Κάτω από την εσωκομματική ηρεμία που φαίνεται να υπάρχει στη ΝΔ, η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική, καθώς η τωρινή νηνεμία που παρατηρείται είναι εντελώς επιφανειακή και επίπλαστη.
Η κατάσταση η οποία επικρατεί στα ενδότερα του κόμματος δεν αντανακλά
σε καμία περίπτωση την εικόνα που για ευνόητους λόγους ο Μητσοτάκης
θέλει να δείχνει προς τα έξω.
Ο ίδιος γνωρίζει πολύ καλά ότι μόνο η αναμονή για επάνοδο στην
εξουσία (και τα «παρελκόμενα» της) είναι που εμποδίζει την ανοιχτή
αμφισβήτηση και ανταρσία εναντίον του, από την στιγμή μάλιστα που η
εσωκομματική νίκη του τον περασμένο Ιανουάριο κρίθηκε κυριολεκτικά στο
νήμα για μερικές χιλιάδες ψήφους.
Οι «καραμανλικοί», οι πέριξ του Μεϊμαράκη και τα «ορφανά» του Σαμαρά, όχι μόνο δεν αναγνωρίζουν ως αδιαμφισβήτητο αρχηγό της ΝΔ τον Μητσοτάκη, αλλά με διάφορες ενέργειες δείχνουν σ’ αυτόν ότι δεν μπορεί να συμπεριφέρεται ως ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης του κόμματος. Ταυτόχρονα, όχι μόνο διαφωνούν με την τακτική που ακολουθεί ο Μητσοτάκης, αλλά εκνευρίζονται από το γεγονός ότι η δική τους άποψη δεν λαμβάνεται υπ’ όψιν στο ελάχιστο, αλλά η στρατηγική της ΝΔ καθορίζεται από μια μικρή ομάδα στελεχών απόλυτα ταγμένων στη νυν ηγεσία.
Την ίδια στιγμή, είναι ενήμεροι των έντονων ψιθύρων που ακούγονται σχετικά με τις προθέσεις του Μητσοτάκη να αλλάξει την σύνθεση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ προς όφελος του, ιδιαίτερα αν οι επόμενες εκλογές πραγματοποιηθούν με λίστα. Ο ίδιος ο Μητσοτάκης έχει δηλώσει ότι αρκετοί από τους πολιτευτές που ήσαν στις λίστες των προηγούμενων εκλογών θα κοπούν από τις επόμενες εκλογές όποτε και αν πραγματοποιηθούν αυτές, προκαλώντας, όπως είναι φυσικό, τις έντονες αντιδράσεις όσων θίγονται απ’ αυτές τις δηλώσεις.
Είναι δεδομένο, λοιπόν, ότι η ΝΔ μόνο ενωμένη δεν βαδίζει για τις επόμενες εκλογές, ό, τι κι αν συνεπάγεται αυτό για το μέλλον του Μητσοτάκη στην αρχηγία της ΝΔ, από την στιγμή μάλιστα κατά την οποία η αυτοδυναμία είναι αδύνατον να πραγματοποιηθεί.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ