Γράφει ο Σ. Παιδάκος
Ένα
συνηθισμένο, πλέον, περιστατικό εξωσχολικής βίας, τάραξε προχθές τα
νερά της κοινωνίας της νήσου Κω. Μία παρέα από οκταμελή μαθητές
επιτέθηκαν και γρονθοκόπησαν βάναυσα συμμαθητή τους επειδή, όπως
γράφτηκε, ο επιτιθέμενος και ενορχηστρωτής της επίθεσης παρενοχλούσε τον
άτυχο μαθητή και όταν ο τελευταίος παρακάλεσε τον μικρότερο αδερφό του
δράστη να τον αφήσει ήσυχο, ο δράστης αντί να συμμαζευτεί, απλώθηκε και
έγινε ό,τι έγινε. Επεβλήθησαν βέβαια τιμωρίες εκ μέρους του σχολείου,
όπως και βέβαια μηνύσεις εκατέρωθεν των συμπλεκομένων, αλλά το δυστύχημα
στην όλη υπόθεση δεν είναι τόσο η πράξη της επίθεσης, όσο η «ατονία»
του περιβάλλοντος χώρου που αποτελούνταν από τους υπόλοιπους μαθητές του
σχολείου.
Συγκεκριμένα, κατά την ώρα της επίθεσης, και για όσο χρονικό
διάστημα αυτή ενεργούνταν, μαθητές που δεν μετείχαν στο επεισόδιο,
προτίμησαν αντί να βοηθήσουν ώστε να αποτραπεί ο ξυλοδαρμός του άτυχου
μαθητή, να βιντεοσκοπήσουν με τα κινητά τους το βάναυσο γεγονός. Αν η
έλλειψη παιδείας υπάρχει στα επιτιθέμενα παιδιά σε άλλο τόσο βαθμό
υπάρχει και στα παιδιά που απλά κοίταζαν απαθέστατα το συμβάν. Δεν
κινήθηκαν καν όταν είδαν 8 συμμαθητές τους να επιτίθενται κατά ενός, δεν
έτρεξαν καν να ειδοποιήσουν κάποιον καθηγητή του σχολείου για το συμβάν
μολονότι έλαβε χώρα ακριβώς έξω από το Γυμνάσιο, αλλά προτίμησαν να
αποθανατίσουν το συμβάν ως κάτι το εξέχον. Κανείς εξ αυτών δεν σκέφτηκε
ότι στη θέση του άτυχου μαθητή θα μπορούσε να βρίσκεται αύριο κάποιος
από αυτούς, κανείς δεν σκέφτηκε ότι ένας συνάνθρωπος τους έχριζε
σημαντικής βοήθειας εκείνη τη στιγμή, αλλά σκέφτηκαν την καταγραφή του
γεγονότος βουτηγμένοι στην απάθεια και στην αναισθησία. Όλοι βέβαια
αυτοί που ενεργούν κατ’ αυτό τον τρόπο, μπροστά στην βιαιότητα, έχουν ως
δικαιολογία την εξής ρήση: «άσε καλύτερα, μπορεί να μπλέξουμε». Όντως,
τι αφοπλιστικό επιχείρημα που επιχειρεί να συγκαλύψει την ηθική και την
ψυχική τους αναισθησία. Κανείς δεν έμαθε σε αυτά τα παιδιά ότι η βοήθεια
σε συνάνθρωπο αποτελεί βοήθεια και αγάπη προς τον πλησίον μας, κάτι
βέβαια που δεν μαθαίνεται στο σχολείο, αλλά στο σπίτι. Τι, αλήθεια,
ψυχικό κόσμο θα αναπτύξουν αυτά τα παιδιά, όταν οι πρώτοι τους δάσκαλοι-
γονείς- δεν πράττουν τα αυτονόητα; Δυστυχώς το περιστατικό έρχεται να
επιβεβαίωση περίτρανα τον εκμαυλισμό των ηθών στον οποίο έχει
κατρακυλήσει η ελληνική κοινωνία. Όλοι μας λέγουν ότι υποφέρουμε από την
οικονομική κρίση και ότι για όλα ευθύνεται αυτή. Κανείς δεν είπε από
τους λαϊκιστές και τους δημαγωγούς πολιτικούς μας, εξόν Ν. Μιχαλολιάκου,
ότι η οικονομική κρίση είναι αποτέλεσμα της καταβαράθρωσης των αρχών
και των ηθών του λαού μας. Ότι πρώτα εκμαυλιστήκαμε στην ψυχή και
μετέπειτα αλώθηκαν και όλα τα υπόλοιπα. Μία γενιά πριν ένα τέτοιο
περιστατικό, αν συνέβαινε όπως συνέβη χθες, θα έληγε σχεδόν αναίμακτα,
αλλά τότε ήταν που άρχισε να μπαίνει το νερό στο αυλάκι με την περίφημη
αλλαγή, όπου πέρα από τους πολιτικούς προσδιορισμούς άλλαξε και την υφή
του Έλληνα, αφού η κοινωνική διαφθορά εισέβαλε σχεδόν παντού.
Πριν από δύο αιώνες ο Ε. Μπέργκ, βρετανός πολιτικός και φιλόσοφος, είχε
πει: «το μόνο πράγμα που χρειάζεται το κακό για να επικρατήσει είναι να
μην κάνουν τίποτε οι καλοί».
Διαβάστε περισσότερα:https://ethnikismos.net/