Γράφει ο Σ. Παιδάκος
Ο
ένας μας φέρνει ποδήλατα από την Κίνα, δείχνοντας μας εμμέσως τα
«οφέλη» της πολυπληθής ασιατικής χώρας υπό τις οδηγίες του μεγάλου
τιμονιέρη, και ο άλλος (ο αντιτσίπρας) διακονεύει πότε στο βορρά και
πότε στην Ασία μπας και μαζέψει επενδυτές, που αν βρει έστω και έναν θα
κάνει αμέσως προεκλογική συγκέντρωση στο Σύνταγμα, ώστε να μας δείξει
τα…… κατορθώματα του. Κι ενώ αυτά συμβαίνουν στο εξωτερικό, στη Χώρα μας
γίνεται το έλα να δεις.
Ό,τι έχει απομείνει ορθό από συγκοινωνιακά
μέσα, τείνει να τιναχθεί στον αέρα, επειδή κάποιοι που ευαγγελίζονταν
ανάπτυξη υπέγραφαν συμβάσεις (cosco) αγνοώντας την μελλοντική εξέλιξη
αυτών που υπέγραφαν και εξηγούμαι. Καλώς ή κακώς, (κακώς κατά την άποψή
μου), η κυβέρνηση Καραμανλή υπόγραψε το 2004 την παραχώρηση του λιμένος
Πειραιώς στην κινεζική Cosco. Από το 2004 έως τις μέρες μας, η εκάστοτε
αξιωματική αντιπολίτευση, κυρίως το ΠΑΣΟΚ και οι αριστεροί,
χρησιμοποιούσαν την σύμβαση παραχώρησης για ιδιοτελείς πολιτικούς
σκοπούς, και το πετύχαιναν. Ο αριστερός συνδικαλισμός ήταν πανταχού
παρών γκρεμίζοντας τα όποια θετικά θα μπορούσαν να υπάρξουν για την
Ελληνική οικονομία, έστω και υπό αυτές τις συνθήκες. Ό,τι γίνονταν με
τους Σταμουλοκολάδες και τις άδειες των αστικών λεωφορείων, ό,τι γίνεται
στον πολύπαθο ΟΣΕ, το ίδιο γίνεται και με τους λιμενεργάτες, με
αποτέλεσμα η Cosco να παρακάμπτει το λιμάνι του Πειραιά και να επιλέγει
άλλο τόπο εκφόρτωσης. Όπως καταλαβαίνεται δεν χάνει μόνο η κινεζική
εταιρεία από αυτό, αλλά πλήγεται ανεπανόρθωτα η αξιοπιστία της Χώρας
μας. Αλλά όπως προείπα, αυτό δεν είναι σημερινό φαινόμενο. Μπορεί ο
Ελληνικός στρατός να κατασπάραξε τις κομμουνιστικές ορδές στο Γράμμο και
στο Βίτσι, οι μετέπειτα όμως κυβερνήτες της Ελλάδος έστρωσαν το χαλί
στην κομμουνιστική ιδεολογία με τα όσα τραγικά βιώνει σήμερα η Πατρίδα
μας από τη λαίλαπα του συνδικαλισμού. Η αρρωστημένη φιλοδοξία κάποιων να
βρεθούν σε κυβερνητικούς θώκους ήταν σε τέτοιο βαθμό που δεν υπολόγισαν
ότι το σαράκι του κομμουνισμού θα απλώνονταν σαν σύννεφο πάνω από τη
Χώρα. Και όχι μόνο δεν το υπολόγισαν αλλά στάθηκαν και ανίκανοι να
αντιμετωπίσουν τους δήθεν συνδικαλιστές που κόπτονταν τάχα για τους
αγώνες των εργατών.
Όσες
επενδύσεις και αν έρθουν στη Ελλάδα, αν δεν κατασπαραχτεί πρώτα ο δήθεν
συνδικαλισμός της αριστεράς και του επονομαζόμενου σοσιαλισμού,
ουδέποτε θα υπάρξει υγιής ανάπτυξη. Θα είναι σαν να νοικιάζει το
Ελληνικό δημόσιο ένα διαμέρισμα στους ξένους, «ξεχνώντας» να τους
ενημερώσει, ότι μέσα στο διαμέρισμα ζούν και τρωκτικά.
Η
εξυγίανση του δημοσίου τομέα από τους παρασιτικούς εργατοπατέρες δεν
είναι ακατόρθωτη. Βούληση χρειάζεται και πολιτική πυγμή μπας και
μπορέσουμε κάποια στιγμή στο μέλλον να ορθοποδήσουμε οικονομικά. Πρώτα
λοιπόν «κοπανάς» τα τρωκτικά και μετά ψάχνεις για «ενοικιαστές».
«Κόπανο» όμως διαθέτουν μόνο οι χρυσαυγίτες βουλευτές, και εξ όσων
γνωρίζω είναι και πολύ καλοί χειριστές.
Διαβάστε περισσότερα: https://ethnikismos.net/