Γράφει ο Σ. Παιδάκος
Ένα
ανησυχητικό άρθρο δημοσιεύτηκε τις προάλλες σε ένθετο μεγάλης αθηναϊκής
εφημερίδος και αναφέρονταν στην πώληση αγροτικών εκτάσεων. Η ανησυχία
δεν έγκειται τόσο της πώλησης των αγροτεμαχίων, όσο σε ποια χέρια
πηγαίνουν αυτά τα αγροτεμάχια και το οποίο προκαλεί δυσοίωνες για το
μέλλον της ελληνικής γεωργίας προβλέψεις. Σύμφωνα λοιπόν με στοιχεία
ελληνικών τραπεζών οι νέοι ιδιοκτήτες είναι ρώσοι και ισραηλινοί και οι
οποίοι ασχολούνται με καλλιέργειες παντρεμένες με την σύγχρονη
τεχνολογία, κάτι που εδώ στην Ελλάδα γίνεται με ρυθμό χελώνας. Οι
βλέψεις των αγοραστών επικεντρώνονται συνήθως στις περιοχές της
Θεσσαλίας και της Θεσσαλονίκης.
Οι νέοι ιδιοκτήτες αγοράζουν σε
εξευτελιστικές τιμές τα αγροκτήματα λόγω της δυσπραγίας των
αγροτών-μικροκαλλιεργητών να ανταπεξέλθουν στην υψηλή φορολογία, στον
ανταγωνισμό, αλλά και στις απαιτήσεις της οικονομικής γενικότερα
καταστάσεως. Οι ξένοι αγοράζουν μικρές στην αρχή εκτάσεις που στη
συνέχεια τις συνενώνουν. Σε αντίθεση με την Ελληνική πολιτεία, οι
«εισβολείς» έχουν καταλάβει πολύ καλύτερα από τους καρεκλοκένταυρους της
βουλής την σημασία των ελληνικών χωμάτων και γενικότερα του ευνοϊκού
κλίματος που έχει η Χώρα μας. Ένα άλλο σημείο που πρέπει να προσεχτεί
ιδιαίτερα είναι η ύπαρξη ισραηλινών στην ελληνική γη. Λίγοι γνωρίζουν
ότι οι ισραηλίτες μαζί με τους ολλανδούς θεωρούνται αυθεντίες στις
καλλιέργειες. Μην λησμονείται ότι το περίφημο στάγδην που αναπτύχθηκε
στο Ισραήλ τη δεκαετία του 1970, άρχισε να μπαίνει δειλά-δειλά στα
ελληνικά χώματα μόλις στα τέλη της δεκαετίας του 1990. Επίσης, λίγοι
γνωρίζουν ότι οι ισραηλίτες πετυχαίνουν απόδοση περίπου 1300 ευρώ ανά
στρέμμα τη στιγμή που απόδοση στην Ελλάδα μετά βίας φτάνει τα 190 ευρώ.
Λίγοι επίσης γνωρίζουν- είχαμε αναφερθεί σε παλαιότερο άρθρο- ότι στα
ΤΕΙ Μεσολογγίου αναπτύχθηκε η μέθοδος της αεροπονικής στα ζαρζαβατικά
όπου επιτεύχθηκε 90% οικονομία στο νερό, μειώθηκε ο χρόνος συγκομιδής
στο 50 % έναντι των συμβατικών καλλιεργειών, και εξαλείφτηκαν οι
αρρώστιες ( βιολογική καλλιέργεια), μιας και η ρίζα δεν έρχονταν σε
επαφή με το χώμα. Σήμερα που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν γνωρίζουμε
αν υφίσταται καν το συγκεκριμένο τμήμα στο ΤΕΙ Μεσολογγίου.
Η απουσία του κράτους να προστατέψει τους μικροκαλλιεργητές όσο και τα
συμφέροντα του είναι εμφανής. Εμπόδια δεκαετιών εμποδίζουν να
αναπτυχθούν οι ελληνικές καλλιέργειες όπως, οι καταστρεπτικές και
ανεξέλεγκτες επιδοτήσεις, οι ποσοστώσεις η απουσία εθνικού σχεδίου
παραγωγικής ανασυγκρότησης, η μη στήριξη επιστημονικών ερευνητικών
ομάδων, η φτωχή εκπαίδευση των αγροτών, καθώς και η λανθασμένη
νοοτροπία. Δεν είναι δυνατόν εν έτη 2017 ο ολλανδός αγρότης, εκεί η
απόδοση ανά στρέμμα φτάνει τα 1900 ευρώ, να πηγαίνει στο χωράφι έχοντας
παραμάσκαλα το τάμπλετ, και παντρεύοντας την τεχνολογία με την
καλλιέργεια να πετυχαίνει παραγωγή ντομάτας που αγγίζει τους σαράντα
τόνους ανά στρέμμα, τη στιγμή που η δική μας παραγωγή μετά βίας φτάνει
τους 2 τόνους ανά στρέμμα. Εκεί μιλάμε για αγρότες –επιχειρηματίες.
Είναι πολλά τα αρνητικά που έχουν καθίσει πάνω στον πρωτογενή τομέα της
Χώρας μας, αποτέλεσμα της πολιτικής απραξίας δεκαετιών. Από το 2012
που η Χρυσή Αυγή κατέλαβε θέσεις στο κοινοβούλιο κάνει συνεχή λόγο για
να προσεχτεί ιδιαίτερα ο τομές της πρωτογενούς παραγωγής, κάτι βέβαια
που το ακούν μόνο τα αυτιά των χρυσαυγιτών.
Διαβάστε περισσότερα: https://ethnikismos.net/