Γράφει ο Σ. Παιδάκος
Δεν
είχαμε την ευκαιρία, λόγω της ψήφισης του πολυνομοσχεδίου, να
επικεντρωθούμε στα άλλα συμβάντα που βρίσκονταν σε εξέλιξη στην Πατρίδα
μας. Συγκεκριμένα, κι ενώ η προσοχή όλων ήταν στραμμένη στα επαίσχυντα
κυβερνητικά σχέδια, οι γνωστοί μπαχαλάκηδες της αριστεράς δεν έχαναν την
ευκαιρία να ασχοληθούν με την αγαπημένη τους δραστηριότητα, αυτής της
κοινωνικής αναταραχής.
Έτσι, τα βλαμμένα της αριστερής ιδεολογικής
«ευστροφίας», αφού κατέβασαν τους επιβάτες από ένα λεωφορείο των αστικών
συγκοινωνιών της πρωτεύουσας, έκριναν σκόπιμο να μετατρέψουν το όχημα
σε παρανάλωμα του πυρός. Η πανταχού παρούσα ΕΛΑΣ, αρκέστηκε απλά στην
παρατήρηση του συμβάντος- τέτοιες εντολές έχουν- όπου μετά την
τρομοκρατική ενέργεια των μπαχαλάκηδων, οι τελευταίοι κλείστηκαν στον
προαύλιο χώρο του ΕΜΠ, όπως κάνουν πάντα σε ανάλογες περιπτώσεις
παίζοντας κατ’ αυτό τον τρόπο το κρυφτούλι με την ΕΛΑΣ. Αυτό το σκηνικό
επαναλαμβάνεται, με επιτυχία, από τη μεταπολίτευση και δώθε. Οπότε τα
πανεπιστημιακά ιδρύματα πέρα από άσυλο ιδεών- αυτή είναι η πραγματική
έννοια του πανεπιστημιακού ασύλου- παρέχουν και υπηρεσίες ασύλου σε
πάσχοντες από βαρύτατες εγκεφαλικές δυσλειτουργίες.
Προ
μηνών, είχαν προκαλέσει σάλο οι δηλώσεις του πρώην υπουργού Προστασίας
του Πολίτη, κ. Πανούση όταν δήλωνε ότι, τα πανεπιστημιακά ιδρύματα
πρέπει να διαφυλάττουν τα του οίκου τους. Σε όλη την υφήλιο- εκτός
Ελλάδος- τα πανεπιστήμια ελέγχουν και περιφρουρούν τους χώρους τους είτε
με τη συνδρομή ιδιωτικών εταιρειών φύλαξης, είτε με τη συνδρομή
σπουδαστών, είτε ακόμη και με τη συνδρομή πολιτών. Όταν, ξένα της
πανεπιστημιακής κοινότητας άτομα βρεθούν εντός του χώρου των ιδρυμάτων,
συλλαμβάνονται και παραδίδονται στις αστυνομικές αρχές, με τις
τελευταίες να παραλαμβάνουν τους ταραξίες από τις πύλες εισόδου των
πανεπιστημίων. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Για τον απλούστατο λόγο που η
πολιτεία παρέχει στα ιδρύματα να ενεργούν κατά βούληση ως
ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΟΥΜΕΝΑ. Από την Ελληνική νομοθεσία αυτοδιοικούμενα είναι και τα
Ελληνικά Πανεπιστήμια, κάτι βέβαια που δεν εφαρμόστηκε ποτέ στην
Πατρίδα μας ή εφαρμόστηκε κατά το δοκούν από τις πρυτανικές αρχές που
στην πλειοψηφία τους ήταν αριστερών πεποιθήσεων. Είναι σαν να λέμε, όταν
κάνουν φασαρίες οι δεξιοί είναι φασισμός, ενώ οι φασαρίες των αριστερών
αποτελούν τους «δίκαιους» αγώνες για κοινωνική δικαιοσύνη. Στην Ελλάδα
υπάρχει ένα από τα καλύτερα νομοθετικά συστήματα, αλλά με μία ουσιαστική
διαφοροποίηση αυτών, από τη νομοθεσία των ξένων χωρών. Οι νόμοι
υφίστανται αλλά δεν εφαρμόζονται. Πόσο δύσκολο είναι να σπάσει αυτό το
απόστημα; Πάρα πολύ δύσκολο όταν υπάρχει σύμπλευση κυβερνώντων με το
πελατειακό κράτος, όπως συμβαίνει χρόνια τώρα στην Πατρίδα μας. Υπάρχει
εφικτή λύση; Υπάρχει όταν μία Εθνική ηγεσία εφαρμόσει τον εξής κανόνα:
ΟΤΑΝ ΛΕΜΕ «ΝΑΙ», ΕΝΝΟΟΥΜΕ ΝΑΙ, ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΛΕΜΕ «ΟΧΙ», ΕΝΝΟΟΥΜΕ ΟΧΙ. Δεν
χωρούν παράπλευρες έννοιες στα αυτονόητα. Όπως δεν χωρούν πλέον, αν μη
τι άλλο, τα δεσποτάτα των ανθελληνικών κυβερνήσεων να επικάθονται επί
της κεφαλής του Έθνους.
Διαβάστε περισσότερα: https://ethnikismos.net/