Χαράματα της 28ης Οκτωβρίου ένας ξεχωριστός άνδρας, ο Εθνικός
Κυβερνήτης Ιωάννης Μεταξάς, είπε το ΟΧΙ στον εισβολέα, που ήθελε την γη
μας, εκφράζοντας την ψυχή ολοκλήρου του Έθνους. Αυτό το ΟΧΙ
το είπε ο Ιωάννης Μεταξάς μέσα στα σκοτάδια της νύχτας, μόνος του
απέναντι στην Ιστορία και αυτό το έχει ομολογήσει και το έχει γράψει και
ο έντιμος πολιτικός του αντίπαλος Παναγιώτης Κανελλόπουλος. Το ΟΧΙ,
λοιπόν, ανήκει στον Μεταξά και στο καθεστώς, το οποίο υπήρχε στην
Ελλάδα την περίοδο εκείνη, το οποίο ήταν ένα καθεστώς σίγουρα ούτε
φιλελεύθερο, ούτε μαρξιστικό.
Αυτή την μεγάλη ιστορική αλήθεια με βαναυσότητα θα καταπατήσουν και
αυτήν την χρονιά τόσο οι μαρξιστές, όσο και οι φιλελεύθεροι εξουσιαστές
αυτού του λαού, πιστεύοντας ότι μπορούν να επιβάλουν ιστορική λήθη και
να αλλάξουν τα ιστορικά γεγονότα.
Όχι μόνον δεν θα τιμήσουν τον
Ιωάννη Μεταξά για τον πολύ “δημοκρατικό” λόγω ότι δεν ήταν “δικός τους”,
αλλά θα κάνουν με αφορμή την επέτειο αυτή, η οποία ανήκει σε ολόκληρο
το Έθνος, μαρξιστική προπαγάνδα και θα τιμήσουν ανύπαρκτους ήρωες, εάν
όχι προδότες.
Ξεκάθαρη η θέση της ηγεσίας των κομμουνιστών για τον πόλεμο του 1940 όπως και για την Μικρασιατική εκστρατεία.
Ήταν εναντίον του πολέμου, ακολουθώντας την γραμμή της Μόσχας και του
ίδιου του Στάλιν, ο οποίος είχε δηλώσει στην “Πράβδα” στις 30 Νοεμβρίου
του 1939 ότι δεν επετέθη η Γερμανία εναντίον της Αγγλίας και της
Γαλλίας, αλλά συνέβη ακριβώς το αντίθετο.
Έχουμε βεβαίως και την πρώτη επιστολή Ζαχαριάδη, η οποία ήταν έργο
του Μανιαδάκη με την υπόσχεση στον Ζαχαριάδη ο οποίος είχε μεταφερθεί
στην Αθήνα ότι θα νομιμοποιήσει και πάλι το ΚΚΕ. Αργότερα ο Ζαχαριάδης
με άλλη επιστολή του ακολούθησε πιστά και αυτός την κομματική γραμμή.
Ποια ήταν αυτή;
Σας παραθέτω ένα απόσπασμα από επίσημη ανακοίνωση της Κ.Ε. του ΚΚΕ, την οποία δεν έχουν αρνηθεί ποτέ:
Κ.Ε. του ΚΚΕ, 7 Δεκεμβρίου 1940: «Ο πόλεμος
αυτός που προκλήθηκε από τη βασιλομεταξική σπείρα, που διατάχτηκε από
τους εγγλέζους ιμπεριαλιστές, δεν μπορεί να έχει την παραμικρή σχέση με
την υπεράσπιση της πατρίδος μας. Ούτε είναι βέβαια «πόλεμος κατά του
φασισμού», όπως δήλωσε κυνικά ο αρχιφασίστας Μεταξάς, ο δήμιος του λαού
μας…»
(Έκδοση ΚΚΕ με τίτλο: «Το ΚΚΕ από το 1918 ως το 1931», τόμ. Α’
«Το ΚΚΕ από το 1918 ως το 1926» εις παράρτημα κειμένων της περιόδου
1932-1941, σελ. 509-510).
Δόξα και Τιμή λοιπόν, στην 28η Οκτωβρίου, στο Έπος των
Ελλήνων, που νίκησαν μια αυτοκρατορία, αλλά κρίμα για την ιστορική λήθη
την οποία μας έχουν επιβάλει οι άνθρωποι του πολιτικού κατεστημένου του
μεταπολέμου, ξενόδουλοι σε όλες τις περιπτώσεις.
Ασφαλώς και πολέμησαν με γενναιότητα και οι αριστεροί γιατί ήταν και
αυτοί Έλληνες, αλλά αυτό δεν αφορά την προδοτική ηγεσία του ΚΚΕ, της
οποίας πολιτικοί επίγονοι είναι σήμερα τόσο το ΚΚΕ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ, οι
ρίζες του οποίου ευρίσκονται σε μία διάσπαση του κομμουνιστικού
κινήματος και όχι σε κάτι διαφορετικό από το ΚΚΕ.
Ας γνωρίζουν όμως αυτοί οι οποίοι διαστρεβλώνουν την αλήθεια ότι είναι πολύ μικροί και ασήμαντοι για να αλλάξουν την Ιστορία.
Το
ΟΧΙ ανήκει αναμφισβήτητα σε ολόκληρο τον Λαό, αλλά ανήκει και στον
πατέρα της Νίκης, στον άνθρωπο που τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου είπε
ένα υπερήφανο ΟΧΙ στον εκπρόσωπο μιας αυτοκρατορίας χωρίς να λογαριάσει
συνέπειες, χωρίς να σκύψει το κεφάλι στην ιστορική πρόκληση και αυτός
δεν είναι άλλος από τον Εθνικό Κυβερνήτη Ιωάννη Μεταξά.
Ν.Γ. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ