Καθημερινά
γινόμαστε μάρτυρες μαζικών συλλαλητηρίων και εκδηλώσεων ενάντια σε
όσους επιθυμούν να εκφραστούν διαφορετικά. Από την Ευρώπη έως τις ΗΠΑ,
όπου προσπαθούν να ακουστούν φωνές που να έχουν σχέση με έθνος, κράτος,
εθνική κυριαρχία, αρχές και ιδεώδη, βλέπουμε μία καταφανή επίθεση μέσω
υστερικών διαδηλώσεων, όλων αυτών που υποστηρίζουν την «αίγλη» της
παγκοσμιοποίησης. Οι επιτιθέμενοι απαρτίζονται από απλούς πολίτες μέχρι
ιστάμενα πολιτικά πρόσωπα καθώς και αστέρες τους Χόλυγουντ, λες και
βάλθηκαν όλοι τους να εξορκίσουν το υποτιθέμενο πολιτικό «κακό» που
ετοιμάζεται να επιβληθεί, ή ετοιμάζεται να επιβληθεί, όπως ο κ. Τράμπ.
Όλοι οι υποτιθέμενοι «επαναστάτες» δείχνουν μία βδελυγμία και μία
αποστροφή σε ότι προσπαθεί να εκφραστεί ως αμιγώς Εθνική φωνή. Και από
κοντά από τους «επαναστάτες», όλα τα αμαρτωλά ανά τον κόσμο ΜΜΕ να
υποστηρίζουν την προσπάθεια όλων αυτών που θέλουν να ονομάζονται σαν
εκφραστές της παγκοσμιοποίησης. Όλοι εμείς που αρθρογραφούμε στις
πατριωτικές ιστοσελίδες του Εθνικισμού και της Χρυσής Αυγής, έχουμε
επανειλημμένως δείξει και αποδείξει τις αγνές προθέσεις τους
Εθνικιστικού κινήματος της Χρυσής Αυγής. Υπάρχουν όμως και φωνές, πέρα
από τις δικές μας, που μπορεί να μην συμφωνούν πλήρως με τα λεγόμενά
μας, αλλά δείχνουν ωστόσο ότι, τα εθνικιστικά κινήματα ανά τον κόσμο
δεν είναι έτσι όπως τα παρουσιάζουν οι νεοταξίτες. Ο κ. Παπαρσένος, που
υπηρέτησε ως προϊστάμενος του Γραφείου Τύπου και Επικοινωνίας στην
ελληνική πρεσβεία της Ουάσιγκτον, σχολιάζει το βιβλίο του αμερικανού
JOHN B. JUDIS, με τίτλο (The Populist Explosion εκδ. Columbia Global
Reports), σε άρθρο* του στην καθεστωτική καθημερινή, στις 29-1-07, με
τίτλο «H έκρηξη του λαϊκισμού σε Αμερική και Ευρώπη», όπου μεταξύ άλλων
αναφέρει: «Οι λαϊκιστές,
υπογραμμίζει , δεν ευδοκιμούν σε περιόδους ευημερίας, αλλά όταν τα
συστημικά κόμματα εξουσίας αφήνουν τις πληγές να πυορροούν, όταν δεν
αντιμετωπίζουν τις ρίζες των προβλημάτων που απασχολούν τους απλούς
πολίτες./ . Ο λαϊκισμός, προειδοποιεί, δεν είναι μόδα
που θα περάσει, αφού θίγει υπαρκτά προβλήματα που χρήζουν θεραπείας και
βρίσκει γόνιμο έδαφος σε μια αυξανόμενη λαϊκή δυσαρέσκεια με το στάτους
κβο. Θεωρεί επίσης λάθος να εξισώνονται τα φασιστικά κινήματα του Μεσοπολέμου, που κατέλυσαν τη δημοκρατία για να εγκαθιδρύσουν δικτατορίες και επιδόθηκαν σε επεκτατικούς πολέμους, με τα σημερινά λαϊκιστικά κινήματα της Δεξιάς, που προκαλούν μεν απέχθεια για τον εθνικισμό, ρατσισμό, ξενοφοβία και ισλαμοφοβία τους, δεν απειλούν όμως με πολέμους και κατάργηση κοινοβουλίων. ».
Μπορεί
για τον αμερικανό συγγραφέα να θεωρούμαστε λαϊκιστές, και ότι βρήκαμε
πρόσφορο έδαφος για να αναδυθούμε ως πολιτικό κίνημα, αλλά πως αλλιώς
μπορείς να χαρακτηρίσεις κάποιο πρόσωπο ή έναν πολιτικό φορέα που
ασχολείται με τα αυτονόητα προβλήματα ενός κοινωνικού συνόλου, ενός
κράτους, ενός έθνους; Δεν μπορείς λοιπόν να χαρακτηρίσεις κάποιον ως
λαϊκιστή τη στιγμή που θέλει τον επαναπατρισμό των αμερικανικών
βιομηχανιών στις ΗΠΑ. Ούτε μπορείς να χαρακτηρίσεις ως λαϊκιστές τους
ηγήτορες της Χρυσής Αυγής που έσκυψαν και σκύβουν με αγνές προθέσεις
πάνω στα μεγάλα προβλήματα της Ελληνικής κοινωνίας. Στη συνέχεια κάνει
μία σημαντική επισήμανση για όσους θεωρούν ως παροδική φωνή αντίδρασης
τα εθνικιστικά κινήματα, λέγοντας ότι πως τα κινήματα αυτά
αφουγκράζονται την λαϊκή δυσαρέσκεια και θίγουν υπαρκτά προβλήματα της
κοινωνίας που χρίζουν θεραπείας. Αφήνοντας κατά μέρος τις αυταπάτες περί
λαϊκισμού που έχει ο συγγραφέας, ας περάσουμε στο ουσιώδες, που μέσω
αυτού κατηγορούν όλες τις εθνικιστικές φωνές ανά τον κόσμο. Θεωρεί λάθος
ο αμερικανός συγγραφέας, και συμφωνεί και ο Έλληνας σχολιαστής, το να
εξισώνονται τα φασιστικά κινήματα του μεσοπολέμου με τις σημερινές
εθνικιστικές φωνές που δεν απειλούν με πολέμους αλλά και κατάργηση των
κοινοβουλίων. Κατά τα άλλα, το κίνημά μας δεν ανήκει στο δημοκρατικό
τόξο του κοινοβουλίου, σύμφωνα με τους «καθωσπρέπει» πολιτικούς, λες και
η Χρυσή Αυγή μπήκε πραξικοπηματικά στο κοινοβούλιο.
*το
άρθρο, αν και πρόκειται για μία εμπεριστατωμένη πολιτική ανάλυση,
«βρήκε» χώρο για να δημοσιευτεί στο ένθετο της εφημερίδας…… «τέχνες και
γράμματα».
Διαβάστε περισσότερα: https://ethnikismos.net/