορος ζυγός της Οθωμανικής τυραννίας εις το διάστημα ενός και
απέκεινα αιώνος, κατήντησεν εις μιαν ακμήν, ώστε να μην μείνη άλλο εις
τους δυστυχείς Πελοπονήσιους Γραικούς, ει μη μόνον πνοή και αυτή δια να
ωθή κυρίως τους εγκαρδίους των αναστεναγμούς.Εις τοιαύτην όντες κατάστασιν στερημένοι από όλα τα δικαιά μας, με μιαν γνώμην ομοφώνος απεφασίσαμεν να λάβωμεν τα άρματα, και να ορμήσωμεν κατά των τυράννων. Πάσα προς αλλήλους μας φατρία και διχόνοια, ως καρποί της τυραννίας απερρίφθησαν εις τον βυθόν της λήθης, και άπαντες πνέομεν πνοήν ελευθερίας.
Αι χείρες ημών αι δεδεμέναι μέχρι του νυν από τας σιδηράς αλύσσους της βαρβαρικής τυραννίας, ελύθησαν ήδη, και υψώθηκαν μεγαλοψύχως και έλαβον τα όπλα προς μηδενισμόν υης.
Η γλώσσα μας η αδυνατούσα εις το να προφέρη λόγον, εκτός των ανωφελών παρακλήσεων, προς εξιλέωσιν των βαρβάρων τυράννων, τώρα μεγαλοφώνως φωνάζει και κάμνει να αντηχή ο αήρ το γλυκύτατον όνομα της Ελευθερίας.
Εν ενί λόγω απεφασίσαμεν, ή να ελευθερωθώμεν, ή να αποθάνωμεν. Τούτου ένεκεν προσκαλούμεν επιπόνως την συνδρομήν και βοήθειαν όλων των εξευγενισμένων Ευρωπαίων γενών, ώστε να δυνηθώμεν να φθάσωμεν ταχύτερον εις τον Ιερόν και δίκαιον σκοπόν μας και να λάβωμεν τα δίκαιά μας.
Να αναστήσωμεν το ταλαιπωρημένον Ελληνικόν γένος μας. Δικαίω τω λόγω η μήτηρ μας Ελλάς, εκ της οποίας και υμείς εφωτίσθητε, απαιτεί ως εν τάχει την φιλάνθρωπον συνδρομήν σας, και ευέλπιδες, ότι θέλει αξιωθώμεν, και ημείς θέλομεν σας ομολογή άκραν υποχρεώσιν, και εν καιρώ θέλομεν δείξη πραγματικώς την υπέρ της συνδρομής σας ευγνωμοσύνην μας.
1821: Μαρτίου 23: Εν Καλαμάτα
Εκ του Σπαρτιατικού Στρατοπέδου
Πέτρος Μαυρομιχάλης
Αρχιστράτηγος του Σπαρτιατικού
και Μεσσηνιακού στρατού.