Πληθώρα τα άρθρα «έγκριτων» νεοδημοκρατών, αναλυτών και πολιτικών, που κοσμούν τις στήλες φυλλάδων, ενόψει της εκλογής του νέου προέδρου του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Όλα στοχεύουν στο ότι, η δεξιά δεν απώλεσε τον πατριωτικό και ιδεολογικό της χαρακτήρα και ότι προσπαθεί ακόμη για το καλό του έθνους. Δεν θα μπω στη διαδικασία να σας μεταφέρω κάποια από αυτά τα άρθρα ώστε να αποδείξω το αυτονόητο. Το αυτονόητο αποδεικνύετε ρίχνοντας μία ματιά στο πρόσφατο παρελθόν της νεωτέρας πολιτικής ιστορίας της Χώρας μας, και όχι μόνο. Μπορεί η δεξιά να κέρδισε στα όπλα τον συμμοριτοπόλεμο, αλλά από το 1949 και έκτοτε, λόγω του αστικού της προσώπου, απώλεσε σε ιδεολογικό επίπεδο τον πόλεμο με την αριστερά. Η αριστερά επιβλήθηκε σε όλα, σε πολιτισμικό, σε ιδεολογικό και σε πνευματικό επίπεδο. Αν σήμερα, έστω και οι εκφυλισμένοι αριστεροί βρίσκονται στην εξουσία, το οφείλουν σε πολύ μεγάλο βαθμό στην σκόπιμη ατονία της επονομαζόμενης δεξιάς. Δεν ξέρω αν αυτό συνέβη επειδή η δεξιά ήταν απρόσεκτη, αλλά ξέρω ότι η αριστερά βοηθήθηκε, όσο κανείς άλλος πολιτικός φορέας, από τα τερτίπια της δεξιάς από τον πόλεμο και δώθε. Κατά τη γνώμη μου, ο μόνος ιδεολόγος και πατριώτης που ηγήθηκε της δεξιάς από το τέλος του συμμοριτοπόλεμου μέχρι και τις μέρες μας, ήταν ο στρατηγός Παπάγος, που απεβίωσε «ξαφνικά» ως διατελέσας πρωθυπουργός.
Αν και ιεραρχικώς έπρεπε να αναλάβει την τότε πρωθυπουργία της Χώρας ο Σ. Στεφανόπουλος, μας επεβλήθη, ο πολύ σωστά χαρακτηριζόμενος από το συναγωνιστή Μισιάκα, «φρειδάτος». Και όλα δρομολογήθηκαν μια χαρά. Ο «φρειδάτος» ανελκύστηκε στην εξουσία ελέω ξένων συμφερόντων, και το νερό μπήκε στο αυλάκι. Κέρδισε τις εκλογές του 1961, που ψήφισαν μέχρι και τα… δέντρα, ανοίγοντας έτσι το δρόμο έλευσης στην εξουσία των αλλοπρόσαλλων κεντρώων, που με τη σειρά τους θέλοντας και μη προκάλεσαν τα Ιουλιανά, «αναγκάζοντας» τον «φρειδάτο» σε αυτοεξορία στα Παρίσια. Από εκεί ο «φρειδάτος», δήλωσε σε ανύποπτο χρόνο και αφού πριν είχε πληθώρα συναντήσεων με τον Ετσεβίτ καθώς και με τον Μούσκο της Intligent service ότι, θα επιστρέψει στην Ελλάδα αν συμβεί ένα πολύ σοβαρό γεγονός. Και το γεγονός συνέβη. Ήταν η εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο μας. Και ο «φρειδάτος» εμφανίστηκε ως λαοσώστης στην Ελλάδα μας, φυλακίζοντας ισόβια τους απριλιανούς επαναστάτες και εξαπολύοντας, δίνοντας άφεση αμαρτιών, στα κόκκινα σκυλιά πάνω στο σώμα της Ελλάδας μας. Από το 1974 και έκτοτε συνέβησαν πολλά σοβαρά περιστατικά που σημάδεψαν την μετέπειτα πορεία της Χώρας μας. Όλα αυτά τα γεγονότα επιβλήθηκαν πολύ εύκολα στο λαό μας μιας, και όλοι τότε, ήταν «απασχολημένοι» με την καταδίκη της επανάστασης. Έκτοτε, οι ομοϊδεάτες του «φρειδάρχου», κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους ώστε να επιβληθούν με τον ένα ή άλλο τρόπο στη δύσμοιρη Πατρίδα μας. Κοιτώντας σήμερα την κατάσταση που βρίσκεται η Πατρίδα μας, είναι πολύ εύκολο κάποιος να φθάσει στο συμπέρασμα, γιατί πιάσαμε πάτο. Τα γεγονότα που προηγήθηκαν από το 1949 και έκτοτε δεν λένε ψέματα. Δυστυχώς, η επάρατη δεξιά, όχι μόνο δεν βοήθησε την Πατρίδα μας, αλλά την έσπρωξε στον γκρεμό. Είναι πολλά τα τερτίπια της δεξιάς από το 1974 και δώθε, που έχουν τονιστεί τόσο από εμένα όσο και από άλλους συναγωνιστές. Δυστυχώς, η πληθώρα αυτών που στηρίζουν ακόμη την επάρατη δεξιά, δεν έχουν πλήρη επίγνωση των επί δεξιάς διατελεσάντων γεγονότων που σημάδεψαν την νεότερη πολιτική ιστορία της Χώρας μας. Χρησιμοποιώντας αυτή τη λήθη, προσπαθούν σήμερα οι τέσσερις «αυτοαποκαλούμενοι» ηγέτες της δεξιάς να προσελκύσουν τους αδαείς ψηφοφόρους, προς όφελος των.