Για μια νέα Εθνική πολιτική - Άρθρο του Ν. Γ. Μιχαλολιάκου

Πόσο παλαιό είναι τελικά το “νέο” και πόσο… “νέο” είναι δυνατόν να γίνει το παλαιό;

«Και τι πταίει η γλαυξ, η θρηνούσα επί ερειπίων; Πταίουν οι πλάσαντες τα ερείπια. Και τα ερείπια τα έπλασαν οι ανίκανοι κυβερνήται της Ελλάδος» Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης

Το παλαιό πάντοτε μισεί το νέο και αυτό γιατί γνωρίζει πάρα πολύ καλά ότι η φύση αρνείται το κενό και στην θέση αυτού, το οποίο τελειώνει, στη θέση αυτού, το οποίον απέρχεται είναι βέβαιον ότι θα εγκατασταθεί μια νέα πραγματικότητα. Αυτήν την κατάσταση βιώσαμε απόλυτα μέσα στην αίθουσα του κοινοβουλίου την Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2015.

Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ είναι το τρίτο κόμμα της χώρας και μάλιστα για τρίτη συνεχή εκλογική αναμέτρηση και όμως με τρόπους δικολαβίστικους δεν μας έδωσαν την δυνατότητα, και όχι για πρώτη φορά, να εκπροσωπείται στο προεδρείο της Βουλής η κοινοβουλευτική ομάδα της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. Αυτό την ίδια στιγμή κατά την οποία θα έχει αντιπρόεδρο της Βουλής το τέταρτο, το πέμπτο και ενδεχομένως και το έκτο κόμμα, αφού παραμένει μια θέση κενή. Στην κρίση κάθε λογικού ανθρώπου αυτή η διάκριση, αυτός ο αποκλεισμός ο οποίος σίγουρα δεν είναι δημοκρατικός.

ΣΥΡΙΖΑ: ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΠΑΣΟΚ

Ας επανέλθουμε όμως εις τα περί του παλαιού και του “νέου”. Επίκαιρο είναι το κεντρικό σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ της τελευταίας προεκλογικής περιόδου ότι αυτός είναι το “νέο”, το οποίο διώχνει το παλαιό, το οποίο είναι η Νέα Δημοκρατία. Σύνθημα το οποίο τελικά και είχε ανταπόκριση στον λαό, αφού νικητής των εκλογών ανεδείχθη το κόμμα της πάλαι ποτέ ριζοσπαστικής αριστεράς. Αλήθεια, πόσο ριζοσπαστική και πόσο αριστερά μπορεί να είναι μία παράταξη, η οποία υπογράφει Μνημόνια και συνδιαλέγεται με το διεθνές νομισματικό ταμείο; Δεν είναι, όμως, μόνον αυτό. Είναι και το αναμφισβήτητο γεγονός ότι τόσο μέσα στους οπαδούς και τους ψηφοφόρους, όσο και στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχει κυρίαρχο το “βαθύ ΠΑΣΟΚ”, το οποίο σίγουρα ανήκει στον χώρο του παλαιού.

Μάλιστα έχει σημασία να τονιστεί ότι κυρίως στο σώμα των ψηφοφόρων η πλειοψηφία των πρώην οπαδών του ΠΑΣΟΚ είναι συντριπτική. Σε επίπεδο στελεχών δεν ισχύει αυτό σε τέτοιο βαθμό, αλλά όσο περνά ο καιρός όλο και περισσότεροι αστέρες της “πράσινης αλλαγής” λαμβάνουν θέσεις εξουσίας. Ανάμεσα μάλιστα στα μέλη του υπουργικού συμβούλιου υπάρχουν και πρώην υπουργοί του ΠΑΣΟΚ, αλλά και βουλευτές, οι οποίοι είχαν υπερψηφίσει το μνημόνιο. Καμμία αντίφαση επί του προκειμένου, αφού μνημόνιο έφερε το ΠΑΣΟΚ, μνημόνιο έφερε και ο ΣΥΡΙΖΑ. Τίποτε νέο δεν υπάρχει λοιπόν στον ΣΥΡΙΖΑ, αφού εκτός της παρουσίας του κράτους του ΠΑΣΟΚ όλα τα πρόσωπα που συναποτελούν την ηγετική του ομάδα δεν προέρχονται από το πουθενά, αλλά από τον χώρο του ΚΚΕ και τον χώρο του ΚΚΕσωτερικού. Δύο κομμάτων με πολύχρονη παρουσία στα πολιτικά πράγματα του τόπου.

ΝΔ: Ο «ΜΕΦΙΣΤΟΦΕΛΗΣ» ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

Ας έλθουμε τώρα στο παλαιό σύμφωνα με την συνθηματολογία του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή στην ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Η οποία Ν.Δ. ευελπιστεί ότι με μία αλλαγή της ηγεσίας της θα αντιπροσωπεύει αυτή το περιβόητο “νέο”. Η όλη αυτή επιχείρηση θυμίζει το αιώνιο έργο του Γκαίτε “Φάουστ" με την Νέα Δημοκρατία στον ρόλο του Μεφιστοφελή, ο οποίος ανταλλάσσει την ψυχή του για την αιώνια νεότητα προς χάριν του έρωτά του προς την Μαργαρίτα, η οποία εν προκειμένω για την Ν.Δ. δεν είναι άλλη από την πολυπόθητη εξουσία. Είναι δυνατόν όμως το παλαιό να γίνει νέο ακόμη κι αν φρέσκα πρόσωπα εμφανιστούν στο προσκήνιο; Ο χρόνος είναι αμείλικτος και η ιστορία δεν ξαναγράφεται. Η Ν.Δ. , μαζί με το ΠΑΣΟΚ για να είμαστε δίκαιοι, είναι απόλυτα υπεύθυνη για το κομματικό κράτος, που σάπισε την πολιτεία και την οδήγησε στο σημερινό αδιέξοδο. Πιστεύουν άραγε ότι είναι δυνατόν με την αλλαγή ενός προσώπου να αλλάξουν τα πάντα; Αυτό αποτελεί ευχολόγιο απελπισμένων και τίποτε άλλο.

Αλλά ας υποθέσουμε πως διαγράφεται ως διά μαγείας το παρελθόν, ότι δεν υπάρχει παρελθόν. Εάν δεν υπάρχει παρελθόν, υπάρχει όμως παρόν και μέλλον. Και το παρόν και το μέλλον της Ν.Δ. λέγεται για να αναφερθούμε στα πρόσφατα χρόνια Μνημόνιο. Είναι δυνατόν να αλλάξει πολιτική η Ν.Δ. σε αυτό το μέγα πολιτικό ζήτημα; Όχι βέβαια! Έτσι λοιπόν η μοίρα του παλαιού θα την ακολουθεί και επιπλέον μη λησμονούμε ότι ένα κόμμα το οποίο έχασε τρεις συνεχείς φορές τις εκλογές και έλαβε ποσοστό κάτω του 30% δεν είναι πλέον ένα κόμμα εξουσίας.

Από τη μία πλευρά λοιπόν έχουμε έναν πολιτικό σχηματισμό, ο οποίος θέλει να παραστήσει το “νέο” στην πολιτική ζωή του τόπου, αλλά προέρχεται απ’ τα βαθιά και άγρια μαρξιστικά υπόλοιπα του παρελθόντος. Από την άλλη πλευρά, μια παλαιά πολιτική πραγματικότητα, η οποία προσπαθεί να μεταμφιεστεί σε κάτι το νέο. Όλους αυτούς μαζί τους ενώνει ένας κοινός πολιτικός αντίπαλος και για να επιστρέψω στην αρχή του άρθρου δεν είναι άλλος αυτός ο αντίπαλος από το πρωτοπόρο λαϊκό εθνικιστικό κίνημα της  Χρυσής Αυγής, το οποίο όλοι μαζί καταψήφισαν και καταδιώκουν γιατί αποτελεί το πραγματικά νέο που μισούν οι άνθρωποι του παλαιού. Αυτό το είδαμε και στην ψηφοφορία για την εκλογή αντιπροέδρων στην Βουλή την Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2015.

ΕΘΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ

Οι καιροί που ζούμε αποτελούν μία πρόκληση. Κάποιοι θέλουν να παίξουν το ρόλο του Θεού. Αυτοί δεν είναι άλλοι από εκείνους οι οποίοι κινούν τα νήματα της παγκοσμιοποίησης. Δεν είναι η πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία που επιδιώχθηκε η παγκόσμια κυριαρχία και πάντοτε αυτοί που την επιδίωξαν απέτυχαν. Γιατί οι δυνατότητες του ανθρώπου είναι περιορισμένες.

Η μεγάλη απειλή της εποχής μας λέγεται παγκοσμιοποίηση. Την ζούμε όλοι οι Έλληνες σκληρά στο πετσί μας με τον οικονομικό πόλεμο κατά του έθνους μας, ο οποίος έχει τσακίσει τον λαό μας και δεν φαίνεται να υπάρχει από την κατάσταση στην οποία ευρισκόμαστε καμμία διέξοδος. Την βλέπουμε με την μετακίνηση λαών ολόκληρων και τις εκατοντάδες χιλιάδες των λαθρομεταναστών και προσφύγων, που έχουν έλθει μόλις τους τελευταίους μήνες στην πατρίδα μας.

Για να αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση χρειάζεται μια νέα εθνική πολιτική. Χρειάζεται επιστροφή, η αιώνια επιστροφή στην Πατρίδα, στο Έθνος, στα Ιδανικά και αυτήν τη πολιτική αντιπροσωπεύει στην σημερινή πολιτική πραγματικότητα της Ελλάδος η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ και γι’ αυτό την πολεμούν με τόσο μίσος αυτοί που εξουσιάζουν τον τόπο μας.

Ν.Γ.ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ
Γενικός Γραμματέας Λαϊκού Συνδέσμου - Χρυσή Αυγή