«Ακτιβιστές των δικαιωμάτων της ομοφυλοφιλικής κοινότητας προελαύνουν και ζητούν από τον νομοθέτη να γίνει περισσότερο τολμηρός κατά τη σκοπούμενη μεταρρύθμιση του οικογενειακού δικαίου. Από την άλλη πλευρά, μητροπολίτες προβαίνουν σε ανοίκειους χαρακτηρισμούς και προτροπές προς το ποίμνιό τους να αντιδράσει. Αφορμή για όλα αυτά αποτέλεσε η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων, με την οποία καταδικάσθηκε η χώρα μας επειδή δεν επιτρέπει σε άτομα του ιδίου φύλου να οργανώσουν τη ζωή τους με τον ίδιο τρόπο που την οργανώνουν τα ετερόφυλα ζευγάρια συνάπτοντας σύμφωνο συμβίωσης».
Αυτά γράφονταν προχθές στην «Καθημερινή», αλλά και σήμερα όλοι οι «προοδευτικοί» αρθρογράφοι της συνεχίζουν να διατυπώνουν εγγράφως την χαρά τους που πέτυχε η Ελληνική βουλή να υπερψηφίσει το νομοσχέδιο για το σύμφωνο συμβίωσης. Αυτοί βέβαια που αντιδρούν σ’ αυτό το επαίσχυντο νομοσχέδιο χαρακτηρίζονται ως μισαλλόδοξοι, ως ομόφοβοι, ως αναχρονιστές και δεν ξέρω εγώ τι άλλο. Κατά τα άλλα, ακολουθεί η Χώρα μας τον «ευρωπαϊκό», όπως τον ονομάζουν προσανατολισμό μαζί με όλα τα «καλούδια» που μας διαθέτουν οι «φίλοι» μας Ευρωπαίοι. Καταδικάστηκε, λέει, η Χώρα μας από τα δικαστήρια της Ευρώπης γιατί δεν επιτρέπει σε άτομα ιδίου φύλου να οργανώσουν τη ζωή τους. Και επειδή ένα δικαστήριο έβγαλε μία απόφαση, σημαίνει αυτό και την ορθότητα της απόφασης; Και στις τριτοκοσμικές χώρες αν κάποιος κλέψει του κόβουν το χέρι, γιατί έτσι προβλέπει ο νόμος. Αυτό πάει να πει ότι είναι σωστός ο νόμος; Σε καμιά από τις παραπάνω περιπτώσεις δεν έχουν δίκιο οι νομοθέτες. Από τη μία υποστηρίζουν τα αίσχη και από την άλλη την ωμή βία. Εξάλλου στις «προοδευτικές» αυτές χώρες, είτε τριτοκοσμικές είτε ευρωπαϊκές υποστηρίζουν και άλλες ελευθεριάζουσες ενέργειες όπως, την κλειτοριδεκτομή, τον λιθοβολισμό των μοιχών, την αιμομιξία, την κτηνοβασία και πάει λέγοντας. Το ωραίο είναι ότι οι μεν «ευρωπαίοι» χαρακτηρίζουν ως βάρβαρους τους τριτοκοσμικούς για τις συνήθειές τους, ενώ οι τελευταίοι θεωρούν την ωμή βία ως «θεϊκό» νόμο. Εμείς τώρα , στην φτωχή Ελλάδα, είμαστε οι οπισθοδρομικοί που δεν βλέπαμε το τι κακό προξενούσαμε στους «κακόμοιρους» και στις «κακόμοιρες» που θέλουν να ονομάζονται και δια του νόμου ζευγάρια. Αλήθεια, πότε επισήμως από την Ελληνική πολιτεία κυνηγήθηκαν οι ομοφυλόφιλοι και οι λεσβίες; Το ότι υπάρχει κατακραυγή και αποστροφή προς αυτούς, ναι υπάρχει, αλλά ουδέποτε τους εμπόδισε κανείς να κάνουν τα αίσχη τους στα σπίτια τους ή όπου αλλού συναθροίζονται. Η Ελληνική κοινωνία ούτε τους λιθοβόλησε, όπως οι τριτοκοσμικοί, αλλά ούτε όμως τους έδωσε το δικαίωμα να εξισώνεται η βδελυρή τους πράξη με την ορθότητα της συμβίωσης, όπως αυτή τελείται και επικυρώνεται με το ιερό μυστήριο του γάμου.
Χθες, ένας φίλος μου, με πλησίασε και απογοητευμένος μου είπε: «πάει η Ελλάδα μας νικήθηκε κατά κράτος, είδες τι έγινε μέσα στη βουλή;». Μιχάλη, του λέω, οι μάχες που δεν δόθηκαν είναι οι χαμένες.
Καλά Χριστούγεννα!