Γράφει ο Σ. Παιδάκος
Προχθές,
κατά τη διάρκεια των ολυμπιακών αγώνων, παρακολουθούσα το άθλημα της
ξιφασκίας και την προσπάθεια της Ελληνίδας αθλήτριας εναντίον της
Ρωσίδας ομολόγου της. Στο διάλειμμα του αγωνίσματος έπεσα πάνω στο
άθλημα του μπήτς βόλλευ μεταξύ της ομάδας της Αιγύπτου και αυτής της
Γερμανίας. Όσοι παρακολούθησαν το αγώνισμα, που μόνο ως αγώνισμα δεν
μπορεί να χαρακτηριστεί και καταλαβαίνετε τι εννοώ, είδαν την αυστηρή
τήρηση των ηθικών κανόνων που διέπουν τις αθλήτριες της Αιγύπτου.
Οι
Αιγύπτιες λάβαιναν μέρος, στο κατ’ άλλα ολυμπιακό «άθλημα», ντυμένες με
ολόσωμες φόρμες αλλά και την παραδοσιακή τους μπούργκα σε αντίθεση με
τις γερμανίδες που τα είχαν όλα σχεδόν στη φόρα. Σε κάποια στιγμή έγινε
διάλλειμα του παιχνιδιού και πέφτει η πρώτη διαφήμιση στην κρατική
τηλεόραση όπου έδειχνε τον αγώνα δύο, όχι και τόσο φανατικών ανδρών, και
την προσπάθειά τους να φθάσουν να νυμφευτούν μεταξύ τους σε κάποιο
υποτίθεται δημαρχείο. Η διαφήμιση έκλεισε με τους χορηγούς αυτής, που
δεν ήταν άλλοι από τις «ηθικές» κατά τα άλλα ΜΚΟ, και κάτι παρατρεχάμενα
κανάλια. Ενώ από τη μία οι αιγύπτιες μας έδειχναν το σεβασμό τους στα
έθιμά τους, και καλά έκαναν γι αυτό, κάποιοι εδώ στην Ελλάδα προσπαθούν
να επιβάλλουν ως ορθά, αλλοπρόσαλλα ήθη και έθιμα. Αλήθεια, ποιος
δημόσιος ή ιδιωτικός φορέας αντιτάχθηκε στα να μπορούν δύο ομοφυλόφιλοι
να συζούν; Ουδείς. Ποιος τους απαγόρεψε να κυκλοφορούν δημοσίως και να
μετέχουν στις διάφορες κοινωνικές δραστηριότητες, όπως οι υπόλοιποι
άνθρωποι; Ουδείς. Έπρεπε να υπάρχει και νόμος με τη βούλα που να τους
επιτρέπει να κάνουν ό,τι κάνουν. Αυτό εξάλλου επιβάλλει το κατά τα άλλα
«ηθικοδιδασκαλείο» των Βρυξελλών. Το τι όμως επιβάλλει η ηθική συνείδηση
των περισσοτέρων Ελλήνων, ουδείς μπήκε στον κόπο να ρωτήσει. Ουδείς
μπήκε στον κόπο να ρωτήσει την Ελληνική κοινωνία αν θέλει τέτοιου είδους
«νομότυπες» ενέργειες. Γιατί άραγε; Μήπως επειδή οι προκάτοχοι της
σημερινής κυβέρνησης υπέγραψαν στο παρελθόν, μαζί με άλλους ευρωπαίους
ηγέτες, την ευρωπαϊκή ντιρεκτίβα που νομιμοποιεί το γάμο μεταξύ ατόμων
του ιδίου φύλλου, χωρίς καν να ερωτηθεί η Ελληνική κοινή γνώμη; Μάλλον
αυτό έγινε, ειδάλλως θα βρισκόμασταν στην δυσάρεστη θέση να μας
χαρακτηρίσουν ως βάρβαρους και οπισθοδρομικούς! Ενώ στο Ρίο και στην
περίπτωση των αιγύπτιων* αθλητριών, ουδείς μπήκε στον κόπο να
χαρακτηρίσει το ντύσιμο τους ως μη πρέπον για τις ανάγκες του εν λόγω
ολυμπιακού αθλήματος, εδώ στην Ελλάδα η αντίδραση σε ό,τι ξενόφερτο μας
φέρνουν από τας ευρώπας βαφτίζεται ως βία και φασισμός. Η πληθώρα του
Ελληνικού λαού δεν μπορεί να χαρακτηρίσει ως μη πρέπον το γάμο μεταξύ
ομοφυλόφυλλων, υπάρχει βλέπετε ο νόμος της ρατσιστικής συμπεριφοράς. Ενώ
από την άλλη δέχονται ευχάριστα τα έθιμα των χωρών της ανατολής. Τι
υποκρισία.
Η
Ελληνική κοινωνία ανέκαθεν ήταν σιωπηρά αντίθετη στις ελευθεριάζουσες
ηθικές κάποιων ατόμων, μέχρι το σημείο βέβαια αυτές οι διαφορετικές
ηθικές να μην προσβάλλουν τα ήθη και έθιμα του λαού μας, σαν να λέμε
«στο σπίτι του ο καθείς κάνει ό,τι θέλει». Από τη στιγμή όμως που τα εν
οίκω έγιναν, με τη βούλα των ανήθικων κυβερνήσεων, δημόσιο σόου προβολής
της ανηθικότητας και της ξεδιαντροπίας, η αντίδραση στα παραπάνω
ξεφεύγει από τα έδρανα του κοινοβουλίου και μεταφέρεται, γιατί έτσι
επιβάλλει η ηθική τάξη των πραγμάτων, στον καθένα και την καθεμία από
εμάς που θέλουμε να διατηρήσουμε τις αρχές και τις αξίες με τις οποίες
μεγαλώσαμε, αν θέλουμε να ονομαζόμαστε Έλληνες.
Υ.Γ.
Αλήθεια, αν γίνει στην Αίγυπτο το άθλημα του μπήτς βόλλευ, θα μπορούν
να μετέχουν σε αυτό ευρωπαίες αθλήτριες, με την αθλητική περιβολή που
φορούν στις πλάζ των «καθώς πρέπει» χωρών τους;
Διαβάστε περισσότερα: https://ethnikismos.net/