Στην οικονομική στήλη της «καθημερινής», στις 12/9, έγινε αναδημοσίευση ενός άρθρου που περιέγραφε με γλαφυρό τρόπο τα χάλια της Χώρας μας. Το άρθρο αρχικά δημοσιεύτηκε στο project sydnicate, ένα ιστολόγιο που φιλοξενεί πολιτικές και οικονομικές απόψεις. Τυγχάνει μάλιστα η γνώμη του αρθρογράφου να συμπίπτει με τις δικές μας ανησυχίες και απόψεις. Ο αρθρογράφος δεν είναι άλλος από τον διάσημο οικονομολόγο Edmund Phelps, ο οποίος μάλιστα είναι κάτοχος του βραβείου Νόμπελ, Ο κ. Phelps λοιπόν, δεν λέει κάτι καινούργιο για την Χώρα μας, πέρα από αυτά που πιστεύει και λέει η Χρυσή Αυγή, αλλά επειδή ο ίδιος δεν είναι στον Λαϊκό Σύνδεσμο, τυγχάνει το άρθρο του πρωτοσέλιδης προβολής. Ενώ αν τα γράφαμε εμείς, που τα λέμε και τα φωνάζουμε, δεν θα τυγχάναμε, όχι προβολής αλλά ούτε και αναφοράς με ψιλά γράμματα. Πάντως, τα εμπεριεχόμενα στο άρθρο στοιχεία, έρχονται να δηλώσουν και την έλλογο στάση του κινήματός μας. Έχει λοιπόν ο λόγος μας παράλογα πράγματα, και μήπως γι αυτό μας αποκλείουν από τη δημόσια προβολή; Δε νομίζω.
Το άρθρο πάντως του κ. Phelps, λέει πολλές αλήθειες, και επικεντρώνεται στο ότι δεν υπάρχει περίπτωση απαλλαγής των μνημονίων, δεν υπάρχει περίπτωση προόδου, δεν υπάρχει περίπτωση ανάπτυξης για την Ελλάδα, όσο υπάρχει το πελατειακό κράτος, οι λεγόμενες συντεχνίες, οι σάπιοι πολιτικοί, καθώς και τα διαπλεκόμενα συμφέροντα που τα διευθύνουν οι γνωστοί μεγαλοκαρχαρίες- μεγαλοκαναλάρχες. Αναφέρει ο διάσημος νομπελίστας ότι διαφθορά υπάρχει και σε άλλα κράτη, αλλά το χάλι το δικό μας δεν έχει προηγούμενο. Ανέσυρα λίγες προτάσεις από το άρθρο και σας τις μεταφέρω αυτολεξεί: «Πολλοί οικονομολόγοι και πολιτικοί κατηγορούν τη λιτότητα που επιβλήθηκε στην Ελλάδα από τους πιστωτές της για την κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας. Ωστόσο, τα δεδομένα δεικνύουν ότι ούτε η σκληρότατη λιτότητα –η οποία κρίνεται με ιστορικά δεδομένα– ούτε οι δραματικές περικοπές δαπανών μπορούν να προσφέρουν επαρκή εξήγηση για τις τεράστιες απώλειες θέσεων εργασίας. Αυτό το οποίο φανερώνουν είναι ότι οι οικονομικές παθογένειες βρίσκονται ριζωμένες στις αξίες και τις πεποιθήσεις της ελληνικής κοινωνίας. Περισσότερο από άλλες χώρες στην Ευρώπη, ο δημόσιος τομέας της Ελλάδας κυριαρχείται από πελατειακές σχέσεις (για ψηφοθηρικούς λόγους) και ευνοιοκρατία.
Οι κυβερνήσεις με φοροαπαλλαγές δείχνουν την εύνοιά τους σε συγκεκριμένες επιχειρηματικές ελίτ, ενώ ορισμένοι δημόσιοι υπάλληλοι πληρώνονται χωρίς να παρουσιάζονται στην εργασία τους. Αντιθέτως, με όσα ισχυρίζεται η ελληνική κυβέρνηση, η συντεχνιακή νοοτροπία εξαθλιώνει τους λιγότερο προνομιούχους.
Παθογένειες, όμως, παρατηρούνται και στον ιδιωτικό τομέα, και αυτές κυρίως αφορούν την εκτεταμένη επιρροή των εδραιωμένων συμφερόντων και τις επιχειρηματικές και πολιτικές ελίτ». Όλο αυτό που περιγράφει ο διάσημος οικονομολόγος, εγώ το ονομάζω πολιτικό απόστημα. Μία πολιτική δυσμορφία που λυμαίνεται τον τόπο για πάνω από σαράντα έτη. Ξέρετε ότι δεν είναι μόνο οι πολιτικοί που έχουν μπλεχτεί σε αυτό το γαϊτανάκι της διαφθοράς, είναι και πολίτες - πελάτες που αποτελούν τις διάφορες συντεχνίες. Όλοι αυτοί, μαζί με τους γνωστούς μιντιάδες έχουν πλέξει έναν ισχυρό ιστό πάνω απ’ την Ελλάδα, χρόνια τώρα, και την κρατάνε όμηρο των ορέξεων τους. Και δεν είναι μόνο αυτό, ότι έχουν οφέλη οικονομικά, είναι ότι με τις ενέργειές τους πτώχευσαν ένα ολόκληρο έθνος. Και οι απώλειες δεν περιορίστηκαν μόνο στα εντός της Χώρας μας θύματα, αλλά επεκτάθηκαν και σε άλλους τομείς, όπως τα εθνικά θέματα, που πολύ σωστά έθιξε χθες κατά την διακαναλική συνέντευξη ο αρχηγός μας. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν, αγαπητοί αναγνώστες, για πιο λόγο η Χρυσή Αυγή χαλά σε όλο αυτό το βρώμικο και τρισάθλιο κατεστημένο, την ηρεμία του. Μπορεί να είναι ισχυροί, όλοι αυτοί οι συναποτελούντες το πολιτικό απόστημα, αλλά η παρουσία των Ελλήνων Εθνικιστών, έδειξε και απέδειξε, ότι δεν είναι και πανίσχυροι. Το απόστημα λοιπόν να είστε σίγουροι ότι θα σπάσει, όχι εύκολα, αλλά θα σπάσει. Τα πρώτα ρήγματα έχουν εμφανιστεί στον πολιτικό ορίζοντα. Θα ακολουθήσουν και άλλα. Γι’ αυτό πρέπει όλοι να βάλουμε ένα χεράκι και σ’ αυτές τις εκλογές. Για το καλό της Πατρίδας μας, και για το μέλλον των παιδιών μας.