Γράφει ο Σ. Παιδάκος
Καθημερινές
είναι πλέον οι αναφορές έμπειρων δημοσιογράφων όσον αφορά τα πολιτικά
δρώμενα στη Χώρα μας. Οι αναφορές σχετίζονται όχι τόσο με την ραγδαία
ποσοτική κατρακύλα του Σύριζα, αλλά με το που πάνε οι ψηφοφόροι που
αποχωρούν από την «πρώτη φορά». Μία ενδιαφέρουσα άποψη εκφράζει ο
αριστερός δημοσιογράφος της «Καθημερινής» κ. Γουσέτης όπου μεταξύ άλλων
αναφέρει: «Η πτώση του εκλογικού ποσοστού του ΣΥΡΙΖΑ είναι ραγδαία. Που
σημαίνει ότι μπορεί να πέσει κάτω από το ποσοστό της Χρυσής Αυγής. Ο
ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ στέλνει ψηφοφόρους στην κάλπη της Χ.Α., με τη συνεργασία
με τους ΑΝΕΛ, με τον εθνολαϊκισμό του, με κοινές εθνικές εκδρομές στο
Καστελόριζο.
Και από την εθνική γελοιότητα του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να φτάσουμε
στην εθνική ατίμωση να έχουμε αξιωματική αντιπολίτευση ένα κόμμα
αποδιοπομπαίο ακόμα και από ευρωπαϊκά ακροδεξιά κόμματα (γαλλικό,
βελγικό). Αλλά ακόμα και αν η Χ.Α. δεν ξεπεράσει τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι
εθνική επιταγή η δημιουργία ενός δεύτερου, πέρα από τη Ν.Δ., ισχυρού
μεταρρυθμιστικού κόμματος. Να ξεφύγουμε τόσο από το γελοίο, όσο και από
το ατιμωτικό. Μήνες τώρα η προσπάθεια συνεννόησης των κεντρώων κομμάτων
αποδεικνύεται σισύφεια. Ελπίδα δίνει πρώτη φορά η ίδρυση του νέου
κόμματος Διαμαντοπούλου, Ραγκούση, Φλωρίδη κ.ά./ Θα σταθώ ιδιαίτερα σε
τρεις πρωτοβουλίες της Άννας Διαμαντοπούλου, που αψήφησαν τις επιθέσεις
της καθ’ ημάς Ανατολής. Η πρώτη ανάγεται στη θητεία της ως επιτρόπου της
Ε.Ε., όταν πρότεινε την εισαγωγή της αγγλικής ως δεύτερης επίσημης
γλώσσας. Την είχα επαινέσει τότε –το 2001– από τις στήλες της «Αυγής»
και είχα επικριθεί από τους συντρόφους του ΣΥΝ. Η δεύτερη είναι ο
γνωστός νόμος για τα ΑΕΙ. Και η τρίτη είναι η δημιουργία του μοναδικού
ίσως στη χώρα μας μεταρρυθμιστικού «Δικτύου», που στέκεται σε ευρωπαϊκό
επίπεδο.».
Οκ.
Γουσέτης βλέποντας την ανυπαρξία ,ή αν θέλετε, την πολιτική αδυναμία
της «νέας» δεξιάς να διεκδικήσει την εξουσία ώστε να κουμαντάρει
διοικητικά τον Τόπο, στρέφεται σε φαντάσματα άλλων ξεπερασμένων και
ξεπεσμένων πολιτικών περιόδων. Παρακαλεί και εκλιπαρεί να δοθεί μία
βοήθεια στις δυνάμεις του κέντρου, μπας και μπορέσουν να συνεννοηθούν
για το «καλό» της Χώρας. Κάνει μάλιστα λόγο και για τις «επιτυχίες» της
Διαμαντοπούλου ως υπουργού παιδείας ή ως επιτρόπου στην ΕΕ, μπας και
δελεάσει το εκλογικό σώμα. Ο τρόμος του Γουσέτη, αλλά και όλου του
πολιτικού κατεστημένου, είναι τέτοιος που θα κάνουν ό,τι περνά από το
χέρι τους , αν είναι δυνατόν, να εμποδίσουν έστω και μία ψήφο που οδεύει
για τις τάξεις της Χρυσής Αυγής. Μπορεί να υπάρχει προθυμία στο χώρο
του κέντρου ώστε να δημιουργηθεί μία νέα κεντροαριστερά, αλλά αυτό δεν
σημαίνει ότι υπάρχουν και οι δυνατότητες ώστε αυτό να επιτευχθεί. Είναι
σαν να λέμε ότι με υλικά κατεδαφίσεως θα «σηκώσουμε» νεόδμητα κτίρια, ή
όπως το λέει ο θυμόσοφος λαός μας: «το δε πνεύμα πρόθυμο η δε σαρξ
ασθενής». Όσες απαγορέψεις και αν μας επιβάλλουν, όσες συκοφαντίες και
αν δημοσιεύσουν, όσες επικλήσεις σε πεθαμένους πολιτικούς και αν κάνουν,
η άνοδος τους κινήματός μας δεν έχει σταματημό. Ανεξάρτητα δε των
ατέρμονων επικλήσεων Κούλη για εκλογές, αυτές κάποια στιγμή θα γίνουν,
και θα είναι από θλιβερά έως οδυνηρά αυτά που οι κάλπες θα δείξουν.
Διαβάστε περισσότερα: https://ethnikismos.net/