Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2016

Η σημασία των στρατηγικών όπλων που έχει εγκαταστήσει η Ρωσία στην Συρία

Η εγκατάσταση ρωσικών οπλικών συστημάτων αεράμυνας στην Συρία και η επιχειρησιακή τους ετοιμότητα μετατοπίζει άρδην την περιφερειακή στρατηγική ισορροπία στην Μέση Ανατολή. Αν σε αυτή την μετατόπιση συνυπολογισθεί και η εγκατάσταση των ρωσικών S-300 στο Ιράν τότε χωρίς υπερβολή μπορεί να ειπωθεί ότι η εποχή που οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ κυριαρχούσαν στην περιοχή έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί.
Το πρώτο εξάμηνο του 2016 η Ρωσία ολοκλήρωσε την εγκατάσταση συστημάτων αεράμυνας στην Συρία. Οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις έχουν αναπτύξει στην ναυτική βάση Ταρτούς της Συρίας στην Ανατολική Μεσόγειο τα αντιβαλλιστικά-αντιαεροπορικά συστήματα S-300 (κωδικοποίηση κατά ΝΑΤΟ SA-23 Gladiator), ενώ στην αεροπορική βάση Χμεϊμίμ της Λατάκια έχουν εγκαταστήσει τα συστήματα S-400 (κατά ΝΑΤΟ SA-21 Growler) καθώς και συστήματα S-200 (κατά ΝΑΤΟ SA-5 Gammon). Τα S-300 και S-400 ανήκουν στην κατηγορία μεγάλης εμβέλειας αντιαεροπορικών-αντιβαλλιστικών συστημάτων, παράλληλα όμως μαζί με τους S-200 οι Ρώσοι έχουν εγκαταστήσει στην Συρία και βαλλιστικά συστήματα μεσαίου-μικρού βεληνεκούς όπως τα Pantsir-S1 και τα Buk.
Επίσης στα ρωσικά πολεμικά πλοία της κλάσης Slavia που περιπολούν στην Ανατολική Μεσόγειο έχουν εγκατασταθεί οι ναυτικές εκδόσεις των S-300. Επιπλέον αυτών των βαλλιστικών συστημάτων που ελέγχονται από τους Ρώσους, οι συριακές ένοπλες δυνάμεις έχουν αναπτύξει στις παράκτιες περιοχές της χώρας τα βαλλιστικά συστήματα Bastion-P (κατά ΝΑΤΟ SSC-5 Stooge). Το αυτοκινούμενο σύστημα Bastion-P είναι στην υπηρεσία των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων από το 2010 και ο βασικός ρόλος του είναι αντιπλοϊκός, αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί και εναντίον στόχων επιφανείας. Οι εκτοξευτές αυτού του συστήματος φέρουν πυραύλους cruise οι οποίοι έχουν βεληνεκές 300 χλμ με πολύ χαμηλή τροχιά (5 μέτρα). Το βλήμα cruise χρησιμοποιεί στερεά καύσιμα για την αρχική επιτάχυνση και πορεία, και υγρά καύσιμα στην τελική υπερηχητική προσέγγιση προς τον στόχο. Η κεφαλή του βλήματος μπορεί να είναι συμβατική ή πυρηνική.
Ποια είναι όμως η στρατηγική σημασία όλων αυτών των εγκατεστημένων οπλικών συστημάτων στην Συρία; Πρώτον επιβεβαιώνεται από την ανάπτυξη αυτών των οπλικών συστημάτων ότι η Ρωσία έχει καταφέρει να δημιουργήσει ένα ολοκληρωμένο σύστημα IADS (Integrated Air Defence System) του οποίου η εμβέλεια καλύπτει στρατηγικά όλη την περιοχή της Μέσης Ανατολής και Ανατολικής Μεσογείου, η δε επιχειρησιακή ενοποίηση αυτού του συστήματος με τα κέντρα διοίκησης και ελέγχου των S-300 που έχει αναπτύξει το Ιράν δημιουργεί ένα αδιαπέραστο πλέγμα αεράμυνας σε όλη την Αραβική Χερσόνησο (από Ανατολική Μεσόγειο έως Ερυθρά Θάλασσα και Περσικό Κόλπο). Δεύτερον η ανάπτυξη όλων αυτών των συστημάτων σαφέστατα στοχεύει στον εκφοβισμό και αναχαίτιση της πολεμικής αεροπορίας των ΗΠΑ και στην απειλή που έχει εκφράσει η Ουάσιγκτον για κλιμάκωση των αμερικανικών στρατιωτικών επιχειρήσεων στην περιοχή με επιθέσεις βαλλιστικών πυραύλων και πυραύλων cruise.
Η Ρωσία και η Συρία με τα αντιβαλλιστικά-αντιαεροπορικά συστήματα που έχουν αναπτύξει ελέγχουν πλήρως τον εναέριο χώρο τα περιοχής και πρακτικά ακυρώνονται τα όποια σχέδια των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ για θέσπιση ζώνης απαγόρευσης πτήσεων στον εναέριο χώρο της Συρίας, κάτι που θα ευνοούσε βέβαια μόνο τους μισθοφόρους τζιχαντιστές και την σωτηρία τους από την τελική εξολόθρευση.
Τα εγκατεστημένα συστήματα αεράμυνας της Ρωσίας στην Συρία δημιούργησαν μια de facto no-fly zone για τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους στην περιοχή, μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων που μπορεί να ελεγχθεί απόλυτα από την Ρωσία και την Συρία.
Γ. Λιναρδής