Όχι μόνο καταταράχθηκε ο γαλαξίας, αλλά κινδυνεύει και με κατακερματισμό ολάκερο το σύμπαν. Κοντολογίς, κρίνεται η τύχη της Θεϊκής Δημιουργίας. Εδώ στη γη βέβαια τα πράγματα δεν είναι καλύτερα, μιας και έχουν αναποδογυριστεί τα πάντα. Γιατί; Θα ρωτήσει κάποιος. Δεν ξέρετε γιατί; Γιατί σκοτώθηκε ο Φύσσας. Και αν σαρκάζω αυτή τη στιγμή, το κάνω αναφερόμενος σε όλους αυτούς τους «πονόψυχους» δημοσιογράφους και πολιτικούς (Μπουκάλας, Αναγνωστοπούλου) όπου η αριστεροσύνη τους χτυπά κόκκινο. Διάβαζα προχθές από τον κ. Μπουκάλα της «Καθημερινής»: «Το βαρύ, το αλγεινό γνώρισμα της Βουλής των τελευταίων ετών, αυτό που πράγματι την κολοβώνει και την ασχημίζει, είναι η παρουσία των χρυσαυγιτών. Ανάμεσά τους άτομα που έχουν αναλάβει την «πολιτική ευθύνη» μιας στυγνής δολοφονίας, άλλα που δασκάλευαν νιάνιαρα πώς να χαιρετούν ναζιστικά, με φόντο τον Χίτλερ, νταήδες που αρχήγευαν σε πογκρόμ κατά μεταναστών στην Ομόνοια, άλλοι που «καθάριζαν» λαϊκές κ.τ.λ.».
Δεν θα σχολιάσω κατά πόσο η έγκριτη ματιά του κ. Μπουκάλα βλέπει ως μίασμα της βουλής τους Χρυσαυγίτες, και αδυνατεί να διακρίνει τους κατά συρροήν δολοφόνους της κόκκινης νομενκλατούρας, καθώς και τους νεοσύστατους μνημονιακούς δολοφόνους. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι έτσι προσπαθούμε να δικαιολογήσουμε το συμβάν στο Κερατσίνι. Αντιθέτως, όποιος έφταιξε να τιμωρηθεί. Όποιος όμως έφταιξε· και όχι συλλήβδην να στιγματίζεται ένας ολάκερος πολιτικός χώρος επειδή έτσι του κάπνισε του Μπουκάλα. Και για να έχουμε καλό ερώτημα κ. Παντελή, αν ήταν στυγνό το έγκλημα στο Κερατσίνι, τότε το έγκλημα στο Νέο Ηράκλειο, έγινε από αγάπη; Λοιπόν, υπάρχουν και άλλοι τρόποι κ. Μπουκάλα να εκδηλώσει κάποιος τα κόμπλεξ του και τις ιδεολογικές του ενοχές. Και να ξέρετε πως, ο τρόπος που γράφετε δεν εξιλεώνει, στους πραγματικά γνωρίζοντες την ιστορία του τόπου, τα «ανδραγαθήματα» της αρεστής σας αριστερής ιδεολογίας. Σήμερα, στο φύλο της «Καθημερινής» ο κ. Θεοδωρόπουλος αναφέρει: «Η κ. Αναγνωστοπούλου όμως δεν υπέστειλε τη σημαία. Προχθές, ευαγγελιζόμενη τη νιοστή εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, προέβαλε τις ανθρωπιστικές σπουδές και τις κοινωνικές επιστήμες ως ανάχωμα για τις εγκληματικές συμπεριφορές ορισμένων συμπολιτών μας. Για να καταλάβουμε μάλιστα τι εννοούσε, χρησιμοποίησε παραβολή -όχι βιβλική, προς Θεού- εξηγώντας μας πως αν το σχολείο δίδασκε περισσότερη κοινωνιολογία, μπορεί να είχε αποφευχθεί η δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Αν ο Ρουπακιάς είχε διδαχθεί Μπαντιού, δεν θα γινόταν δολοφόνος. Η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά.». αν και δεν διαφέρει σε ήθος ο κ. Θεοδωρόπουλος με την κ. Αναφνωστοπούλου, μιας και ο πρώτος δεν χάνει ευκαιρία για να μας «ξεβαφτίζει», ωστόσο δεν μπορώ να μην επισημαίνω και τη σωστή κρίση του. Όντως κ. Θεοδωρόπουλε, η επιστήμη να σήκωσε τα χέρια ψηλά με την κ. Αναγνωστοπούλου, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα αφήσω την άθλια μπολσεβίκα ασχολίαστη. Βαρύ τραύμα για την κοινωνία το έγκλημα στο Κερατσίνι. Πέρα δε από την απώλεια, σύμφωνα με την κ. Αναστασοπούλου, αναδείχτηκε και μια άλλη πτυχή των δολοφονιών στο Κερατσίνι και στο Νέο Ηράκλειο. Η δολοφονία στο Κερατσίνι ήταν φασιστική και ενάντια στο κοινωνικό πρόσωπο της αριστεράς. Ενώ η δολοφονία στο Νέο Ηράκλειο, επιβαλλόταν να γίνει γιατί έτσι απαιτούν οι αγωνιστικοί και επαναστατικοί παλμοί της «σύγχρονης» κοινωνίας μας.
Άει σιχτίρ κυρά Σία.