Πέμπτη 16 Ιουνίου 2016

ΟΙ ΠΟΝΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΤΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ!

Γράφει ο Σ. Παιδάκος

Τις προηγούμενες ημέρες, πραγματοποιήθηκε στη Θήβα συλλαλητήριο διαμαρτυρίας από… Πακιστανούς. Ναι, δεν διαβάσατε λάθος, σωστά διαβάσατε. Μερικές εκατοντάδες Πακιστανοί, εργάτες γης, διαδήλωσαν στο κέντρο της Θήβας για τις άθλιες συνθήκες που βιώνουν ως εργαζόμενοι στα χωράφια. Αφορμή για τη διαδήλωση στάθηκε ένα τροχαίο ατύχημα και στο οποίο σημειώθηκαν τραυματισμοί αλλοδαπών. Αυτό βέβαια δεν πέρασε απαρατήρητο από τους κατ’ επάγγελμα «αλληλέγγυους» της αριστεράς, και ειδικά από τον Κωνσταντίνου του ΚΕΕΡΦΑ, ώστε να  χρησιμοποιηθεί το συμβάν για προπαγανδιστικούς λόγους, όπως και έγινε.
Για λόγους λοιπόν διεθνιστικούς κινητοποιήθηκε το ΚΕΕΡΦΑ, «κατακρίνοντας» μάλιστα την κυβέρνηση γιατί  κράτησε παθητική στάση στο εργατικό ατύχημα. Η αριστερά λοιπόν κόπτεται για τα δικαιώματα των αλλοδαπών που διαβιούν στη Χώρα μας, αλλά δεν βλέπουμε να κόπτεται για το 1,5 και πλέον εκατομμύρια άεργων Ελλήνων που υπάρχουν σήμερα στην Πατρίδα μας. Να προσθέσω εδώ ότι, δεν υπήρξε αντίδραση ούτε από το 1,5 εκ. άεργων Ελλήνων για το γεγονός ότι δεν έχουν δουλειά. Η μόνη αντίδραση τους προέρχεται από την θέση του καναπέ. Δεν θα αναλύσω τις κινήσεις των νοσηρών αριστερών, αλλά θα εμείνω στο γεγονός της καταγγελίας. Όπως αναφέρουν μεγάλες αθηναϊκές φυλλάδες, που ασχολήθηκαν με το περιστατικό της Θήβας, οι αλλοδαποί εργάτες γης εργάζονται υπό ελεεινές συνθήκες. Έγινε αναφορά ότι, για δώδεκα ώρες χειρονακτικής  εργασίας, που αφορά την συγκομιδή κρεμμυδιών, η ανταμοιβή τους είναι στα πέντε ευρώ. Δεν χρειάζεται κάποιος να διαθέτει πτυχία για να καταλάβει το μέγεθος της εκμετάλλευσης που υφίστανται οι πακιστανοί. Η ανθρώπινη εκμετάλλευση πέρα από κοινωνικές έχει και ιδεολογικές προεκτάσεις. Πέρα από τις αυτονόητες ενέργειες των δικαστικών αρχών και οι οποίες καν δεν υφίστανται υπάρχει και ιδεολογική πτυχή αυτών των γεγονότων. Πολλοί νομίζουν ότι η «ηθική» αριστερά συμπονά και στέκεται στο πλευρό των εργαζομένων, αλλά αυτό που κάνουν οι αριστεροί να φαίνεται ως συμπόνια δεν είναι άλλο από το προσωπείο του κομμουνισμού. Τα εκατομμύρια των θυμάτων του κομμουνισμού, τόσο αυτών στην Κίνα που θυσιάστηκαν για τα μεγαλεπήβολα σχέδια του μεγάλου τιμονιέρη, όσο και αυτών στην σοβιετική ένωση που έπεσαν για τα «όνειρα» του πατερούλη Στάλιν έρχονται να επιβεβαιώσουν του λόγου το ασφαλές. Ουδέποτε υπήρξε κομμουνιστικό καθεστώς που να κόπτονταν για τα δικαιώματα των εργαζομένων. Απ’ όπου πέρασε ο κομμουνισμός άφησε πίσω του μόνο ερείπια. Ειδικά στην τότε σοβιετία, που εκτείνονταν από το Βόσπορο έως τις ακτές τις Μογγολίας, τα θύματα της κομμουνιστικής κολεκτιβοποίησης αποτελούνταν από διάφορες εθνικότητες ανθρώπων. Ακόμη και Έλληνες θυσιάστηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των σοβιετικών, τα περίφημα γκουλάγκ, για την «επανάσταση» του προλεταριάτου. Οι αριστεροί είναι χειρότεροι από τους καπιταλιστές. Ενώ από τη μία υποστηρίζουν δήθεν τα δικαιώματα του εργάτη, από την άλλη κόπτονται μόνο για το χρηματικό κέρδος μην υπολογίζοντας καν ούτε την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και κατ’ επέκταση ούτε την ανθρώπινη ζωή. Η ιστορική λήθη που έχει σκεπάσει αρχές, αξίες και ιδανικά της Πατρίδος μας επιβεβαιώνεται καθημερινά τόσο από τις ενέργειες των αριστερών. Η Χρυσή Αυγή δεν θα σταματήσει να μάχεται για το ξεσκέπασμα αυτών των ελεεινών και τρισάθλιων υποκειμένων που κατσικώθηκαν, με τις ευλογίες της ψοφοδεξιάς, στο σβέρκο των Ελλήνων.
Διαβάστε περισσότερα: https://ethnikismos.net/