Κρατώντας την κυριακάτικη έκδοση της καθεστωτικής «καθημερινής», είχα την εντύπωση ότι διάβαζα μία άλλη εφημερίδα, και όχι τη συγκεκριμένη. Ο λόγος που κάνω αυτή την αναφορά έχει να κάνει με το κίνημά μας τη Χρυσή Αυγή. Σε δώδεκα και πλέον άρθρα, από αρθρογράφους που είναι μόνιμοι υβριστές μας, δεν είδα πουθενά να αναφέρονται οι γνωστοί χαρακτηρισμοί που μας στολίζουν μέρα παρά μέρα. Ούτε ναζί, ούτε φασίστες ούτε εγκληματίες, ούτε προγλωσσικά όντα, ούτε καν με την επίσημη ονομασία του κινήματός μας. Αλλά μας ανέφεραν, στη χάση και στη φέξη, ως άλλες δυνάμεις, αντιευρωπαϊστές, ακραίοι κλπ. Μου έκανε φοβερή εντύπωση, και όπως έφτανα προς το τέλος της εφημερίδας, ξάφνου βλέπω και μία πολύ ωραία αναφορά για το Λαϊκό Σύνδεσμο, όχι βέβαια ευθέως, αλλά με έμμεσο τρόπο, και μάλιστα από το βαρύ πυροβολικό της «καθημερινής», και καθ’ όλα υβριστή μας, κ. Γιανναρά.
Πριν πάω στα γραφόμενα του κ. Γιανναρά, νομίζω ότι πρόκειται για νέο σχέδιο που τώρα τίθεται σε εφαρμογή. Ότι, επιχειρώντας καμιά αναφορά στο κίνημά μας, θα μας φιμώσουν, και ότι θα μας ξεχάσει ο κόσμος. Τουναντίον όμως η νέα αυτή μορφή προπαγάνδας που πάνε να επιβάλουν , θα έχει όπως και οι προηγούμενες τα ίδια αποτελέσματα. Σίγουρο είναι, όπως είχα και προχθές γράψει ότι, οι λαϊκές δυνάμεις που συγκλίνουν προς τη Χρυσή Αυγή, μάλλον έχουν κάνει το δημοσιογραφικό κατεστημένο και όχι μόνο, να ενεργούν πανικόβλητα. Η αγκιτάτσια σοβιετικού τύπου που πάνε και τώρα να εφαρμόσουν, θα τους γυρίσει μπούμερανγκ, κάτι που επιβεβαιώνεται από το σημερινό άρθρο του κ. Γιανναρά όπου μεταφέρω αυτολεξεί κάποια αποσπάσματα: «Θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί, όχι επιπόλαια, ότι στη δραματική αυτή διαδρομή των δύο αιώνων κρατικού βίου, είχαν οι Έλληνες κάποια αντιστηρίγματα σθεναρά: Είχαν γλώσσα, που την πίστευαν ατίμητο κληροδότημα, παθιάζονταν για την ακεραιότητά της. Είχαν ζωντανή ιστορική συνείδηση, αντλούσαν αυτοπεποίθηση και κριτήρια αρχοντιάς από την Ιστορία τους./ Σήμερα και τα τρία αυτά αντιστύλια έχουν μάλλον απολείψει: Η ασυλία της αγλωσσίας καλύπτει αναρίθμητο πλήθος δημόσιων αγορητών, μέχρι και πρώην πρωθυπουργούς./ Σήμερα, παράλληλα, λογαριάζεσαι σαν «προοδευτικός» πολίτης μόνο αν δηλώνεις μαχητικός αντι-πατριώτης διεθνιστής και προπαγανδίζεις στην τηλεόραση, πουλώντας εντυπώσεις, ότι οι Έλληνες, τετρακόσια χρόνια υπόδουλοι στους Τούρκους είχαν άνετο βίο, και το 1821 επαναστάτησαν μόνο στοιχεία του κοινωνικού περιθωρίου, ληστοσυμμορίτες πλιατσικολόγοι./ Τα κριτήρια που διαβαθμίζουν την ποιότητα της ζωής, τη χαρά της ζωής, είναι αποκλειστικά και μόνο οικονομικά, μετράνε την καταναλωτική ευχέρεια. Καθιέρωσε αυτά τα κριτήρια μια συγκεκριμένη πολιτική, υπηρετική του πελατειακού κράτους: πολιτική ασύδοτων παροχών, επιδοτήσεων, χαριστικών διορισμών και σκανδαλωδών συνταξιοδοτήσεων, ατιμώρητης λεηλασίας του κρατικού ταμείου, για να εξαγοραστούν ψήφοι. Το κλίμα που δημιούργησε αυτό το πολύχρονο και ξέφρενο γλεντοκόπι της ασύδοτης κομματοκρατίας, διέλυσε (στην κυριολεξία) τον κοινωνικό ιστό, μετέβαλε την κάποτε ελλαδική κοινωνία σε ζούγκλα ακοινωνησίας, πρωτόγονων εγωκεντρικών θωρακίσεων/ Η ζωή μας και η ποιότητα της ζωής μας, το γόνιμο ή το εφιαλτικό μέλλον των παιδιών μας, θα κριθούν από τις πολιτικές επιλογές μας: Χρειαζόμαστε πολιτικούς με νοοτροπία κοινωνικού αναμορφωτή, όχι διαχειριστή συνταγών καταναλωτικής βουλιμίας.»
Έχει κάποιος αντίρρηση ότι, αυτά που αναφέρει ο αρθρογράφος της «καθημερινής», δεν είναι όλα αυτά για τα οποία μάχεται η Χρυσή Αυγή; Αν στην επικεφαλίδα του άρθρου εξέλειπε το όνομα του κ. Γιανναρά, εύλογα κάποιος θα συμπέρανε ότι αυτά γράφτηκαν από κάποιον Χρυσαυγίτη. Ότι αυτά, ( γλώσσα, ιστορία, θρησκεία) αποτελούν θέσεις του κινήματός μας. Και ότι παθογένειες ( πελατειακό κράτος, καταναλωτισμός κλπ.) είναι όλες οι παθογένειες για τις οποίες μάχεται να αποτινάξει από τον Ελλαδικό χώρο η Χρυσή Αυγή. Σε απλά Ελληνικά, το σημερινό άρθρο του κ. Γιανναρά, εμμέσως πλην σαφώς, κάνει αναφορά στο κίνημά μας , ως τον μοναδικό πλέον πολιτικό φορέα που μπορεί να αναμορφώσει την Ελλάδα, αποδεικνύοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο και το οριστικό τελείωμα των μεταπολιτευτικών αστικών κομμάτων. Συναγωνιστές και συναγωνίστριες, η ώρα των Ελλήνων Εθνικιστών πλησιάζει!